Marseille, de zee en andere dromen

De Cours Julien-wijk in Marseille; in de wijk Panier in Marseille zijn er nu meer en meer bars en galerijen; Strandleven op Plage de Sainte Croix

Fotoshow Marseille

De man gaat weg, gaat op naar de jongen, onmiddellijk zal hij een klap vangen, denk ik, maar op het laatste moment ontwijkt hij. Nu probeert de man hem een ​​been te geven - opnieuw draait de jongen slim weg. Drummuziek, de jongen en de man dansen, vlootvoetig, een Braziliaanse dans, de toeschouwers klappen. Dan stoppen de trommels. De menigte juicht.

De kruisende straten van Cours Julien in de wijk La Plaine worden dit weekend ook overspoeld door de lokale bevolking. Samen met de toeristen trekken ze naar de bars, boetieks en antiekwinkels. Het is zaterdag, late namiddag, feeststemming op het straatfeest in het multiculturele district. In de Rue des Trois Rois, de specialiteitenrestaurants in de rij, Grieks, Oekraïens, Libanees, ontbreekt nauwelijks een keuken. Even denk ik na over de stad waar ik ben - dat overkomt me in Marseille keer op keer: of ik nu door de Arabische wijk in het noorden loop of langs de doodlopende weg Canebière, waar mensen uit alle continenten door bussen slenteren of in bussen knijpen. Marseille absorbeert de wereld als een spons.

De grootste havenstad van Frankrijk heeft de curve. Ze vocht lange tijd, tegen misdaad, corruptie, werkloosheid, xenofobie - tegen haar slechte reputatie. Hoewel dit gevecht nog niet is afgelopen, maar het beeld is verbeterd. Eigenlijk heel goed: Marseille is de hipste stad van het land.



Nieuwe promenades werden gecreëerd, Parken en pleinen herontworpen, de Vieux Port gekruid, ontwerpers openden hun boetieks in het winkelgebied rondom de Opera. Huizenprijzen stegen snel in sommige buurten - ook vanwege de rijke Parijzenaars die hier zijn gekomen om van de Seine naar de Middellandse Zee te komen op de Franse TGV in drie uur in het weekend. Daarna rijden ze naar de Côte Bleue in het westen van de stad. Of loop naar de Calanques, baaien in de rots gehouwen, waarvan sommige alleen te voet of per boot bereikt kunnen worden. Bovendien: Cassis of Martigues. En de vele kleine dorpjes die in een reisgids worden genoemd. Elk met zijn eigen charme en op slechts een steenworp afstand van Marseille. Het is anders dan de zwoele Côte d'Azur, rustiger, minder spectaculair. Marseille, zoals het gezegde luidt, keert Frankrijk de rug toe en kijkt uit over de zee. Vanaf daar komen de mensen sinds 2600 jaar: Grieken, Romeinen. En nog veel meer. Als ik de lokale bevolking vraag naar hun afkomst, krijg ik vaak ingewikkelde antwoorden: "Mijn vader is Italiaans, mijn moeder Marokkaans, mijn grootvader Koerd, mijn grootmoeder ... Vous comprenez?"



Rust kan worden gevonden op een boottocht voor Cassis; de turbulente vismarkt; de torenhoge kerk van Notre-Dame-de-la-Garde

Stamba Ghoul woont al 13 jaar in Marseille. De 45-jarige heeft een galerie in de wijk Le Panier, zijn ouders zijn Algerijnen. Hij houdt van vissen, kleine afbeeldingen, die hij samenstelt tot een lappendeken. Hij verdient niet veel, maar het is genoeg om te leven. De schilder houdt van de rust van de Panier, die net als een dorp precies op een heuvel in het midden van de 800.000 inwoners tellende stad ligt. Het was vroeger de buurt van zeelieden en prostituees, en nogal vervallen, vandaag zijn veel huizen gerenoveerd, ambachtslieden en kunstenaars hebben winkels en galerieën geopend.

Het verbazingwekkende van Marseille is dat je nooit op de stad kunt vertrouwen. Wanneer ik denk dat ik haar ken, verbaast ze me nog een keer: Marseille is levendig en contemplatief, homo en introspectief, opgeknapt en ellendig vernietigd. Afhankelijk van waar je naartoe gaat. En hoe je je nu voelt.

Een winderige ochtend. Op het trottoir staan ​​lege bierblikjes, geknaagde botten en kapotte parasols. Af en toe komt een gesluierde vrouw naar me toe, anders is de buurt rond de Place des Capucines in handen van mannen, Arabische mannen. Dodgy-winkels met kleurrijke kristallen kroonluchters en buitenlandse koffers. Bakkers met glanzende suikerbommen. Voor een slachthuis draagt ​​een man half dierlijke kleding op zijn rug. Het ruikt naar specerijen en vers brood.

In de Vieux Port is de vismarkt in volle gang. Vissers repareren hun netten terwijl hun vrouwen bij de kraampjes staan. Net om de hoek zijn enkele van de beste visrestaurants in Marseille - de paden zijn hier kort. Tijdens de lunch vermengt de geur van knoflook zich verleidelijk met de zoute lucht. En daarboven staat de Basiliek Notre-Dame-de-la-Garde op een rots, door de lokale bevolking "Bonne Mère" genoemd. Op haar toren staat een vergulde Madonna.Zeker, ze ziet het met plezier, hoeveel de mensen nu van Marseille houden.

Maar op een gegeven moment is het genoeg met de stad. Ik wil daar weg, het maken zoals de Parijzenaars die vanuit Marseille in het gebied vertrekken. Dus rijd ik naar het oosten, naar de Calanques.

