Marilyn Minter: Ongelofelijk wild

Marilyn Minter in haar studio in New York. Foto: laif

Een vrouw is traplopen. Haar blote voeten zitten vast in hoge hielen bezaaid met fonkelende stenen. Het kan de momentopname zijn van een paparazzo of een advertentie. Maar de hiel is smerig, misschien door een plas heen, kan elke enkele druppel water worden gezien. En zo vertelt de foto eerder het verhaal van een moderne Assepoester, die van het pad lijkt te zijn afgedwaald. Het geeft commentaar op een maatschappij die door geld, glamour en status geobsedeerd is en waarvoor het leven helaas een of twee plassen heeft. In haar realistische schilderijen, die bijna op foto's lijken, legt de New Yorkse kunstenaar Marilyn Minter het moment vast waarop onberispelijkheid door de realiteit wordt ondermijnd. "Kunst laat licht vallen aan de kant van het leven waar niemand anders zich aan vasthoudt, omdat ze niet perfect zijn en laten zien dat alles op elk moment uit elkaar kan vallen", zegt ze. Marilyn Minter is 62 jaar oud en is net verhuisd naar een nieuwe studio in het Garment District, de buurt van textielwinkels. Het hok wordt opgeruimd. Geconcentreerde assistenten werken aan verschillende reuzebeelden van vrouwen.

Al 20 jaar lang werd Marilyn Minter genegeerd - of gepand

"Pink Eye" (2005)

De nieuwe verhuurder heeft vanochtend orchideeën gestuurd. Om in te trekken. Wat de anders nogal burschikose kunstenaar extatisch. Haar rode bobkapsel ziet er nonchalant uit. Behalve voor vuurrode lippenstift is ze onverbloemd. Tot voor kort werkte haar negenkoppige bemanning op haar privé-hok in SoHo, waar ze sinds het midden van de jaren zeventig woont. Voor het eerst in al die jaren is er nu een ruimtelijke scheiding tussen kunst en privé-leven. "En er is geen kleur meer op de douchedoeken", zegt Marilyn Minter. Het succes was langzaam aan komen. Gedurende meer dan 20 jaar wisselden fasen af, waarbij de kunstenaar ofwel volledig genegeerd werd door kritiek of verscheurd werd. Omdat ze pornografische motieven gebruikte, die niet van een kunstenaar waren. Of omdat ze het lef had om op televisie een echt artistieke 30 seconden-commercial te zijn in 1989 om haar werk te promoten.

"Rosary" (2006)

Minter verdiende haar leven als een leraar in deze tijd, met haar kunst kreeg ze het alleen op zakgeld. Je enige fans: vrienden en collega's. En toen kwam de Durchburch, volkomen onverwacht. Out of the blue, een curator van het San Francisco Museum of Modern Art nam contact met haar op. Joshua Shirkey was zich bewust geworden van het werk van Minter door een kleine galerijtentoonstelling en maakte haar in 2005 de eerste solotentoonstelling in een museum. Dat was de eerste vonk voor de carrière van Minter. Een jaar later werden haar schilderijen tentoongesteld op gigantische reclameborden in het galeriedistrict van Manhattan, Chelsea, als onderdeel van een kunstevenement. De Amerikaanse modeontwerper en trendsetter Tom Ford huurde de kunstenaar in als fotograaf. Madonna, een van de verzamelaars van Minter, toonde haar film "Green Pink Caviar" uit 2009, waarin een tong viskeuze vloeistoffen op een glasruit behandelt. Er zijn lange wachtlijsten geweest voor hun werk, waarvoor verzamelaars tot $ 400.000 betalen. Alleen, Marilyn Minter kon nauwelijks meer dan vijf foto's per jaar produceren, waarvoor ze digitale foto's als een sjabloon maakt. Ze huurde assistenten in om verfkleuren in meerdere lagen aan te brengen en de laatste laag met haar vingertoppen te deppen. Dit maakt haar een van de weinige kunstenaars ter wereld die een fabriek exploiteert zoals veel van haar succesvolle mannelijke collega's.

