Koffiefreaks: melkschuim in plaats van seks

Zo begint het verhaal van Ursula Otts over mannen en koffie drinken uit het boek "Café Wunderbar: Vragen en antwoorden over een warme drank". De auteur heeft in relevante internetforums doorzocht en onthult onder andere hoe de koffie-experts daar omgaan met "vrouwenkwesties".

Er was een tijd, en niet 20 jaar geleden, dat een vrouw een man kon imponeren met een goede kop koffie. De man zag zelf voedsel als een min of meer noodzakelijke overlevingsmaatregel en dronk koffie als een drone. En het hoefde zelfs geen Jacobs-kroning te zijn voor het gedreun, het was genoeg voor Aldi-koffie voor een paar vijftig mark en zelfs als hij twee uur op de kookplaat van de koffiemachine had gestaan ​​- het kon hem niet schelen. De man dronk het in grote hoeveelheden, de filterkoffie, indien nodig, meerdere liters per dag. Hij sleepte hem rond in thermosflessen, waarvan het decor suggereerde dat ze nog steeds van Mama waren. Hij dronk het uit kantoormokken waarop dwaze mickey-muizen langzaam vervaagden, en waarin archeologische lagen koffie-resten bovenop lagen.

Een vrouw kon punten scoren door hem een ​​cappuccino aan te bieden in plaats van filterkoffie. De secretaresse wees erop dat ze naar boven rende om de baas een dubbele espresso uit de WMF-machine te halen in plaats van kantoorkoffie. En gedeelde appartementen voor vrouwen hadden meestal alle maten van de originele Italiaanse cafetieras, die naast elkaar stonden als Russische matryoshka-poppen in de flat-sharing keuken. Toen een van de vrouwen een man mee naar huis nam, begon een vervelende procedure: schroef de cafetiera los, schraap schimmel van de rubberen afdichting, plaats de machine op het fornuis en mis het moment niet waarop het hete water uit de stoompijp opzwelt - anders liep de kokende bruine bouillon over, en de kachel was verwoest.

Het smaakte niet geweldig, deze espresso, en je kon nauwelijks meer dan twee kopjes uit het XL-model halen. De man kon het in principe niets schelen, hij had liever een Nescafé uit de tas gehad in geval van twijfel en vervolgens in de doos. Maar hij was altijd onder de indruk van het zorgvuldig bereide drankje, temeer omdat de Duitse vrouw meestal zong door een Luigi of Paolo, die haar op dit ding in Florence of Milaan had gericht.

Nou, die tijden zijn voorbij, voorbij. Koffie is al lang een mannenzaak. De tijd verstreek, de Duitse man werd ouder en gezondheidsbewuster. Met toenemende problematisering van zijn lagere bloeddruk, verminderde hij zijn literaire filterkoffie consumptie. Trouwens, meer en meer verdween de koffievrouw, nou ja, de kokende vrouw in de eerste plaats. Een man die niet kan koken, die niet meer op de markt is, omdat Bulthaup zijn keukenbrochures alleen versierde met Best Agers in zwarte coltrui en witte halve schort. Vrouwen hebben alleen de moderne keukenbouwer nodig voor het lage werk aan Schnibbelbrett en de vaatwasser. Alles wat verchroomd en glitter is, is iets voor mannen, vrouwen hebben het op zijn best bewonderend mis. Of het nu op televisie is met Jamie Oliver en Tim Mälzer of thuis.

En dus kan het een vrouw in 2007 overkomen om een ​​man te vragen na de verplichte vraag: "Ga je nog steeds koffie bij haar krijgen?" kook een dubbele espresso uit haar oude Gaggia-apparaat. En hij stelt haar de vreemde vraag: "Kan het zijn dat je teveel in de zeef hebt?" Een vrouw is op allerlei vragen voorbereid als ze een man mee naar huis neemt. Heb je kinderen? Neem je de pil? Misschien zelfs: kan het zijn dat je er een in de thee hebt? Maar de vraag "Te veel in de zeef?" moet de moderne vrouw onmiddellijk als een waarschuwingsteken interpreteren: deze man heeft geen vrouw nodig. Deze man heeft al een espressomachine. En daarvoor onderhoudt hij een libidinous relatie.

