Cecilia Bartoli en Donna Leon: een zaak voor twee
Cecilia Bartoli en Donna Leon: Twee vrouwen die elkaar begrijpen
Buongiorno! "-" Hoe gaat het met je, bellissima? "Ze vallen in de armen van de waardige hotel" Eden au Lac "aan de oevers van het meer van Zürich, de schrijver Donna Leon, een Amerikaan die in Venetië woont en geen van haar Boeken vertalen naar het Italiaans, en Cecilia Bartoli, opera diva uit Italië, die in de buurt van Zürich woont, ze spreken Italiaans, becommentariëren hun broekpakken, schoenen en kapsels, twee vrouwen die elkaar leuk vinden, hebben plezier - en De ene is 70, een professor in de literatuur en ziet er zo uit: grijs haar, een bril, strikt gekleed, bestsellerauteur, uitvinder van Commissario Brunetti en beroemd om haar liefde voor Händel, de andere is midden 40, getrouwd en Cecilia Bartoli brengt ecstasies over de hele wereld in extase, en wanneer ze dat niet doet, duikt ze in mus ikarchive en brengt vergeten noten tot leven. We zitten in een seperée met uitzicht op het meer. Donna Leon voorziet iedereen op haar zorgzame manier van fruit en water, en Cecilia Bartoli zegt dat ze cake wil eten. Aangezien er geen is, kan ons gesprek beginnen:
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Mag ik je eerst iets lezen
BEIDE :: Ja, graag, graag.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: "Iedereen die in de operawereld beweegt, hoort vaak dat het talent in de keel ophoudt en het komt gewoon niet bij de hersenen, ook op Cecilia Bartoli is dit gerucht verspreid., Men moet gewoon niet hopen om met haar over iets anders te praten dan mannen, auto's en eten. " Klinkt dit je bekend in de oren?
DONNA LEON :: Ja, dat heb ik begin jaren 90 geschreven. Ik interviewde Cecilia voor een tijdschrift en was volledig verrast. Ik dacht dat ik een operadiva ontmoette, en er was een meisje in spijkerbroek en gympen, en ik zei: "Goedendag, spreekt mevrouw Bartoli?" Je had trouwens hardop moeten lezen. Want zodra we over muziek spraken, veranderde de jonge vrouw in een muzikant die alles van haar beroep wist!
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Hoe heb je deze eerste ontmoeting met Donna Leon, Signora Bartoli gevonden?
CECILIA BARTOLI :: Erg grappig. Donna schreef, ik herinner me dat ik "una ragazza simpatica" ben, een sympathiek meisje uit Rome. Dat is leuk! We maakten meteen ruzie over Händel. Over het mogen improviseren in zijn aria's.
"Onze vriendschap is niet gebaseerd op het feit dat we elkaar geweldig moeten vinden"
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: En na dit interview werd je vrienden?
BARTOLI: Ja, we zien elkaar zes of zeven keer per jaar. Wat niet heel klein is met onze dagboeken. Ik hou van Donna omdat ze grappig is, ze houdt van muziek, ze begrijpt hoe we muzikanten aankruisen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Dat is bijna een liefdesverklaring, en wat vind je van Cecilia Bartoli, mevrouw Leon?
LEON :: Cecilia is een van de charismatische mensen op het podium die ik ken. Als ze lacht, laat ze ongeveer 212 tanden zien, en iedereen in het theater is meteen verliefd op haar. Wanneer ik kan, ga ik naar hun concerten. Je zingt om te horen maakt me blij. We hebben gemeenschappelijke vrienden, ontmoeten elkaar voor het avondeten. We praten veel over muziek, over bepaalde uitvoeringen, dat is onze passie.
BARTOLI :: En ik heb vaak gekookt voor Donna. Overigens, ik zou echt graag cake, abrikozencake willen, zei ik dat? (Ze lacht)
LEON: Dat klopt, Cecilia kookt fantastisch. Ik zeg alleen pompoenravioli, waarvoor ik zou kunnen sterven. Ik geef toe, ik heb nog niet voor haar gekookt. Ik ben liever een gast, breng wijn, Grappa of Parmigiano.
BARTOLI :: Doe het toch, ik wacht!
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Dus Donna Leon zit in concerten van Cecilia Bartoli, en wanneer heb je voor het eerst een boek van haar gelezen, mevrouw Bartoli?
Het creëert een kleine pauze. Cecilia Bartoli ziet er een beetje betrapt uit, Donna Leon ziet eruit als een vriendelijke lerares die uitkijkt naar de vraag van haar favoriete student.
