Thrice: deze serie heeft het nieuwe album "Palms" beïnvloed
De tiende, simpelweg "Palms" getiteld, album van de Amerikaanse post-hardcore band Thrice, is muzikaal veel breder dan zijn voorgangers. Dit verbindt de band terug naar meer experimentele tijden. Een bewuste keuze, zoals zanger en gitarist Dustin Kensrue (37) en bassist Eddie Breckenridge (38) in een interview met het persbureau spotten op nieuws.
Wat is je thematische aanpak met "Palms"?
Dustin Kensrue: Op een nacht werd ik wakker uit een rare droom over honkbal en begon alle associaties die je associeert met je open hand op te schrijven. Vooral in tegenstelling tot wat een gesloten hand of een vuist betekent. Deze gedachten waren toen de bron van waaruit alle nummers op het album uit gingen. Elk lied verlicht een facet van de bredere metafoor van de palm.
Over de voorganger "Overal zijn is nergens heen" zijn veel expliciet politieke teksten. Je lijkt nu veel meer persoonlijke problemen aan te pakken.
Kensrue: Ik vind dat de teksten minder specifiek zijn. Naar mijn mening hebben de gebeurtenissen van de afgelopen jaren vooral aangetoond dat de maatschappij diep verdeeld is. Deze keer wilde ik de problemen aanpakken die meer kans maken om onder de oppervlakte te dutten. In die zin zijn de teksten persoonlijker geworden, maar zijn ze diep verbonden met wat er momenteel in de wereld gebeurt. Nog meer dan op het laatste album. Thematisch is "Palms" een echte entiteit.
Speel je ook met de regel "Omdat ik genoeg had van zwart en wit" van "The Grey" in deze tweedeling van de samenleving?
Kensrue: veel mensen willen niet eens omgaan met de grotere context door bepaalde dingen te staan of te zeggen. We willen een eenvoudige manier om alles te categoriseren en het in laden te plaatsen. Dat is waar ik het over had. Mensen zijn vaak te snel met een vonnis bij de hand. Iedereen doet dat tot op zekere hoogte. Maar als je je daarvan bewust bent, kun je het onder ogen zien en beseffen dat we allemaal mensen zijn en ergens door gedreven. Of het nu angst is of iets anders.
Heb je naast het thematische concept ook een muzikale kant gevolgd?
Kensrue: minder, maar we zijn toch opzettelijk van plan geweest om nog meer invloeden te openen. In zekere zin hebben we dat altijd gedaan, maar het laatste album is muzikaal al erg homogeen geworden. Deze keer wilden we de luisteraars verrassen met nieuwe geluiden en onbekende ideeën. Net als bij 'Vheissu' of 'The Alchemy Index' wilden we ons muzikaal wat meer strekken en elementen samenbrengen die op het eerste gezicht niet bij elkaar passen.
Net als bij de elektronische openingsreeks van "Only Us", die doet denken aan de Netflix-serie "Stranger Things"?
Eddie Breckenridge: We hadden zelfs een drumloop die nog meer klonk. We waren in die tijd absoluut beïnvloed door de serie omdat we ze allemaal in de gaten hielden op het moment van de songwriting. Ik vind het geweldig dat we ermee in de geschiedenis komen, omdat je dat niet bent gewend.
Veel mensen verbinden je altijd eerst met "The Artist in the Ambulance", ook al ben je achteraf veel muzikaler divers geworden. Hoeveel kost het jou om er voortdurend aan te worden teruggegrepen?
Kensrue: Ik denk dat mensen bepaalde delen van hun leven verbinden met een bepaald geluid. Dit is iets magisch dat niet kan worden gereproduceerd. Het gaat om nostalgie en het gaat om veel meer dan alleen de muziek zelf, maar: natuurlijk hebben we de meeste pers voor deze plaat, we waren tenslotte op een groot label. Deze nummers zijn belangrijk voor veel mensen. En hoewel ze niet meer onze favoriete nummers zijn, zijn mensen blij om de liedjes te horen. Dus dat is goed met ons.
Breckenridge: het is ook een kwestie van ouderdom. Ik weet zeker dat het moeilijk zal zijn om iemand te vinden die, laten we zeggen, tien jaar jonger is dan ons, belangrijker voor "The Artist in the Ambulance" dan "Beggars" of "The Alchemy Index". Misschien als ze oudere broers en zussen hadden. Maar ik zou graag mensen horen zeggen welke van onze records de beste is. Dat zou leuk zijn.
Tot nu toe heb je Europa nog niet vaak op tochten beschouwd. Zal dat in de toekomst veranderen?
Kensrue: We proberen vaker rond te toeren in Europa en vooral in Duitsland, maar dat heeft tot nu toe niet zo goed gewerkt. Maar we zullen volgend jaar minstens één keer, zo niet twee keer, naar Duitsland komen.