Nee, dat is niet overdreven. Iedereen die op internet de relevante pagina's van Kaffeeforen bezoekt, komt al snel tot de conclusie: dit is chique espressomachine-pornografie. De echte kenner bestelt zijn Jura, Brewtus of 3-groep Vibiemme, "mijn kleine droom", bij het speciale postorderbedrijf, alsof het een opblaaspop van Beate Uhse was. "Machine arriveert heel goed verpakt", schrijft de man vervolgens op internet. Dan trekt hij het voorzichtig uit de kleine droom en stopt het via digitale foto in het net. Eerst discreet verpakt, vervolgens onthuld en vervolgens - oh schrik - volledig uitgekleed: het interieur van de machine, beschermd door geel iso-schuim, wordt schaamteloos gepresenteerd in close-up aan de andere koffieliefhebbers in het net.

Vanaf nu heeft deze man geen seks meer nodig, hij maakt nu melkschuim. Hoewel de man klaagt over het probleem van "te lage volumetoename" in het melkschuim, maar er zijn twee methoden waarvoor je niet eens een medisch certificaat nodig hebt: "tweemaal slurpen" en "langer trekken dan rollen".Oké? Het gaat over melk, die in de zilveren kan wordt opgeschuimd.

Als de man ooit zijn espressomachine heeft, dan is er geen einde aan. Omdat het nu begint met het afstemmen. Pimp mijn espressomachine, want er is altijd iets uit te breiden: de zetdruk, de watertemperatuur, het melkvolume. Als hij tot het type schroevendraaier behoort, dan zet hij flexlijnen, drukverminderaars, brouwkopafdichtingen en portafilter. Hij schroeft de keteldruk los en vraagt ​​zich nog steeds af over de "Spatzeln van de brouwgroep". Hij deelt in zijn Spratzel-groep op internet, terwijl hij het beste kan opschieten met de Mahlgradtuning, de Tampern en het surfen op temperatuur. Binnenkort moet het volgende extra onderdeel, bijvoorbeeld een manometer, worden gebruikt om de druk te meten. Of je eigen braadmachine. En alleen wanneer de eerste crema perfect op het kopje zweeft, leunt de man die zichzelf op het koffieforum altijd "geroosterd aroma" of "cafeïne-shock" noemt, uitgeput achterover: "Ik ben opgewonden, hoeveel beter smaakt mijn cappuccola nu Geef jaren weg! "

Aangeboden met goedkope koffiemachines? Of met vrouwen? De vraag is serieus, omdat vrouwen niet in deze wereld voorkomen. Een van hen heeft onlangs het grootste koffiedrinkerforum van Duitsland bereikt, www.kaffee-netz.de. De ongevalmuis stelde zich voor als student aan een hogeschool voor productontwerp en wilde een onderzoek doen naar Nespresso-machines. Nespresso! Dit zijn degenen met de afgewerkte tabbladen, waar je niets kunt schroeven, niets om te peddelen en niets te strooien. "Niemand van ons zal toegeven ooit zoiets in handen te hebben", wordt het arme meisje berispt. Zelfs niet anoniem beantwoord de vragen van hun vrouwen.

Dus, mevrouw, laat me u vertellen, als iemand u ooit vraagt: "Kan het zijn dat u teveel in de zeef hebt?" Schakel vervolgens de espressomachine snel uit. En zeg tegen de man: "Doei, ga terug naar je brouwgroep!"

Boek: Café Wunderbar.

De tekst van Ursula Ott komt uit: "Café Wunderbar, vragen en antwoorden op een warme drank", bewerkt door Anne Buhrfeind. Editie Chrismon, 138 pagina's, 15 euro.

Het boek staat vol met grappige en informatieve verhalen over koffie, bijvoorbeeld koffiehuizen in Damascus, vervelende Nica-koffie en caféflirts - koffiekenners zullen hier ook iets nieuws leren.

Koffiefreak on the move..... (Mei 2024).