Caroline Peters: De grensarbeider

Er moeten mensen zijn die nog steeds niet weten wie Caroline Peters is. Welnu, voor degenen die het kort houden: Caroline Peters is de helderste ster in elke nacht. Ze is een superster met een sex-appeal. Iedereen wil een kind van haar hebben, wodka met ze drinken, dansen, zich 's nachts rond huizen verplaatsen. Dat is althans zo in de punkrock-hommage aan Caroline Peters, die in 2006 de band Temp-Eau uitbracht. Nu moet je weten dat Temp-Eau een project was van de acteur en muzikant Jan Plewka. Caroline Peters heeft ooit met hem geschoten en theater gespeeld in Hamburg, "sindsdien is Jan mijn beste vriend," zegt ze. Maar toch: "Een liedje, voor en over mij, hach, ik dacht dat dat echt geweldig was."

Er zijn niet veel actrices in Duitsland die zoiets hebben. Het moet iets heel speciaals zijn, Caroline Peters. Op het eerste gezicht zie je dat niet. Er zijn deze mensen die een kamer overspoelen met hun aura. Caroline Peters, 41, doet dat niet als ze naar Barcomi's Deli in Berlijn-Mitte komt. Het meest opvallende aan haar is een roze vilten jurk, anders ziet ze er wat terughoudend uit. Ze is een beetje moe, zegt ze. Het is nu Berlinale, dus het is aan acteurs die in Berlijn wonen om op feestjes te zien. "Zonder een dubbele mokka zeg ik niets", zegt ze en grijnst.

Deze vrouw maakt pas echt indruk op het tweede gezicht. Het is anders in haar werk. Daar is Caroline Peters een soort van natuurlijke gebeurtenis, een actrice met kracht die op het podium kan ontploffen. In 2012 ontving ze de Ulrich Wildgruber Prize, een theatrale prijs die veel voor haar betekent: "In één beweging Wildgruber worden genoemd, ben ik buitengewoon trots." Dan is er een Grimme Award, die ze in 2007 kreeg voor de tv-film "Arnies Welt"; en ze is net opnieuw genomineerd voor de rol die ze heeft bekendgemaakt: commissaris Sophie Haas, een misdaadmisdadiger uit de stad die is overgebracht naar een dorp in de Eifel. "Murder with a view" is de titel van de serie die sinds 2008 draait.

Met meer dan zes miljoen kijkers per aflevering is Peters de meest succesvolle televangelist na de 'Tatort'-collega's. Samen met haar collega's Bjarne Mädel en Meike Droste heeft ze iets gemaakt dat nog niet eerder in Duitsland bestond: een serie met sterke personages en met bijna Britse humor, waarin bijna niets gebeurt in een landelijke omgeving. Behalve dat een grote stadsvrouw de uitdagingen van de provincie overneemt en incidenteel een paar clichés over de stapel gooit. Omdat Sophie Haas niet op zoek is naar de grote liefde.

Caroline Peters in "The Ideal Man" in het Weense Burgtheater

Caroline Peters in "Murder with a View"

De rol heeft haar beroemd gemaakt, "en roem is raar", zegt Peters, "mensen kennen ons vanuit hun woonkamer, ze nemen me altijd mee voor mijn rol." In de Volksbühne in Berlijn, het Schauspielhaus in Hamburg en het legendarische Weense Burgtheater, waar ze al negen jaar deel uitmaakt van het ensemble, heeft ze een reputatie opgebouwd als uitstekende actrice, maar ze werd alleen gelaten buiten de eerbiedwaardige muren.

Omdat "moord met een mening" op televisie staat, moet ze luisteren naar vragen over gevoeligheden en relaties. "Ik vind het slim als acteurs een bedrijf uit hun privéleven maken, maar dat kan ik niet", zegt ze. "Ik denk dat het privéleven te complex is om in het openbaar uit te leggen, dus ik ben mooi en niet alleen, dat is wat ik kan zeggen." Ze leeft een culturele evenwichtsoefening. Toch is het in de theaterwereld niet erg populair om op televisie te zijn. "In Duitsland heeft alles een eigen onderwerp," zegt ze, "maar het is veel beter wanneer de disciplines zich vermengen." Ze is meer open. Dank aan haar ouders, zegt ze. De vader was psychiater, het hoofd van het psychiatrisch ziekenhuis in Keulen. Haar moeder: een slavist. "Ze hadden een ontspannen concept van cultuur, theater en boeken waren ons dagelijks leven." Cultuur was geen bijzondere inspanning voor haar, puur genetisch: "Mijn ouders waren heel ontspannen en enthousiast." Dat markeerde haar niet te kort.

