scheiding Woordenlijst
huwelijk ondersteuning
Zelfs na de echtscheiding moet een echtgenoot financieel voorzien voor zijn ex-partner, als hij geen eigen inkomen heeft of aanzienlijk minder verdient. De basisregel is dat beide ex-partners elke maand hetzelfde bedrag zouden moeten hebben. De hoeveelheid onderhoud van een echtgenote wordt daarom berekend door het verschil tussen de twee inkomens te berekenen. Van dit bedrag ontvangt de financieel zwakkere partner de helft.
Een recht op onderhoud bestaat niet als een gescheiden persoon voor zichzelf kan zorgen. Na de scheiding zijn vrouwen die jarenlang voor het huishouden hebben gezorgd ook verplicht werk te zoeken. Uitzonderingen zijn van toepassing als u thuis voor kleine kinderen zorgt. Degene die onderhoud aan zijn ex-partner betaalt, kan zelf 1000 euro van zijn salaris houden. Verdient hij, b. 1200 euro netto, hij moet maximaal 200 euro aan onderhoud aan zijn ex-partner betalen.
Lees hier meer over onderhoud.
Bureau Jeugdzorg
Het bureau Jeugdzorg ziet er tijdens het scheidingsproces op toe dat het belang van het kind niet in gevaar komt. Hiertoe biedt het counseling aan ouders, bijvoorbeeld over hoe zorg- en bezoekrechten gereguleerd kunnen worden. Voor een deel blijft het jeugdwelzijnsbureau deze adviesdiensten aan onafhankelijke aanbieders geven.
Daarnaast kunnen de familierechtbanken het Bureau Jeugdzorg gebruiken als ze tijdens het proces de indruk krijgen dat de ouders het niet eens kunnen worden over een oplossing die draaglijk is voor het kind. Het Bureau voor jeugdwelzijn stuurt vervolgens een werknemer of een vertegenwoordiger als procedureel advocaat (ook wel 'kinderadvocaat' genoemd).
bemiddeling
Bemiddeling is een proces waarbij echtgenoten, met hulp van een neutrale derde partij, de belangrijkste punten van hun echtscheiding bespreken en trachten tot een akkoord te komen. Het kan het echtscheidingsproces voorbereiden en begeleiden, maar niet vervangen: het echtscheidingsoordeel kan alleen worden uitgesproken door een rechtbank, zelfs met bewaringskwesties heeft de rechtbank het laatste woord.
Meestal gaat bemiddeling over de verdeling van middelen, onderhoud, zorg en toegangsrechten. De onpartijdige bemiddelaar die de onderhandelingen begeleidt en structureert, is vaak een psycholoog of een advocaat. Aan het einde van een succesvolle bemiddeling is meestal een schriftelijke overeenkomst tussen de twee partijen. Het kan worden vastgelegd op het echtscheidingsgerecht. In zaken van bewaring kan de rechter vervolgens, als de overeenstemming van de ouders niet overeenkomt met de belangen van het kind, zijn beslissingen dienovereenkomstig nemen.
Een sessie bij de bemiddelaar kost meestal ongeveer 120 euro. De meeste paren hebben verschillende sessies nodig om het eens te worden over alle punten. Maar als het gaat om onderhoud en activa, zijn de kosten van bemiddeling vaak veel lager dan de kosten van een rechtszaak voor de rechtbank.
relatietherapie
Als een relatie in een crisis verkeert, kan een paarstherapie helpen. Met de hulp van een therapeut kunnen de partners achterhalen wat er mis gaat en beslissen of ze bij elkaar willen blijven of van elkaar willen scheiden. Zelfs als een partner al vastbesloten is om te splitsen, kan een relatietherapie zinvol zijn: het kan helpen om emotioneel om te gaan met de scheidingssituatie. Het kitten van een reeds verbroken relatie door middel van een therapie werkt meestal niet.
