De juiste man
Hij galoppeert op een vurig doek, lijkt op zijn minst zo goed als George Clooney en zijn ogen schijnen alleen voor ons. Vanzelfsprekend tilt hij ons op naar zijn paard en samen rijden we onze gelukkige toekomst in. Maar omdat we zelden zo'n droomprins ontmoeten, is het zoeken naar de juiste partner een zeer gecompliceerde zaak. Een die veel tijd kost en die we liever "nee" zeggen dan dat we ons te vroeg aan de verkeerde binden. We denken.
"Het is niet de moeite waard om te lang naar de juiste partner te zoeken", zegt Peter Todd, een evolutionair psycholoog en computermodelgever aan het Max Planck Instituut in Berlijn. Met behulp van een computersimulatie ontdekte hij: Wie na twaalf intensieve flirtacties de volgende aantrekkelijke kandidaat kiest, heeft een goede kans om een partner te vinden die niet zo veel afwijkt van het niveau van de droomprins.
Wat eerst twijfelachtig lijkt, lijkt op het tweede gezicht niet zo onrealistisch. Voor zijn studies verminderde Todd de psychologie van partnerkeuze naar de basiscriteria: wat maakt wie bijzonder aantrekkelijk voor anderen? Intelligentie of sociale status, bijvoorbeeld uiterlijk of humor. Via de computer wijst hij 100 cyber-singles toe volgens deze regels met zeer verschillende aantrekkingswaarden en laat ze elkaar ontmoeten. Na een oriëntatiefase probeerde iedereen een partner te krijgen die zo aantrekkelijk mogelijk was. Uiteindelijk gingen veel cyberparen naar het bruiloftaltaar. Sommige alleenstaanden bleven alleen. In de virtuele huwelijksmarkt waren bepaalde strategieën voor het vinden en selecteren van een geschikte partner succesvoller dan andere.
Het heeft dus weinig zin om met groot perfectionisme te zoeken naar de ideale partner die alleen de allerbeste eigenschappen uit de kit van dromen heeft. Iedereen weet dat deze exemplaren uiterst zeldzaam van aard zijn. Een realistische inschatting van wat mogelijk is, is zeer nuttig. Bijna zoals in het echte leven? Rechts. Omdat niet alleen in computer singles, de zoektocht naar een partner in twee fasen. Ook willen we ons eerst oriënteren, om erachter te komen wat de markt daadwerkelijk biedt. en welke mannen zijn beschikbaar voor ons. In deze eerste fase zijn we niet klaar om onszelf te binden. Dat is ook verstandig. Omdat we pas na die tijd weten welk type man bij ons past en met wie we ook goede kansen hebben. Dit beperkt het aantal mannen dat we op de shortlist plaatsen ernstig. Bovendien is het bekend dat degenen die weten wat ze willen sneller op hun bestemming aankomen.
"Onze berekeningen tonen aan dat wie twaalf potentiële partners heeft gevormd, een vrij duidelijk beeld krijgt van wat de kenmerken van de gewenste partner zouden moeten zijn," zei de persoonlijkheidspsycholoog Lars Penke van de Humboldt-universiteit in Berlijn, de computersimulatie samen met Peter Todd heeft geëvalueerd. De reden: elke keer dat we wat tijd doorbrengen met iemand die we aantrekkelijk en interessant vinden, vullen we ons ideaal van de man aan met wie we ons leven willen doorbrengen. De tango-danspartner is net zo goed onderdeel van de magische Twelve als de korte affaire. De sportfan en het intense feest flirten. Het enthousiasme voor een popster of de geheime liefde van de baas telt echter niet, omdat we van hen geen feedback krijgen over onze eigen aantrekkelijkheid. Nutteloos als oriëntatie op de huwelijksmarkt.
Na twaalf ontroerende ontmoetingen heeft onze foto van de juiste partner al heel scherpe contouren. Dan weten we bijvoorbeeld dat we op zoek zijn naar een sportieve man van midden dertig. Iemand die welsprekend is maar ook kan luisteren. Iemand die niet noodzakelijkerwijs rijk is, maar geen zorgen over geld heeft. "Elke partner die deze drempel overschrijdt, is waarschijnlijk een goede keuze", zegt psycholoog Penke. En verder testen brengt niets meer, want zelfs na 30 proefpartners zoeken we nog steeds naar dezelfde atletische midden dertig met talent om te luisteren. Na de magische twaalf wordt daarom genoemd: switch van test naar turbo!
Natuurlijk kan het in het echte leven gebeuren, dat alleen de 13e Flirt geëlimineerd is als een man voor het leven. Als het hart sluit, kan het ondanks alle berekeningen niet de juiste zijn. Diepe gevoelens en een gevoel van verbondenheid zijn gewoon niet beschikbaar met een druk op de knop. Bovendien is liefde nog steeds wederzijds, en niet elke partner die we kiezen, is het met die keuze eens. Maar zelfs een bittere teleurstelling is geen reden om onmiddellijk alle hoop op te geven. Omdat we lange tijd niet meer hoeven te zoeken. "Na in totaal ongeveer 20 potentiële partners te hebben bekeken, zouden de meeste mensen waarschijnlijk een goede partner met vergelijkbare waarden moeten vinden", schat Peter Todd.
Als je nog langer wacht en denkt na 30 flirtaties en affaires: "Ik weet zeker dat ik een veel betere man zal leren kennen", doet het niets. Uiteindelijk moesten de delinquenten bij de cyber-singles het uiteindelijk doen met partners onder hun niveau. Omdat de aantrekkelijke partners al zijn weggehuwelijkt. En van degenen die het ultieme willen op elke manier, vindt uiteindelijk slechts tien procent een partner, heeft Todd gezegd. De rijke en mooie trouwen dan onderling. Angelina Jolie krijgt Brad Pitt. En iedereen is leeg.
In het normale leven komt Amor vaak om te helpen. "Verliefd zijn kan worden geïnterpreteerd als een mechanisme dat goede keuzes bevordert en stopt met zoeken naar de nog betere partner", zegt Lars Penke. Voor degenen die verliefd zijn hebben alleen ogen en oren voor hun geliefden. Dan concentreren we ons volledig op deze ene persoon, die samen op de negende wolk zweeft. De anderen kunnen blijven zoeken. Liefhebbers zijn aangekomen. Zo'n gekke tijd samen geeft ons de mogelijkheid om deze ene partner beter te leren kennen, om zijn persoonlijkheid beter te verkennen. En na ongeveer een jaar weten we dan of we door het vuur zouden gaan voor deze man. We hebben die tijd nodig om erachter te komen of de affectie stabiel is, of onze verbinding crises overleeft, als de diepe band die liefde wordt genoemd zich ontwikkelt tussen twee mensen. En misschien zelfs na dit jaar, realiseren we ons dat de aantrekkelijke man daadwerkelijk onze droomprins is geworden. "Dat kun je niet herkennen, totdat je het weet," weet psycholoog Penke.
