Kinderen aan de macht? Het debat over gezinskiesrecht
In het "stemrecht" moeten ouders een extra stem krijgen voor elk minderjarig kind - een gezin met twee kinderen zou dan evenveel stemmen hebben als vier kinderloze volwassenen. Dit zou gezinnen meer politiek gewicht moeten geven. 14 miljoen extra stemmen zouden op dit moment het vereiste grondwetswijziging brengen. Vergelijkbare aanvragen waren al in 2003 en 2005 mislukt.
Onder de pleitbezorgers bevinden zich prominente politici uit de Unie, SPD en FDP, zoals de Duitse bondspresident Wolfgang Thierse, de voormalige familieminister Renate Schmidt (beide SPD) en FDP-secretaris-generaal Dirk Niebel. Ze stellen dat de vergrijzing van de samenleving ertoe leidt dat de politieke invloed van jonge gezinnen afneemt. Aangezien elke derde Duitse burger naar verwachting in 30 jaar ouder dan 60 jaar zal zijn, raken de zorgen van de kinderen steeds meer naar de achtergrond. Met andere woorden, een toekomstgericht beleid heeft geen kans als het gedomineerd wordt door de belangen van gepensioneerden.
Maar zal het gezin in deze situatie iets veranderen? Dat de extra stemmen van de gezinnen echt ten goede komen aan de kinderen, die later met onze nalatenschap moeten leven, kan worden betwijfeld. In feite zijn het de ouders die het recht van de kinderen uitoefenen om in hun eerste levensjaren "in vertrouwen" te oefenen. Maar wat overtuigde CDU-stemmers zullen het kruis met de Groenen voor zijn dochter maken, zodat zij later op minder nucleair afval zit?
De term "stemrecht" is dus misleidend: Het is minder een stemrecht voor minderjarigen, maar een die de voorkeur geeft aan ouders. Waarbij in de huidige toepassing onduidelijk blijft of nu mama of papa het kruis voor de baby kan maken.
Een positief aspect van het gezinskiesrecht zou echter zijn dat gezinnen met extra stemmen eindelijk serieuzer zouden worden genomen door de politiek. Maar waarom eisen politici, die allemaal de zaak van gezinnen hebben opgepakt, een kiesrecht dat hen zou dwingen hun beloften na te komen? Het steeds maar uitdijende debat over gezinskiesrecht illustreert hun eigen falen: Dit is de enige manier om uit te leggen waarom de grondwet eerst moet worden gewijzigd, zodat de volle "gezinsoffensieven" van alle partijen eindelijk werkelijkheid worden.