De partners kunnen individueel of samen afspreken voor de sessies met de koppeltherapeut. Een relatietherapie wordt niet betaald door de ziekteverzekering. De prijzen liggen meestal tussen de 70 en 120 euro voor een sessie van een uur. De ontmoetingen met de therapeut vinden meestal elke twee weken of een maand plaats. Het aantal sessies dat een paar duurt, varieert sterk. De duur van de therapie varieert van enkele maanden tot een jaar of langer.
rechtsbijstand
Zodat iedereen een proces kan leiden, nemen de federale staten de rechtbank en juridische kosten over voor mensen die er te weinig geld voor hebben.
Elke persoon die minder dan 15 euro per maand heeft, na aftrek van belastingen, inkomsten uit onkosten, woonlasten en vergoedingen, heeft recht op rechtsbijstand. Vooral in familiegeschillen, waaronder echtscheiding en voogdij, wordt dit vaak verleend. Het is dus meestal de moeite waard om naar de advocaat te gaan voor een eerste consult en hem te vragen naar de kans op rechtsbijstand. De advocaat kan rechtsbijstand aanvragen bij de bevoegde rechtbank.
Als u een maandelijks inkomen boven het maximum van 15 euro heeft, kunt u een aanvraag indienen om de juridische kosten in termijnen te betalen.
Lees hier meer over de kosten van echtscheidingsprocedures en financieringsopties.
litem
In sommige processen hebben de kinderen ook een soort advocaat: de procesbeschermer. Het wordt gebruikt door de rechtbank als de rechter vreest dat de belangen van de ouders in strijd zijn met de belangen van het kind.
Een bemiddelaar is onafhankelijk en vertegenwoordigt alleen het kind.Hij kan een advocaat zijn of een pedagogische opleiding volgen - omdat het zijn taak is om het kind door de scheidingsfase te begeleiden en uit te zoeken wat hij wil. Hij presenteert dit ook voor de rechter. De kosten van zijn werk maken deel uit van de juridische kosten die de ouders moeten dragen. Als de rechter het nodig acht om een bemiddelaar aan te stellen, kunnen de ouders niet weigeren.
advocaat
Zonder advocaat kun je niet voor echtscheiding gaan. Als uw partner wil scheiden en zich heeft aangemeld, hoeft u niet per se een eigen advocaat in te huren. In veel gevallen is het echter raadzaam om uw eigen adviseur en procesvertegenwoordiger te hebben. Omdat alleen een advocaat gerechtelijke verzoeken kan indienen.
Hoewel een echtscheiding vaak wordt aangeduid als een "gewone advocaat", vertegenwoordigt de advocaat alleen de belangen van zijn cliënt, dat wil zeggen de echtgenoot die hem heeft aangenomen. Als er onenigheid is in de rechtszaal, zal hij niets doen waar zijn cliënt het niet mee eens is. Zelfs als de echtgenoten een schikking willen treffen, hebben ze elk hun eigen advocaat nodig.
Als er echter geen problemen meer zijn die in de rechtszaal moeten worden opgelost, kunt u geld besparen door uw eigen advocaat op te geven.
De beste manier om een advocaat te vinden is om advies in te winnen bij vrienden, de bedrijvengids of zoekservices op internet. Een advocaat kan de titel van gespecialiseerd advocaat voor familierecht aanhouden als hij als advocaat aan een bepaald minimumaantal gevallen van echtscheiding, bewaring en alimentatie heeft gewerkt en elk jaar tien trainingssessies over dit gebied bijwoont. Er zijn echter veel goede en ervaren advocaten die dit zonder deze titel doen.
Als u niet zeker weet of u met een advocaat wilt werken die u niet kent, bieden de meeste van hen een gratis eerste interview aan waar u een persoonlijke indruk kunt krijgen.
Separation / Separated live
De voorwaarde voor de scheiding is dat het huwelijk heeft gefaald. In de ogen van de wetgever is dit het geval wanneer de echtgenoten gescheiden zijn. Scheiding betekent: het paar mag niet langer een huishouden bij elkaar hebben.
In de meeste gevallen gaan de partners naar verschillende appartementen. Een scheiding is ook mogelijk binnen hetzelfde appartement, als de coëxistentie op dezelfde manier is georganiseerd als in een gedeelde flat: iedereen heeft zijn eigen kamer, zijn eigen account, koopt zelfstandig, wast, strijkt en reinigt voor zichzelf. Als de rechtbank twijfelt, Getuigen moeten bevestigen dat ze een gescheiden huishouden hebben.
