Altijd terug naar Riga
aankomen
Stadhuisplein in Riga
Het avontuur dat Letland voor mij begon op 15 augustus 2005. Op die dag werden we opgehaald op het vliegveld in Riga en reden naar onze mentor. Het regende hard en ik wist niet zeker of ik echt zes weken in dit land wilde doorbrengen. Maar hoe dichter we bij het stadscentrum kwamen, hoe mooier de huizen werden en het landschap zag er niet zo somber uit. Toen we bij onze gastheer aankwamen, werden we heel vriendelijk begroet en toen we 's middags voor het eerst in de stad gingen, scheurden we zelfs de lucht in. Het was merkbaar warmer - en dat zou in de komende zes weken niet moeten veranderen.
Armoede is hier iets anders
Vrijheidsmonument in de mist van Riga
De Letse Hanzestad Riga, direct aan zee gelegen, is een prachtige stad - dat was me al duidelijk op de eerste dag. Maar niet alleen architecturaal houdt Riga veel attracties klaar, de levensomstandigheden zijn veel goedkoper in de Duitse vergelijking. Daardoor kunnen wij als toeristen ons veel meer veroorloven. Maar de wijdverbreide armoede is erg eng en alomtegenwoordig. Ik was me ervan bewust dat mensen het niet zo goed doen als wij in Duitsland. Dat het zo erg is, had ik niet gedacht.
Het appartement waar ik zes weken zou moeten wonen was een beetje uit de weg en erg basic. Het was echter veel beter dan ik had verwacht van de eerste indruk van het huis. De badkamer was echter een absolute gruwel - ik kon er niet de hele tijd aan wennen.
Als banketbakker: de Russisch-orthodoxe kathedraal in Riga
De Duitse Evangelische Lutherse kerk van Letland, die tijdens mijn stage vrijwel mijn werkgever was, heeft ongeveer 250 leden. Ongeveer 100 van hen wonen in Riga, de resterende leden zijn verspreid over het hele land.
Diensten overal
Een huis in de Alberta Iela, de Art Nouveau-straat van Riga
Dus ik kon reizen en veel Letland zien. Aanbidding werd niet alleen in Riga gevierd, maar ook in de steden Dobele, Valmiera, Liepaja en Daugavpils.
Tijdens mijn verblijf werkte ik niet alleen in de gemeenschap, maar mocht ik ook recepties bijwonen en zo het contrasterende leven van Duitsers in het buitenland leren kennen. Vooral in Riga is de beroemdheidsdichtheid vrij hoog en kon ik veel belangrijke mensen ontmoeten. Vooral bij dergelijke gelegenheden was het contrast tussen arm en rijk sterk - beangstigend, maar ook een zeer interessante ervaring voor mij.
Van de kerk naar het museum en terug
Uitzicht op de kathedraal in Riga
Het hoogtepunt van mijn stage was 17 september 2005. Op die dag werd de Dom Riga officieel teruggebracht naar de kerk. Sindsdien is hij niet langer een museum, maar opnieuw een kerk. Een belangrijke dag - en opnieuw een dag die mijn vertrek naderde, mijn stage liep langzaam ten einde.
Er is veel gebeurd in de zes weken die ik in Letland heb doorgebracht. Ik heb veel meegemaakt, meer dan zo snel te vertellen is. Maar ik weet één ding zeker: ik zal zeker terugkomen naar Riga, omdat de stad en het land me niet zo snel laten gaan.
