Kindwens, maar zonder partner? Op naar Denemarken!

Eva is 36 als ze vraagt: Wil ik een kind - ja of nee? Eva, die eigenlijk anders bedoelt, leeft in een scheiding, ze heeft geen nieuwe partner. Toch wil ze een kind. Maar als alleenstaande vrouw is het bijna onmogelijk voor haar om die wens te vervullen.

"Mijn man en ik hebben nooit geprobeerd een baby te krijgen", zegt Eva. "We hadden andere problemen tijdens het huwelijk, maar het feit is dat ik op dat moment en zelfs nu nog steeds een verlangen heb om kinderen te krijgen."

Singles met een kinderwens hebben het moeilijk in Duitsland

In Duitsland kan Eva haar wens nauwelijks vervullen, althans met behulp van medicijnen. Slechts enkele zaadbanken in Duitsland accepteren alleenstaande vrouwen als klant. Daar komt nog bij dat gynaecologen volgens een richtlijn van de Duitse medische vereniging verplicht zijn vrouwen niet te behandelen zonder een permanent partnerschap, zelfs als ze naar een donorsperma zijn gekomen.

De redenen hiervoor zijn onder meer de Duitse informatie- en onderhoudswet. Volwassen kinderen die verwekt zijn door een spermadonatie hebben dus het recht om te weten wie de donor was. En als dit wordt bepaald, is hij in principe verplicht om alimentatie te betalen - vooral als geen andere man het vaderschap heeft erkend. De arts kan op zijn beurt theoretisch worden aangeklaagd voor schade als hij de informatie over de donor niet doorgeeft. Een juridisch gevoelig terrein, daarom vermijden de meeste artsen en spermabanken het helemaal.

Veel alleenstaande vrouwen zijn op zoek naar hun moedergeluk in Denemarken

Voor Eva, die geen partner heeft, is het duidelijk: "Als alleenstaande vrouw heb ik geen andere keuze dan naar het buitenland te gaan en daar hulp te zoeken." Thuis blijf ik helemaal alleen met mijn behoeften. "

Daarom zoekt ze, net als veel andere vrouwen, hulp in Denemarken. Sinds 2007 staat de liberale wet van onze buren alle vrouwen toe om naar een vruchtbaarheidskliniek te gaan en daar zwanger te worden door inseminatie.

Het sperma wordt met een buisje of een spuit in de baarmoederholte van de vrouw gebracht. De behandeling wordt bijna altijd voorafgegaan door een hormonale stimulatie van de eierstokken om de vrouw ontvankelijker te maken. Een andere optie is om het sperma voor de baarmoederhals te plaatsen met een kleine dop.

Bij beide gebruikte methoden maakt het voor de Deense vruchtbaarheidsklinieken niet uit of de vrouwen uit Denemarken komen en in welke vorm van relatie ze leven of dat ze single zijn.

Het aantal solomoeders in Denemarken neemt snel toe

Anders dan in Duitsland heeft Denemarken ook de mogelijkheid van anonieme spermadonatie. Het is dus onmogelijk voor zowel het kind als de biologische vader om elkaars identiteit te achterhalen. Dit verhoogt de bereidheid van de mannen voor een spermadonatie vele malen, wat tot uiting komt in de statistieken. Elk tiende kind dat via kunstmatige inseminatie in Denemarken wordt geboren, wordt door alleenstaande vrouwen geboren.

Een trend die nog kan toenemen: "Ongeveer 50 procent van onze klanten zijn vandaag al singles"zegt Ole Schou, directeur van Cryos International, 's werelds grootste zaadbank in Aarhus, tegenover de British Guardian. Er zou een ware stroom van goed opgeleide, oudere vrouwen zijn. "85 procent is tussen de 31 en 45 jaar oud en de helft heeft minimaal een masteropleiding", zegt Schou.

De zaadbank verwacht dat tegen 2020 ongeveer 70 procent van de klanten single zal zijn. Er is zelfs een naam gevestigd voor de nieuwe familievorm: Solomors, in het Duits: Solo-Mütter.

De weg naar het kind kan duur zijn

De behandeling is gratis voor Deense vrouwen. Duitse vrouwen daarentegen moeten vaak een lange tijd sparen om zich te kunnen behandelen. Een inseminatie kost minstens 550 euro in een van de toonaangevende klinieken in Denemarken. En alleen als de patiënt zelf haar sperma brengt. Het is duur wanneer de vrouw het sperma van een zaadbank koopt. Degenen die wensen dat het kind leert tot zijn 18e verjaardag, die de vader is, betalen goed 1200 euro alleen voor het sperma. Als het zaad afkomstig is van een anonieme donatie, betaalt de moeder iets minder.

Als inseminatie nog steeds niet succesvol is, kan de patiënt in-vitrofertilisatie krijgen. Deze methode kost minstens 5.000 euro - donorsperma, spermaanalyse en echografie niet inbegrepen.

Mijn lichaam, mijn regels

Eva kan de behandeling betalen. Ze werkt fulltime op kantoor en heeft genoeg geld om naar Denemarken te gaan - en ook om het kind later alleen op te voeden. "Mijn kind zou dan in een kinderdagverblijf moeten worden ondergebracht.Mijn moeder zou er nog steeds zijn, maar helaas is ze niet langer fysiek sterk ", beschrijft Eva de situatie waarin het kind zou worden geboren." Mijn moeder is ook een van de weinigen die weet wat mijn bedoelingen zijn ", zegt ze. "Natuurlijk is ze niet enthousiast, maar wat moet ze doen? Het is mijn lichaam en mijn leven. "

En hoe reageert de omgeving op Eva's verlangen naar kinderen? "Sommige mensen vragen waarom vrouwen zoals ik niet alleen naar een nieuwe man zoeken en kinderen bij zich hebben", zegt Eva. Ze probeerde dat, maar het lukte niet. Bovendien heeft ze geen zin meer om op een man te wachten. "Ik wil er zelf mee omgaan", zegt ze.

De tijd dringt

Voordat dat gebeurt, moet Eva nog een paar onderzoeken ondergaan. Ze heeft cysten op de eierstokken die zwangerschap moeilijk maken en het risico op falen vergroten. Deze moeten eerst operatief worden verwijderd. Daarna moet ze een hiv-test ondergaan en worden gecontroleerd op hepatitis. Als ze gezond is, kun je beginnen.

"Ik heb al contact opgenomen met enkele ziekenhuizen in Denemarken", zegt Eva. "Er zijn ook groepen voor solomors waar je elkaar kunt delen en ondersteunen." Maar Eva mag niet te lang wachten. Want hoewel de Deense wet erg liberaal is, beperkt ze wel de leeftijd van de patiënt: ze mag niet ouder zijn dan 45 jaar.