Als beide echtgenoten de scheiding willen, volstaat een jaar van scheiding. Rechters erkennen alleen een kortere scheidingstijd als de voortzetting van het huwelijk een onredelijke ontbering zou betekenen. Als het paar langer dan drie jaar apart woont, bewijst dit automatisch dat het huwelijk is mislukt. De rechter scheidt haar, zelfs als een partner het daar niet mee eens is.
Een uittreksel uit het gedeelde appartement is het duidelijkste bewijs van het begin van een scheidingsjaar. Als u van huis bent gescheiden, moet u een gedateerd geschreven document kunnen voorleggen met uitleg over het uiteenvallen of het benoemen van getuigen die het begin van het scheidingsjaar bevestigen.
Tijdens de scheiding heeft een partner die weinig of geen inkomen heeft recht op scheidingssteun.
scheiding Onderhoud
Als de echtgenoten gescheiden zijn, heeft de partner die minder inkomsten heeft automatisch recht op onderhoud gedurende de duur van de scheidingsperiode. Het doet er niet toe of de zwakkere partner ook alleen van zijn eigen salaris kan leven. Scheidingsonderhoud dient om partners een levensstandaard te geven die vergelijkbaar is met het huwelijk tijdens de scheidingsfase. In principe wordt een totaal inkomen berekend op basis van het inkomen van beide partners en gedeeld door twee. Als een partner een alleenverdiener is, mag hij vier zevende van zijn inkomen behouden, di een zevende meer dan de niet-werkende partner.
Degene die onderhoud ontvangt van de ander is meestal niet verplicht werk te zoeken en volledig zelfstandig van de kost te komen.
Scheidingsonderhoud moet worden betaald totdat de scheiding definitief is. Daarna kan er een claim zijn voor onderhoud na het huwelijk, dat vergelijkbaar is, maar niet altijd hetzelfde is als het onderhoud van de scheiding.
Proces voor de rechtbank
Voor de echtscheiding is een bepaalde kamer van de rechtbank verantwoordelijk, de familierechter. De echtscheiding wordt altijd bepaald door een enkele rechter.
In echtscheidingsprocedures is er dwang van de advocaat; Dit betekent dat alleen een advocaat zich kan wenden tot de rechtbank. Dus als u een scheiding wilt, moet u eerst naar een advocaat gaan. Als uw partner wil scheiden en al een aanvraag heeft ingediend via zijn advocaat, wordt u hiervan op de hoogte gebracht door de rechter. Dan kunt u het rechtstreeks afspreken of zelf een advocaat inhuren. U kunt dit alleen zelf aanvragen bij uw eigen advocaat en bijvoorbeeld eisen dat onderhoud, schadevergoeding, voogdij en soortgelijke zaken voor de rechtbank worden behandeld.Naast de pensioenverevening, onderzoekt de rechter dergelijke echtscheidingsconsequenties niet zelf. Vaak is het echter rendabeler om deze punten buitengerechtelijk overeen te komen.
Als de rechtbank over alle documenten beschikt, zal de echtscheiding beginnen. Kijkers mogen dit niet doen. In het geval van wederzijdse echtscheiding moeten beide echtgenoten verklaren dat zij de echtscheiding wensen en hebben voldaan aan het jaar van scheiding. Als slechts één partner de scheiding wil, moet hij dit uitleggen en bewijzen dat het paar al drie jaar apart leeft. Als de advocaat een passende aanvraag heeft gedaan, ook onderhoud, voogdij en dergelijke. onderhandeld. Vervolgens spreekt de rechter de echtscheiding uit. Als beiden afzien van hoger beroep - dit kan alleen als beide worden vertegenwoordigd door een advocaat - wordt de echtscheiding onmiddellijk definitief, anders na het einde van de beroepstermijn van vier weken.
