Maakt het huwelijk je sexy of slordig?

Onlangs wilde mijn nieuwe vriend Birgit weten of ik de schoenen aan had tijdens seks. "Huh?" Ik keek naar mijn benen, hun voeten in schoenen die Paris Hilton niet eens kon begraven. Comfortabel aan de voorkant, plat aan de achterkant, de schoenen van een vrouw die niet sierlijk in drievoud loopt, maar met een energieke prikstap door het leven. Een echtgenote en een moeder die 23 jaar lang dezelfde bed met dezelfde man deelt. "Ik bedoel niet die voetstappen," zei Birgit, enigszins walgend, "ik heb het over schoenen die het aantrekkelijke beest kietelen waarin je je echtgenoot hatelijk maakt."

Dat brengt ons bij het favoriete onderwerp van Birgit. Ze is van mening dat 23 jaar huwelijk geen excuus is om de heetste en meest wrede vrouwenlichamen als vrouw niet te kunnen onttrekken. Daarom draagt ​​ze ook bij aan het huishouden overknees met potlood-hoge hakken en in de winter geen gezellige angora onder haar jeans, maar strakste kanten lingerie en in de zomer bij voorkeur niets. "Wat bedoel je, hoe erotisch het aanvoelt, zelfs als niemand het weet," zegt ze, terwijl ze haar hoofd schudt als ik iets mompel over dreigende cystitis.



Birgit zou nooit loslaten

Birgit is 47 en single, en al haar erotische antennes zijn uit, ik ben 57 en echtgenote, en herinner me slechts heel donker dat ik ooit een antenne heb gehad. Onlangs zaten we samen in de metro toen een oudere man die me irriteerde me aanstaarde. "Heb ik een wrat op mijn kin of wat?" Vroeg ik haar. "Hij flirt met je, jij onwetend," zei Birgit, "laten we gaan, flirten, oefenen." Dus verdraaide ik mijn mondhoeken tot een flirty glimlach die even onwerkelijk aanvoelde als de bovenlip van Chiara Ohoven. 'Je ziet eruit alsof je een kies trekt zonder verdoving,' zei Birgit toen ze wegging, 'je hebt echt geen ervaring meer.'



Zelfs de gedachte aan provocerende kleding en telefoongesprekken putte me uit.

Ze heeft gelijk. Als slaapwandelen ben ik een huisvrouw, een vrouw en een moeder, zo buitenbeentjes voel ik me in een rol die zo natuurlijk was voor mij - die van de vrolijke vrouw, die zich bewust is van hun aantrekkelijkheid. Als een vrouw die van haar vrouwelijkheid geniet en graag pronkt, heb ik op een bepaald moment gewoon mezelf uitgeschakeld. Uit gewoonte, uit het dagelijks leven, uit moeheid. Sexy kleding, telefoongeslacht met de geliefde, een hete Nümmerchen in de hotelkamer? De gedachte maakte me al uitgeput.

Dat komt natuurlijk omdat ik mijn vrouw exclusief woon met een man wiens vieze grijze haar ik liefdevol snij met een kleine nagelschaartje uit zijn oorschelpen.

Ik weet dat ik 25 jaar geleden niet precies deze man heb ontmoet in de comfortabele trainingsbroek, die al twee eeuwen mijn favoriete nationale item is. Waar bleef het aantrekkelijke beest in mij? Ik ben bang dat het de klauwen heeft opgevangen in de loop van mijn huwelijk en is veranderd in een knuffelige kat. Maar omdat mijn man op elkaar lijkt, voelen we ons eigenlijk heel goed bij elkaar. "Je mompelt, je neutraliseert jezelf, dat is niet goed!" Roept Birgit uit, die na een hete nacht met een nieuwe minnaar bij het aanbreken van de dag haar make-up vernieuwt en er niet aan denkt in de nachtmerrie, glimmend als een spekzwoerd naast hem een ​​boek om te lezen hoe ik het doe.



Als ik mijn man op een avond in een zwart negligé zou verrassen, zou hij zeker zeggen: "Is er iets mis met je moeder?" noemen. Als hij plotseling zijn borst had laten epileren, zou ik denken dat hij een vreemde was.

Geen erotische helderheid meer

Ja, het is leuk om samen ouder te worden, en als ik kijk naar mijn vrijgezelle vrienden die op zoek zijn naar liefde, ben ik blij dat ik niet gek ben op mijn telefoon, want ik hoop dat de prins antwoordt. Dat ik niet tegenover een 70-jarige zit op zoek naar een veelbelovende online chat die me te oud vindt. Ik wil niet op de open markt zijn met mijn 50-jarige ouder.

Aan de andere kant moet ik toegeven dat de erotische helderheid van mijn single-vriendinnen veel feller schijnt dan die van mij. Ze zijn meer in de mode, kennen elke nieuwe trend, make-up onmiddellijk na het opstaan ​​- glinsterende kerstballen, terwijl ik eerder de droge kerst-Kringel ben. Ik geef een deel van mijn vrouwelijkheid op uit luiheid, en dim mijn vrouwelijkheid in een heel klein daglicht, omdat ik geen idee heb wat er nog in mij over sap en kracht kan zijn.

Natuurlijk zal ik nooit meer hetzelfde voelen als toen ik 17 was toen ik onsterfelijk was en de lucht onbegrensd was, en ik ben ook niet op zoek naar een geliefde. Maar Birgit zegt dat flirten niet in de eerste plaats gaat over contact, maar over gezond zijn, eentje die fris en jong is.En dat de buitenste schil gewoon belangrijk is. "Natuurlijk niet in moederzwart," zegt ze, "de helft van je kleding kun je meteen weggooien."

Dus ik ging in mijn kleedkamer staan ​​en maakte een kritische inventaris. Goh, wat was er in de loop van de jaren van gruweldaden gebeurd!

Zonder twijfel zag ik er beter uit

Dwarsliggers, verkleurde T-shirts, verschillende truien voor het verzamelen van gebruikte kleding. Toen ik klaar was, had ik veel ruimte. Dus kocht ik een nieuwe spijkerbroek, die voor het eerst strak zat als een worstbekken, duidelijk geen mummiespijkerbroek. En een paar laarzen zonder knuffelige voering, maar volgens mijn normen zeer hoge, dunne hakken.

Zonder twijfel zag ik er beter uit. En mascara en lipstick deden veel om me zo goed te laten voelen toen ik jeans en laarzen introduceerde in een restaurant met mijn 21-jarige dochter. Ik glimlachte naar de jonge ober, hij glimlachte terug. Op weg naar de damestoilet, glimlachte ik naar de knappe man van midden veertig die alleen aan een tafel zat. Hij glimlachte ook terug! Zeer opgetogen ging ik terug naar mijn tafel, zelfs mijn dochter glimlachte. "Mama," zei ze liefdevol, "je loopt als een eend die in de sneeuw scheet."

Laat maar. Ik zal de jeans toch blijven dragen. De laarzen met de hielen ook. Misschien zelfs in bed. Als mijn man niet eerder in slaap valt.

Autogynephilia | ContraPoints (Maart 2024).



Paris Hilton, langdurige relatie, seks, laarzen