Friedrich Ani: "Ik mis mijn vermiste personen"
ChroniquesDuVasteMonde.com: je nieuwe roman is gebaseerd op een waar, heel tragisch verhaal. die acht jaar geleden aanzienlijke krantenkoppen maakte.
Friedrich Ani: Het achtergrondverhaal is dat van de negen jaar oude Peggy Knobloch, die in 2001 in het gebied bij Hof in Frankenland verdween. Vanaf het allereerste begin heb ik de rapportering van zeer nabij gevolgd en heb ik via mijn contacten informatie gekregen van het kantoor van de vermiste personen. Natuurlijk heb ik de argumenten voor de roman veranderd.
ChroniquesDuVasteMonde.com: wat gebeurde er toen?
Friedrich Ani: Het meisje was ineens weg en is pas vandaag verschenen. Niet dood of levend. Een verstandelijk gehandicapte man werd gearresteerd. Eerst deed hij een bekentenis. Na anderhalve dag trok hij het terug, maar het hielp hem niet omdat zijn advocaat te zwak was. De man werd later veroordeeld voor moord. Hij is een psychiater en blijft zijn onschuld beweren. Er is nog steeds geen bewijs, geen lijk. Nu probeert een andere advocaat een nieuw proces in te stellen, want er zijn absoluut valse getuigenissen en grove fouten in het onderzoekswerk.
ChroniquesDuVasteMonde.com: verdwenen en verdwenen zijn het centrale thema van uw boeken. Waarom?
Friedrich Ani: Voor mij is het een levensonderwerp. Ik wilde altijd wegkomen. Eens was ik een echt verloren man. Toen ik 18 was, was ik een paar maanden weg en werd gezocht door de politie. Vraag me niet waar ik was - ik zal het niet vertellen.
ChroniquesDuVasteMonde.com: U bent op de hoogte van de verhalen over de politieagent Tabor south. "De dood is niet uitgesloten" is nu de derde zaak van de commissaris en voormalig monnik Polonius Fischer.
Friedrich Ani: Ja. En het zal de laatste zijn.
ChroniquesDuVasteMonde.com: waarom dat?
Friedrich Ani: Ik mis mijn vermiste mensen. En daarom zal Tabor naar het zuiden terugkeren.
ChroniquesDuVasteMonde.com: De bijna legendarische onderzoeker van vermiste personen die enkele jaren geleden vaarwel zei zonder grote woorden en ook verdwenen is. Waar was hij?
Friedrich Ani: hij werkte als ober in Keulen. Nu neemt hij een recherchebureau in dienst en kan hij optreden buiten de politiestructuren. In zekere zin als freelancer. Ik hoop mezelf te kunnen ontwikkelen terwijl ik schrijf. Na een nieuwe uitgave van een politie-kwestie kan het me niet schelen. Dat is gewoon niet genoeg voor mij.
ChroniquesDuVasteMonde.com: De terugkeer vanuit het zuiden is een beetje onverwacht.
Friedrich Ani: Ik wilde hem zelfs laten opduiken in "Totsein uitgesloten". Ik vond het een goed idee om de twee verschillende commissarissen te laten botsen. De uitgever heeft besloten ertegen te zijn.
ChroniquesDuVasteMonde.com: waar zijn de grootste verschillen tussen visser en zuiden?
Friedrich Ani: South is een intuïtief persoon. Hij heeft een menselijke visie en is een persoonlijke agent. Fischer is erg rationeel. Hoewel hij door zijn ervaring in het klooster een diepe spirituele ervaring heeft opgedaan, beschouwt hij andere mensen met grote koelte en nuchterheid.
ChroniquesDuVasteMonde.com: samen zijn ze beide het toneel van hun gevallen - keer op keer verschijnt München in je romans, zoals het deze keer deed. Welke betekenis heeft de stad voor jou?
Friedrich Ani: Het is mijn stad, ik ken het goed. Voor mij is München net zo gek als andere grote steden. Als ik ergens anders zou wonen, zouden mijn verhalen ergens anders zijn.
ChroniquesDuVasteMonde.com: kan je je voorstellen ergens anders te gaan wonen?
Friedrich Ani: Nee. Waar moet ik heen? Ik ben een gedwongen münchen. Ik kan gewoon niet wegkomen.
