Münster-misdaadscène: goede vrienden, slechte vrienden

Dat is waar de nieuwe misdaadscène van Münster om draait

In Münster snelt een aannemer zijn kantoor uit en wordt uiteindelijk overreden door een auto. De dode man was vóór de val nog steeds dood, werd geraakt met een hamer. Nadat een pooier ook met een hamer is vermoord, is het voor kijkers en onderzoekers duidelijk dat er een verband bestaat tussen de twee moorden. Beide slachtoffers hadden te maken met de constructie van de controversiële Waikikioase - een bordeel gecamoufleerd als een spa-oase, demonstrerend tegen de commissaris Thiels-vader en een burgerbeweging. De bizarre wending kan niet lang op zich laten wachten: de dader, die een bewakingscamera heeft opgenomen, werd gefilmd als wreker in superhelden-uitrusting. Kunnen Thiel en Boerne de dader stoppen voordat er een derde moord gebeurt?

Contra Münster-misdaadscène: Te veel flamboyance, te weinig logica

Ik denk dat de misdaadscène in Münster slecht is. Dus nu is het eindelijk uit. Na de altijd nieuwe presentielijst en de hype rond deze plaats delict in de afgelopen jaren, heb ik het nooit durven zeggen. Dus je maakt geen vrienden. Onze lezers hebben ook veruit de verrassende thriller uit Münster uitgekozen om hun favoriete absolute scene te zijn. Wat zou men met zoveel sympathie moeten zeggen?

Bekijk je liever samen tv? Geen probleem! Elke week wisselen de thrillerfans in de ChroniquesDuVasteMonde-gemeenschap van gedachten over de huidige plaats delict of politie-inval. Kijk en bespreek met - in de "streng voor alle gevallen"!

En ik ben geenszins in de ban van de mening dat de moordscène in Münster slecht is. Integendeel, ik behoor tot de groep die ooit een fervent fan was. Zoals helaas zo vaak met een zekere liefde, begon de ontgoocheling voor mij met een banaliteit. Een goede vriend schreef zondagavond een sms: "Thiel en Boerne staan ​​in mijn collegezaal - in Düsseldorf." Nou, de zender redt behoorlijk exemplarisch: in plaats van dat het hele team voor de complete opnames naar Münster moest verhuizen, wat waarschijnlijk aan het begin van de 2002-serie nog steeds gebeurde, heb je net andere kamers ingeleverd. Dat is niet ongebruikelijk, maar ik ben toen opgestaan: waar Münster is, zit niet alleen Münster erin.

In het begin was ik ook enthousiast over de snobistische professor Boerne (Jan Josef Liefers), zijn onbezonnen partner Thiel (Axel Prahl) en hun wrede verbale gevechten. Eigenlijk alleen mijn gevoel voor humor. Ondertussen is de opwinding veranderd in een geërgerde vermoeidheid, omdat de schrijvers de twee tot 90 minuten dwingen door een misdaadthriller, waarbij de grap je bijna doodt en meer meetelt dan de logica. Uiteindelijk maakt het niet uit of de zaak is opgehelderd, wie wie en waarom heeft gedood en of dit allemaal logisch is. Het belangrijkste is, de grappen zitten, dan is het quotum precies op het einde. Hoe hoger dit laatste was, des te groter was mijn teleurstelling.

Insa Winter werd geboren in het Münsterland en leefde lange tijd in Münster. De liefde voor Münster is gebleven, niet de liefde voor de moord op Münster.

Net op tijd voor het jubileum zijn de grappen in de 25e plaats delict uit Münster iets beter dan voorheen, maar geld besparen wordt niet gered door een grap, maar vooral door de logica. Waarom telt de dader zijn slachtoffers met een hamer mee waaraan hij een nummer heeft bevestigd? Zodat de onderzoekers beter kunnen begrijpen in welke volgorde de doden zijn vermoord? Dat zou een dienst zijn! De auteurs danken deze en andere vragen aan ons.

De fans van de misdaadscène in Münster kunnen zich op één ding verheugen: vertrouwen op Thiel en Boerne, er zijn geen verrassingen, maar hetzelfde programma dat de plaats delict zo succesvol heeft gemaakt. En of we het goed of slecht vinden, of dat het ons niet interesseert - op maandag kun je gesprekken over de plaats delict niet vermijden.

Plaats delict: The Hammer, zondag 13 april 2014, 20:15 uur, ARD

Pro Münster-misdaadscène: Thiel en Boerne zijn als goede vrienden

"Vrienden zijn tuinen waar je kunt rusten." Dit is een van mijn favoriete citaten - het komt van Antoine de Saint-Exupéry, de auteur van de "Kleine Prins". Voor mij betekent het dat we niet hard hoeven te werken met echte vrienden om ons een goed gevoel te geven. En dat is precies hoe ik me voel over mijn geliefde vrienden Kriminalhauptkommissar Frank Thiel en professor Karl-Friedrich Boerne van de misdaadscène van Münster.

Toegegeven, de vriendschap is eenzijdig, volledig fictief en gescheiden door een scherm, maar dat stoort me niet. De twee zijn me twaalf jaar lang op zondagen komen bezoeken en vertellen hun grappen altijd op dezelfde manier. Dit is niet saai maar geruststellend.Dus ook deze keer in de aflevering "The Hammer". Boerne wijst naar het voorhoofd van de dode: "Hier zien we een Arabische numerieke code." Thiel: "Voor mij lijkt het op een twee." Of goed: Boerne's assistent Alberich (Silke Haller): "Ik hou van superhelden." - Boerne: "Anders zou je niet met mij werken."

Bianka Echtermeyer studeerde in Münster en houdt van de stad. Maar dat is niet de enige reden waarom zij fan is van de misdaadscène in Münster. Boerne en Thiel zijn gewoon vrienden voor haar geworden.

Ook is de rest zoals je hem kent: Boerne heeft veel ruimte voor zijn arrogantie (in de eerste scène rijdt hij met witte smokingjas naar de scène), Thiel is verpeilt en overweldigd (hij blijft slechts één scène later met de Riem op een deurknop) en "Vaddern", de vader van Commissaris Thiel, protesteert opnieuw tegen het systeem (maar deze keer heeft vrouwelijke steun). Oh, en de zaak? Hij is even irrelevant als altijd secundair. Dit alles kan worden bekritiseerd en dom gevonden, maar ik beschouw de moordscene van Münster nog steeds. Want achter de arrogantie van Boerne en de verpeilheit van Thiel is een diep verlangen naar vriendschap. Na bekendheid en nabijheid. En dat raakt me nog steeds na al die jaren. We zijn gewoon vrienden.

Plaats delict: The Hammer, zondag 13 april 2014, 20:15 uur, ARD