Versorgungsausgleich
Gedurende de periode van een huwelijk verwerven de echtgenoten gewoonlijk pensioenrechten. In het geval van pensioenverevening, zoals bij egalisatie van activa, gaat het om het verdelen van deze vorderingen.
Hoe hoog de pensioenrechten zijn, hangt af van hoeveel en hoe lang een werkende persoon heeft betaald. Een echtgenoot die beroepsmatig met pensioen gaat voor het gezin verdient minder claims dan degene die fulltime werkt gedurende de gehele duur van het huwelijk. Deze onbalans is bedoeld om de balans van de voorziening te verhelpen.
Het omvat de rechten van wettelijke pensioenverzekeringen, ambtenaren, professionele uitkeringen, bedrijfspensioenen en particuliere pensioenverzekeringen die de echtgenoten tijdens het huwelijk hebben verworven. Elke verzekerde heeft het recht om op elk moment uit zijn pensioenfonds de huidige berekening van zijn pensioen te kennen. De echtgenoten hebben ook een vordering op elkaar voor informatie over wat de pensioenrechten van de ander zijn.
Vereenvoudigd werkt pensioenvereffening als volgt: het is gebaseerd op het pensioen dat elke echtgenoot zou ontvangen als hij op de dag van de scheiding zou stoppen. Het verschil tussen de twee bedragen wordt gedeeld door twee; de ene helft ontvangt de partner met de lagere eisen. Op deze manier zijn de pensioenaanspraken van beide partners hetzelfde op de dag van de echtscheiding. In het geval van pensioenverevening wordt geen geld overgedragen; Alleen rechten op het toekomstige pensioen worden overgeboekt van de ene pensioenrekening naar de andere.
krijgen compensatie
Als u geen huwelijkscontract hebt gesloten met uw echtgenoot, woont u met hem in een winnende gemeenschap. Hun bezittingen verdelen ze in de echtscheiding volgens de regels van de winstdeling.
Dit betekent dat alles wat je man had voor het huwelijk nog steeds bij hem is na de scheiding. Alles wat u tot het huwelijk bracht, blijft uw bezit. Voor elke echtgenoot wordt berekend hoeveel extra fortuin hij tijdens het huwelijk heeft opgebouwd - dat is de winst. Als u bijvoorbeeld vóór het huwelijk 10.000 euro op de spaarrekening had en op het moment van scheiding 25.000 euro, is hun winst 15.000 euro. Als je man 5000 euro had bespaard vóór de bruiloft en nu 40.000 euro, heeft hij 35.000 euro winst gemaakt.
Vanuit het oogpunt van de wetgever dragen beide partners in gelijke mate bij aan het creëren van een fortuin: wie op de achtergrond achter de schermen staat om voor de kinderen te zorgen en daardoor zichzelf weinig kan besparen, houdt zijn andere partners vrij om te werken en kan betalen. Het doel is daarom dat beide echtgenoten bij een scheiding hetzelfde aandeel in het vermogen krijgen.
Het is daarom bepaald wie meer winst heeft gemaakt van de echtgenoten. Hij moet de ander zoveel betalen dat ze uiteindelijk allebei uit hetzelfde huwelijk komen. In ons voorbeeld zou de man 10.000 euro moeten betalen. Over de winstvergoeding ontstaat alleen een aanspraak op geld; U kunt van uw ex-man geen specifiek voorwerp, zoals een auto of een meubelstuk, eisen.
Het is meestal logisch om de extra compensatie buiten rechte te regelen. Als het gaat om hoge bedragen, anders hoge gerechtelijke en juridische kosten.
diensten Onderhoud
Meestal, na de scheiding, moet elke partner proberen zo snel mogelijk voor zichzelf te zorgen. Een echtgenoot krijgt alleen een partner van zijn ex als hij geen kans heeft op de arbeidsmarkt - bijvoorbeeld omdat hij ziek is of na vele jaren in het huishouden zijn aansluiting bij het beroepsleven verloren heeft. Een uitzondering is de ondersteuning: als u voor de kinderen zorgt voor het huwelijk thuis, kan dit van de andere ouder financiële ondersteuning vereisen.