Caroline Peters in de nieuwe tv-film "Im Netz"

Sinds 1995 woont ze in Berlijn, in die tijd was het Oosten nog steeds wild en verwoest, "en je zou in enorme appartementen kunnen leven voor vrijwel geen geld". Nu is hij vooral chic. Soms vervreemdt het hen om al deze hipsters te zien, de laptopjongens die pendelen tussen Berlijn en Parijs en iets doen met mode of de media: "Dan denk ik: hé, vergeet niet dat we er waren voordat je het uitvond " Ze heeft zelf een gezonde afstand tot internet en de rol die ze speelt in haar nieuwe tv-film "Im Netz" (27 maart, ARD) heeft haar aangemoedigd.Zij is Juliane, een managementconsultant die plotseling wordt gearresteerd vanwege vermoedelijk terrorisme: iemand heeft haar hele netwerkidentiteit overgenomen. Geleidelijk verliest ze de controle over haar leven. Als ze in werkelijkheid zou kunnen gebeuren? "Natuurlijk, iedereen", zegt ze. "Als iemand je wil kraken, zal hij het redden, die daarbuiten zijn beter dan wij."

In het verleden, toen haar wereldbeeld vaag links was, wantrouwde Caroline Peters zelfs de banken en betaalde hun huur in contanten, zoals de RAF in de jaren zeventig. "Toen ik jong was, dacht ik nog steeds," zegt ze, "of je werd een koolliefhebber, of je ging de straat op tegen de volkstelling en het NAVO dubbel decreet. Ik koos voor de linker variant, zonder echt kennis. " "Im Netz" lijkt een mix van de realtime-thriller "24" en de agentreeks "Homeland" en is ongewoon opwindend en goed verteld. De regisseur was Isabel Kleefeld, met wie Caroline Peters al bij haar eerste Grimme Award heeft gewerkt.

Peters is nog nooit zo gezien. Hoe haar figuur van het leven wegglijdt, is even griezelig als benauwend. "Je verwacht niet zoiets op de Duitse televisie", zegt Peters, "omdat er anders te weinig wordt getrouwd, worden meestal oude kijkgewoontes gediend." Het psychologische probleem had haar geïrriteerd, niet de criminoloog, "en de achtervolgingen: tijd om niets te zeggen, maar gewoon weglopen van kwade, breedgeschouderde mannen, dat was geweldig." Want dat is de andere kant van de high culture vrouw Caroline Peters: ze heeft een voorliefde voor actiefilms sinds ze in het begin van de jaren 90 naar Saarbrücken verhuisde om naar de toneelschool te gaan. Linda Hamilton, de hoofdrolspeelster van de Terminator-films, was haar eerste grote rolmodel: "Er waren nooit rollen waarin vrouwen zichzelf sloegen en neerschoten, wat me fascineerde."

Vandaag zijn ze geïnteresseerd in andere actrices: "Helen Mirren, Charlotte Rampling, Meryl Streep. Ik ben erg in de leeftijdsgroep 60-70. Mijn langetermijndoel is om zo waardig ouder te worden." Dat is hoe het is geweest sinds ze 40 werd. Ik werd vier dagen voor mijn verjaardag wakker en verkeerde in een slecht humeur - en wist niet waarom, "zegt ze. "De verjaardag was als een knelpunt waar ik doorheen moest, en het voelde alsof er iemand stond en zei: 'Er is niet veel bagage aan de gang, je moet goed nadenken over wat je meeneemt. In de tussentijd is ze vergeten wat het probleem was: "Ik vergat zelfs wat ik met me nam."

Vandaag vindt ze meer dan 40 om "onherstelbaar bevrijdend te zijn: ik hoef niet meer jong en cool te zijn, ik kan 's avonds een dvd op de bank plaatsen, zonder enige partijdwang, omdat ik net op die leeftijd ben". Ze lacht. En zegt: "In me rijpt een gezond tijdperk opportunisme." Caroline Peters heeft de afgelopen jaren veel bereikt. Maar er is één ding dat haar opdringt - ze doet er niet toe voor de bioscoop. "Geen idee waarom dit zo is", zegt ze, "misschien omdat het huidige succesmodel in de Duitse cinema niet voorziet in acteurs die op televisie te zien zijn." Misschien zal ze het probleem op een dag aanpakken, maar nu heeft ze andere dingen te doen. Hun serie 'Murder with a View' blijft bijvoorbeeld draaien en het derde seizoen wordt dit jaar geproduceerd. En dan? Schrijf een goed script, produceer, speel jezelf? Ze haalt gewoon haar schouders op en lacht scheef. Zou waarschijnlijk moeten betekenen: het zou mogelijk zijn. Het zou tenslotte niet de eerste limiet zijn die Caroline Peters heeft overschreden.

Aan de persoon:

Haar eerste verloving was met Caroline Peters in 1995 in het Berlijnse Schaubühne; Negen jaar lang was ze in het Weense Burgtheater. Haar tv-carrière begon met gastrollen en a. in "In naam van de wet". Na haar rol in de tv-film "Contergan" ontving ze in 2007 het aanbod voor de grote regionale misdaadserie "Murder with a view".