Kinderontvoering - het probleem genegeerd
Het aantal ontvoeringen van kinderen neemt toe
Kerstin G. krijgt aan het einde van de familievakantie in Dubai te horen van haar Syrische echtgenoot Haissem M.: "Je kunt gaan, de kinderen blijven hier!" Ze weigert en wordt acht jaar lang gevangen gehouden door de kinderen.
De Berlijnse Michael H. heeft de voogdij over zijn zoon - en heeft hem drieëneenhalf jaar geleden niet gezien sinds zijn Algerijnse ex-vrouw de jongen naar hun vaderland heeft ontvoerd.
Slechts twee trieste voorbeelden van velen waarin binationale huwelijken leiden tot kinderontvoering en vrijheidsbeneming. Volgens de 'International Social Service' is het aantal gevallen in de afgelopen tien jaar meer dan verdubbeld - waarschijnlijk omdat er in Duitsland steeds meer huwelijken zijn tussen partners uit verschillende landen van herkomst.
Programmeertip: "Niet zonder mijn kinderen" (1 september, NDR, 22.00 uur)
© NDRDat de Duitse autoriteiten en een ondoorzichtige juridische situatie vaak verantwoordelijk zijn voor dit lot, toont de NDR-documentaire "Niet zonder mijn kinderen": de zogenaamde "Conventie voor de Kinderontvoeringen in Den Haag" stelt dat kinderen die door ouders zijn ontvoerd, worden teruggestuurd naar hun werkelijke land van verblijf nodig hebben. 92 landen hebben deze overeenkomst ondertekend, maar er is geen Arabisch land behalve Irak en Marrokko. Dit is een groot probleem, aangezien ongeveer een derde van de getroffen kinderen zijn ontvoerd naar deze staten.
De consequenties hiervan, en wat politici en autoriteiten zouden moeten doen om daar verandering in te brengen, worden meer gedetailleerd besproken in de documentatie. Meer informatie en fragmenten van de documentaire zijn te vinden op de filmwebsite.
