25 km / u: wilde rit van Lars Eidinger en Bjarne Mädels door het landschap
Rammelaar, drank, Mofafahren, quilten, seks, tafeltennis, vluchten - soms naakt, soms in een pak. Deze film eiste veel van de lichamen van de acteurs. Dat de hoofdrolspelers Lars Eidinger (42) en Bjarne Mädel (50) er juist van hebben genoten dat je tijdens de opnames de vermakelijke komedie "25 km / u" kunt zien, die op woensdag (31 oktober) in de bioscoop begint, in elke scène. Wat is het precies en wat maakt de film nog meer zo speciaal ...
Dat is het
Na vele jaren ontmoeten de broers Georg (Bjarne Mädel) en Christian (Lars Eidinger) elkaar opnieuw bij de begrafenis van hun vader. De hereniging tussen timmerman Georg, die tot de laatste dag voor de gemeenschappelijke vader heeft gezorgd, en de polyglot topmanager Christian is niet bepaald hartelijk. Maar na een nacht drinken begint de toenadering en dus besluiten ze eindelijk de tournee door Duitsland te maken waarvan ze altijd al als jongens hebben gedroomd.
Wanneer ze reizen met de oude bromfietsen, laten ze hun kinderfantasieën uitkomen, bijvoorbeeld, ze eten zichzelf op via de volledige kaart van een Grieks restaurant. Maar ze ontmoeten ook veel rare en minder eigenzinnige tijdgenoten, waaronder gespeeld door Alexandra Maria Lara, Franka Potente, Sandra Hüller, Jella Haase, Jördis Triebel of Wotan Wilke Möhring ...
Wat maakt de film speciaal?
In de eerste plaats, natuurlijk, de twee hoofdrolspelers, die, hoe verschillend ze ook zijn, toch een zeer geloofwaardige eenheid vormen. De film is ook de moeite waard om te bekijken door ongewone landschapsfoto's, filmmuziek van The Cure en de twee oude Töfftöffs waarop de broers onderweg zijn.
De geneugten en zorgen van broers en zussen van hetzelfde geslacht worden ook goed vervuld en behoorlijk filosofisch verder omgedraaid. Bovendien zijn de ondersteunende rollen fantastisch personeel - vooral grappig zijn de scènes met Dauercamper "dumbbell". Hier bewees "Tatort" commissaris Wotan Wilke Möhring (51) opnieuw zijn komische talent.
conclusie
De film biedt twee echt spannende interpersoonlijke inzichten. Er is al zoveel verraden: ten eerste wasten ze (maar liefdevol) het hoofd, dat - vaak ontevreden - meer dan de andere broers en zussen voor de ouders moeten zorgen. Niet minder opwindend is het omgaan met een interpersoonlijke fout van vele jaren geleden. Voor een van de meest ontroerende momenten in de film biedt ook een vader-zoon verhaal ...