BARTOLI :: Dat is een moeilijke vraag, weet je, Donna woont in Venetië, maar geen van haar boeken zijn in het Italiaans. Dat is een tragedie. In 34 talen, maar niet in de mijne. Alle Italiaanse vrienden blijven vragen: wanneer worden uw boeken vertaald, Donna? En ze antwoordt: nooit!
LEON: Ik wil het gewoon niet. Ik wil mijn vrede hebben. Basta.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Wat denk je, wat zou er gebeuren? Een kleine menigte op het San Marcoplein?
LEON :: Misschien (ze grijnst).In ieder geval zou ik altijd veel moeten uitleggen als ik iemand bij de cappuccino ontmoet. Ik zou zeker een schuldig geweten hebben, iemand zou me vragen of dat waar is, wat ik schrijf. Dus het blijft mijn fantasie Venetië.
BARTOLI :: Ik zou graag meer van u willen lezen. Maar ik geef toe, in het Engels of Frans is het vermoeiend voor mij. Ik ken een paar brunettis die ik in het Frans lees. Maar dat is niet hetzelfde.
LEON: Dat waardeer ik echt, dat is aardig van je, maar niet noodzakelijk.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Is dat niet een beetje raar voor jou? Je gaat naar de opera, hoort haar aria's - en zij leest je niet?
LEON: Eerlijk gezegd stoort het mij helemaal niet. Cecilia vindt me leuk omdat ik haar vriend ben omdat we over muziek kunnen praten. En dat, ook al komen we uit zulke verschillende werelden. Onze vriendschap is er niet op gebaseerd dat ze me geweldig moet vinden.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Wie van u had het idee dat een misdaadroman en barokke aria's elkaar goed konden aanvullen?
BARTOLI :: Ik verdwijn graag in muziekarchieven. Bladmuziek vertelt me verhalen. Dat is mijn manier van lezen, als je wilt. Ik ontdekte de onbekende componist Agostino Steffani op deze manier. De man is de link tussen Renaissance en barokmuziek. Een fascinerende kerel. Iriserend en slecht. Hij was een componist, kerkman, diplomaat en spion. En: hij beïnvloedde Händel! Natuurlijk, wie dacht ik! Als ik aan Händel denk, denk ik aan Donna. Toen had ik dit idee, Donna kon, als ze zich mijn stem voorstelt, een verhaal vertellen. Dus belde ik haar. En ze nam zelfs de telefoon op. Wat ze niet vaak doet!
LEON :: Ik ben dol op e-mails, ik hou niet van praten aan de telefoon. Niet erg Italiaans. Hoe dan ook, Cecilia vertelde me over deze Steffani. Ik vond de muziek goed. Zijn leven minder. Het sloeg helemaal nergens op. Alles is behoorlijk verwarrend. Dat is altijd een goede uitdaging voor een schrijver.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: "Hemelse juwelen", dat is de naam van de misdaadroman die u erover schreef. Hij speelt in Venetië, maar het is geen Brunetti. Behoorlijk dapper ...
LEON :: Denk je dat? Uh-oh. Ik werk er al een jaar aan en ik geef toe dat ik een beetje nerveus ben over hoe mensen het zouden kunnen vinden: een boek van Donna Leon zonder Commissario Brunetti? Maar ik word weer rustig, ik ben nu 70. Sinds ik 60 ben, draag ik geen zwart meer, dat is prima voor mij. Ik neem nu alleen het risico.
"Boeken zetten je aan het denken, muziek brengt gevoelens over"
Temperament ontmoet humor: Cecilia Bartoli en Donna Leon in Zürich
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Hoe kan je je samenwerking voorstellen? Je zong in Zürich en je las iets aan de andere kant van de rij in Venetië?
LEON: Nee, iedereen werkte voor zichzelf, alleen aan het einde was de samenwerking erg concreet. Ik vroeg Cecilia om advies bij het werken aan een bepaalde passage. Dus ik wilde de emotionele situatie met een aria beschrijven.
BARTOLI :: Dat klopt. De heldin van het stuk is een musicoloog. Als ik het mag zeggen, beschrijft Donna haar karakter heel goed, een gepassioneerde vrouw die zich niet zo gemakkelijk laat afleiden van haar pad. Misschien heb ik je daar geïnspireerd?
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: wat bedoel je? Zullen het boek en de CD samen beter verkopen? Helpen jullie elkaar?
BARTOLI :: Het is als vragen: wat is belangrijker, het libretto of de muziek?
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: En wat is nu belangrijker?
