Vriendstijl: ja of nee?

Vanaf een bepaalde leeftijd moet je niet meer meedoen met een modetrend. Dat is tenminste mijn mening. Eigenlijk. Maar ze schudt. En meer elke dag. Omdat ik ga bezwijken voor de nieuwe zomer-jeans trend 2009: de vriend. Een broek die eruit ziet alsof ze uit de kast van je geliefde zijn gestolen, dat wil zeggen, sommige maten te groot om rond je heupen, dijen en taille te slaan. Het is een onmisbaar onderdeel geworden van de foto-uitgevers van modebladen, het is de standaardoutfit van modeslachtoffers geweest op de nieuwste modeshows van New York tot Parijs, en heeft paparazzi-gedocumenteerde vriendverschijningen van stijliconen zoals Katie Holmes, Reese Witherspoon en zelfs Sarah Jessica Parker heeft al lang de celebratie-toewijding bereikt. Dit alles geeft aan dat je deze broek nodig hebt, u-n-b-e-d-i-n-g-t!

Maar: Nou, dat ziet er niet goed uit. Integendeel. De broek is dik. De extra gaten werkten opzettelijk net zo smerig. En dan de styling! Koeling via schuifelen op de broekspijpen - visueel verkort het been en ik zie er in ieder geval uit als een van de zangers van Dexy's Midnight Runners. Kan iemand dat zich nog herinneren? Het was 1982, het lied was "Kom op Eileen!" En de middernachtlopers huppelden over trottoirs in opgerolde vriendje tuinbroek. De outfit vond ik toen vreselijk. En vandaag, een kwarteeuw later, zou ik gewoon op dezelfde manier moeten gaan? De reden waarom de engel in mijn brein antwoordt: "Nee, behalve deze ongunstige blik!" Maar de modeduivel in het hoofd schreeuwt luid en onophoudelijk: "wil willen hebben!"

De poging tot een compromis, namelijk dat ik gewoon een spijkerbroek uit de kast van mijn vriendjes pak, werkt helaas ook niet. Omdat hij een paar seizoenen slank is en dus zijn spijkerbroek vastzit op het midden van mijn dijen. En nu? Nu ben ik ervan overtuigd dat regels alleen een bestaansrecht hebben, ook al zijn ze soms soeverein verbroken. Ik moet nu gaan winkelen en heel, heel dringend.