Zolang de kinderen echter echt zorg nodig hebben, hebben ze recht op onderhoud. Als de jongste drie jaar oud is en naar de kleuterschool kan gaan, kan de moeder meestal halftijds werken. Als het jongste kind acht jaar oud is, hebben veel van de moederhoven de plicht om voltijds te werken. Deze beslissingen zijn echter erg afhankelijk van het individuele geval. In het geval van gehandicapte of moeilijk op te leiden kinderen, bijvoorbeeld, kan het recht op kinderopvang ook veel langer duren.
Dusseldorf tafel
De Dusseldorfer-tabel bevat richtlijnen over hoeveel onderhoud alleenstaande ouders kunnen vragen van de andere ouder voor de gewone kinderen. De hoeveelheid onderhoud is afhankelijk van de leeftijd van het kind en het inkomen van de ouder die het onderhoud moet betalen. De hogere regionale rechtbank in Düsseldorf werkt deze tabel regelmatig bij.
De Dusseldorfer-tafel is niet wettelijk verankerd - het dient er alleen toe dat de rechters in de verschillende deelstaten de alimentatievorderingen in gelijke mate toekennen. In individuele gevallen kunnen de juryleden ook afwijken van de vereisten van de tabel.
huwelijksnaam
Iedereen die na het trouwen van naam is veranderd, mag na de scheiding stemmen. Het is mogelijk om de huwelijksnaam te behouden, dat wil zeggen om de naam van de ex-partner of een dubbele naam te behouden. De ex-partner mag dit niet verbieden.
Iedereen die tijdens het huwelijk de naam van de partner heeft aangenomen, kan zichzelf ook een dubbele naam geven met de echtscheiding en het voorvoegsel of zijn geboortenaam toevoegen. Eindelijk is er de mogelijkheid om de geboortenaam na de scheiding te hervatten.
omgangsregeling
Het recht op toegang, ook bekend als visitatie-rechten, is het recht van elke ouder om contact te houden met zijn eigen kinderen. Het doet er niet toe of de ouders gezamenlijk gezagsrecht hebben of dat alleen de ouderlijke zorg wordt vervuld.
De andere ouder is verplicht om contact mogelijk te maken. In de regel is het al bepaald in de echtscheidingsprocedure die het kind kan zien wanneer. De ouder waarmee het kind samenwoont, wordt aangemoedigd om deze dagen niet te plannen met andere afspraken voor het kind. Iedereen die gebruik wil maken van het recht op toegang en het kind uit wil nodigen, haalt het meestal op aan de deur van het appartement waar het kind woont. Als hij in een andere stad woont, kan het voor de persoon die bij het kind verblijft redelijk zijn om naar het treinstation of de luchthaven te rijden, zodat de ex-partner het daar kan ophalen en op weg naar hun stad kan begeleiden. kan. De kosten van het reizen naar de andere stad moeten worden gedragen door de persoon die zijn recht van toegang uitoefent.
Het recht op toegang is ook een recht van het kind: het kan vragen om de andere ouder te zien, zelfs als hij geen interesse heeft in een contact. Als hij echter zo afwijzend tegenover het kind staat dat de ontmoetingen een grote belasting vormen voor het kind, zien de rechters af van het uitspreken van een bezoek.
Vereisten voor de echtscheiding
Volgens de wet is het huwelijk gescheiden als het faalt. Dit is het geval wanneer het echtelijke partnerschap niet langer bestaat en niet kan worden verwacht dat het wordt hersteld. Dus de partners moeten gescheiden leven.
Als beiden het eens zijn met de scheiding, zal een jaar van scheiding volstaan. Als een partner weigert te scheiden, kan het huwelijk tegen zijn wil worden gescheiden als het paar drie jaar gescheiden is geweest. De duur van de scheiding moet voor de rechter worden bewezen.
Tegenwoordig is het niet langer afhankelijk van de redenen waarom het huwelijk is mislukt. Als na een voldoende lange periode van scheiding wordt bewezen dat het huwelijk heeft gefaald, zal het familierechtbank het op verzoek van een partner scheiden.