LEON: Als mensen mijn boek leuk vinden, willen ze misschien in de muziek duiken, wat ze anders niet noodzakelijk hadden gedaan.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Lezen uw lezers niet naar de opera?
LEON :: Opera, aria's, voor veel mensen zijn dit rijke oude mensen. Of snobs. Ze hebben er geen zin in en sommigen zijn er zelfs bang voor. Ik neem ze graag.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Kun je trouwens lezen terwijl je naar muziek luistert?
BARTOLI: Tegelijkertijd? Uitgesloten! Nooit. LEON: Ik lees en eet tegelijkertijd, anderen vinden dat waarschijnlijk vreemd. Ik lees veel, maar nooit als ik naar muziek luister. Dat werkt niet samen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Wat denk je, wat kan een boek doen, welke muziek kan het niet? Of andersom.
LEON :: Boeken zetten je aan het denken, muziek brengt gevoelens over.
BARTOLI :: Juist. Muziek is een taal die iedereen begrijpt. U hoeft het alfabet niet eens te kennen en u kunt volledig worden aangeraakt.
LEON :: Er is veel gelezen in onze familie. 'S Avonds zat iedereen in een hoek met een boek. Toen ik me als kind verveelde, ging mijn moeder met me mee naar de uitleenbibliotheek. Ik kijk geen tv, ga niet naar de bioscoop. Ik lees. Soms denk ik dat ik Madame Bovary beter ken dan mijn buurvrouw.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Wanneer heb je tijd om te lezen, Signora Bartoli?
BARTOLI :: Zeldzaam. Met andere woorden, hoewel ik lees, draait alles om muziek. Ik lees bladmuziek, biografieën van muzikanten, libretti.Soms val ik zelfs in slaap en word wakker - omringd door boeken en bladmuziek.
LEON :: In bed lees ik alleen tijdschriften. Grappig, ik moet romans lezen terwijl ik zit, anders kan ik me niet concentreren. Overigens heeft de Amerikaan Richard Powers een van de mooiste romans over zingen geschreven, het boek heet "The Sound of Time". Toen ik dat las, schreef ik hem een fanbrief. Sindsdien zijn we vrienden. "Il tempo di una canzone" is zijn roman in het Italiaans. Sommigen vertalen hun boeken ...
Donna Leon,
geboren 1942 in New Jersey, studeerde Engelse literatuur in de VS, werkte u. a. in China, Saoedi-Arabië en Iran als leraar. Sinds het begin van de jaren 80 woont ze in Venetië. Op 50-jarige leeftijd begon ze te schrijven. Twintig jaar geleden vond ze haar held Commissario Brunetti uit en schrijft ze elk jaar een thriller. Haar boeken zijn vertaald in 34 talen - behalve in het Italiaans. Leon's liefde is muziek, vooral die van Händel. Van haar honoraria steunt ze jonge muzikanten.
Cecilia Bartoli, Geboren in 1966 in Rome, wordt beschouwd als de meest succesvolle mezzosopraan ter wereld. Haar ouders waren operazangers. Ze kreeg les van haar moeder. Als 13-jarige brak ze uit, wilde een flamencodanseres worden. Op 17-jarige leeftijd ging ze naar het conservatorium. Ze ontdekten en bevorderden Karajan, Barenboim, Harnoncourt. Bartoli's repertoire omvat v. a. Werken van de barok en het Belcanto. Ze woont in de buurt van Zürich en in Rome en is artistiek directeur van het Salzburg Whitsun Festival.
Informatie over het boek, het audioboek en de cd
Donna Leon: "Heavenly Jewels" (D: Werner Schmitz, 304 p., 22,90 euro, Diogenes); Audioboek, gelezen door Annett Rennberg (6 CD's, 29,90 euro, Diogenes). Cecilia Bartoli: "Mission", CD, Arias van Agostino Steffani (1654-1728), 80 min., 21 wereldpremières, Decca. CD en boek verschijnen samen in een cassette in Decca voor 39,99 euro. Concertdata van Cecilia Bartoli: Oktober: 19e München, 22e Neurenberg, 25e Leipzig, 29e Berlijn; November: 1 Wenen, 13 Parijs, 15 Londen, 18 Brussel, 20 Luxemburg, 22 Keulen, 25 Amsterdam, 27 Dortmund, 30 Baden-Baden Gezamenlijke uitvoeringen van Donna Leon en Cecilia Bartoli: Boekhandel Hugendubel, Steinweg 12, Frankfurt / M., 11 oktober, 13-14 uur; lit.Cologne Spezial, Walraffplatz, WDR, 12 oktober, 18.00 uur