De beelden van Marilyn Minter lijken te willen barsten van vrouwelijkheid

Foto: Aubrey Meyer

Ze levert een positieve bijdrage aan haar late doorbraak: "Vijftien jaar lang bevond ik me in een soort coma en de daaropvolgende tien jaar kreeg ik te horen dat ik niets te bieden had", zegt Minter. "Toen het zogenaamde succes kwam, had ik de juiste tool, ik doe gewoon mijn werk, zoals altijd, en morgen zijn kan morgen veranderen." Sinds het begin van haar carrière heeft Marilyn Minter het taboe geschonden dat vrouwen in de kunsten nog lang niet konden experimenteren met erotisch geladen beelden. Haar schilderijen lijken te barsten van de vrouwelijkheid en kleurigheid die ze bereikt met emailverf op aluminiumplaten. In de regel tonen ze meer dan de meeste mensen willen zien: haar dat rond de navel ontspruit. Een indruk dat er een kous op het been is achtergebleven. Pas als lippenstift sporen achterlaat op de tanden, wordt het opwindend voor de kunstenaar. Iets is alleen echt sexy, als het iets slordigs heeft, zegt Marilyn Minter. Een esthetiek die waarschijnlijk ook te danken heeft aan de biografie van de kunstenaar: in haar vroege jaren '40 heeft ze 'een aantal catastrofale relaties' achter zich. Jaren die werden bepaald door cocaïne en alcohol, en twee ontwenningskuren.Het was de wilde jaren 70 in East Village in New York, toen het bijna een goede zaak was dat kunstenaars drugs gebruikten.

Ik ben verantwoordelijk voor de artistieke visie, de uitvoering van de motieven gebeurt door mijn staf

Marilyn Minter groeide op in Louisiana. Zelfs de moeder was een drugsverslaafde, de vader was een speler en dronk. Toen Marilyn Minter kunst studeerde aan de universiteit van Florida en haar gedrogeerde moeder fotografeerde in 1969 voor haar beroemde serie 'Coral Ridge Towers', die haar make-up altijd waardeerde, maar haar grootste deel van haar tijd in bed doorbracht, waren haar medestudenten geschokt. Minter besefte toen dat hun realiteit niet veel gemeen had met de rest van de wereld. Ze droomde van New York, de stad van vrije geesten. Omdat ze in Manhattan niet vertrouwde met haar zuidelijke accent, dat vandaag nauwelijks hoorbaar is, studeerde ze eerst aan de Universiteit van Syracuse in de staat New York. Met haar eerste echtgenoot, een grafisch ontwerper, waagde ze zich vervolgens naar New York City. Maar het paar brak al snel uit elkaar. Een trouwring draagt de kunstenaar tot vandaag niet. Alleen de tatoeage van een ring vereert haar vinger. Ze heeft onlangs twee M & M's op haar onderarm getatoeëerd. De M en de omgekeerde W op de chocoladebonen staan voor Marilyn en William. Minter is 20 jaar getrouwd geweest met de voormalige aandelenhandelaar.

Marilyn Minter: "Gelukkig getrouwd zijn is genoeg werk."

"Triple Bubble" (2007)

Kinderen wilden nooit Marilyn Minter. "Kunst is een op zichzelf obsessieve, dwangmatige aangelegenheid waarbij ik wil dat niets me tegenhoudt," zegt ze. "Gelukkig getrouwd zijn is genoeg werk en geeft me de nodige balans." De kunstenaar wil niet alleen van haar succes genieten, maar ook uitbreiden. Ze is veel van plan. "Ik leef een belachelijk gezond leven", zegt de vegetariër. Ze brengt veel tijd door met haar man en haar honden in hun huis in de Hudson Valley, op slechts een paar uur rijden van New York City. Op het platteland neemt ze de tijd om zichzelf te schilderen en ideeën te ontwikkelen voor haar waanzinnige beelden van vrouwen. Wanneer deze vrouwen roze kauwgombellen opblazen, gebruikt Marilyn Minter erotiek alleen als opstapje. Het gaat over de economische zeepbel die barst. Naar de dominantie van de mannen die ze willen laten barsten. En dromen die vaak uit elkaar gaan. Of pas uit met vertraging.