"Pas op dat je niet doucht." De kaartverkoper knikt naar mij. Ik zit op het dek van het schip met een onbelemmerd zicht op de kolkende zee. Cassis, met zijn prachtige haven, waar de lokale bevolking en toeristen 's avonds aan een aperitief zitten, wordt kleiner. En Marseille, op slechts 20 kilometer afstand, is vrij ver weg. Het schommelt als we langs de rotsachtige kust rijden. Dan gaat onze boot plotseling uit en komt een fjord binnen: Calanque d'En Vau. Het water is turkooisblauw, er is absolute rust. Een rots steekt in de lucht, het wordt "Gods vinger" genoemd, en in feite heb ik het gevoel dat het zijn handen had in de Calanque d'En Vau.



Het Provençaalse Venetië wordt ook wel het kleine stadje Martigues genoemd

We rijden terug naar de open zee, Ik ben ziek, maar geen lunch - onze boot is al terug in de Calanque de Morgiou met een kleine vissershaven. Dus het gaat verder, van baai tot baai, geen wolk in de lucht, de contouren glashelder, sommige rotsen zien eruit als fijne houtsnijwerken. Als ik veel tijd had, liep ik van de ene calanque naar de andere, langs pijnbomen en Aleppo-dennen. In de baaien dook ik in de turquoise wateren. En dan rondhangen in de haven van Cassis. Maar dan zou ik het achterland missen. Verborgen plekken zoals trets of cabriès. Of het landschap rond Sainte-Victoire, een bergketen met een lange bergrug die Cézanne zo vaak schilderde.

Ik ben omringd tussen Trets en St. Zacharie, te midden van heuvels en bossen. Van 200 geiten. Ze komen dichterbij, kauwen op mijn shirt en willen knuffelen. Ze zijn dat gewend. "Onze dieren krijgen veel aandacht", zegt Thierry Camosseto. Hij zorgt samen met twee vrouwen voor de geiten en de kaasproductie. De boerderij "La Pastorale du Regagnas" staat bekend om zijn kaas. Misschien smaakt het zo goed omdat de geiten met de hand worden gemolken en aangesproken met "bébé".

Terwijl ik doorrijd, ruikt het in mijn auto. Streng maar heerlijk. Vooral als de geur van rozemarijn en tijm van buiten komt. De zon klapt door het raam, ik zou de kaas moeten opeten. Maar dan zou de geur verdwenen zijn. Niemand ontmoet me op de snelweg, ik heb alleen de Provence voor mezelf. In de verte: het grijze massief van de Sainte-Victoire.

Welk verhaal zou in Cabriès kunnen spelen? Een geheime liefde? Een thriller? Een komedie zoals "Chocolat" met Juliette Binoche? Ik denk daarover na terwijl ik talloze trappen beklim en door smalle straatjes naar het oude kasteel loop. Cabriès, ongeveer 20 kilometer ten noorden van Marseille, is geen gelogeerd pronkstukdorp. Van sommige huizen brokkelt het pleisterwerk af, de luiken vervagen van de zon. De plaats lijkt mysterieus als een filmset, en dat is waarom ik het leuk vind. Er zijn bijna geen mensen op straat, maar tonnen katten spelen op de muren. De ingang naar de binnenplaats van het kasteel is somber, hier kun je een dramatische jaloersheidscène veranderen. De verzoening zou dan kunnen spelen in de voorkant van het stadhuis aan de prachtige smeedijzeren fontein. "Liberté, Egalité, Fraternité" staat in grote letters op de voorkant, de driekleur waait op het balkon - lang leve Frankrijk!

Terwijl ik bij de bron zit, komt een oude vrouw naar me toe en vertelt met een lagere stem, welke film speelt eigenlijk in Cabriès: In het dorp woont een vrouw die kamers huurt en de laatste jaren op een paard de Sahara is overgestoken. Een avontuurlijk persoon. Vandaag is ze trouwens met een zwarte man getrouwd, haar tweede echtgenoot. In het dorp, zegt de vrouw, zouden velen hun mond breken over het paar - lang leve de provincie!

Ik rijd terug naar de zee, ik verlang naar de wind. Deze keer verblijf ik ten westen van Marseille. Côte Bleue. Zelfs de dageraad zou hier blauw moeten zijn. Een groot natuurpark met vissersdorpjes, zandstranden en kiezelstenen. Hier kunt u uw voeten ongestoord in het water laten bengelen.

Martigues, 40 kilometer van Marseille, is de stad van bruggen en kanalen. Het ligt niet aan de kust, maar aan een meer met brak water. Maar de oude stad is een eiland tussen twee kanalen, idyllisch en betoverd. Kunstenaars als de landschapschilder Corot kwamen hier, kleurrijk geschilderde huizen weerspiegeld in het water, boten glijden zachtjes door de grachten. Martigues wordt ook het Venetië van de Provence genoemd.

Op een van de grachten ligt de oude hut van de Calen-vissers. Een stervende gilde. In plaats van te ver weg te gaan, leggen ze een bijna 100 meter lang net (calen) in het water aan. Hij wordt gehesen met behulp van een oorverdovende motor. En een enorme kronkelende massa van het mariene leven komt naar het wateroppervlak. Ik mag op de boot de lading ophalen.Eerder krijg ik rubberen laarzen die een paar maten te groot voor me zijn, en een rubberen schort over de rok. Met twee mannen rijd ik over het wild bewegende vissentapijt, hij is een beetje eng voor me. De vissers trekken de dieren op de boot, sommigen springen vrolijk rond en een bijna onder de rok.

In de hut biedt Olivier me een pastis aan. Ik sta naar voren, hij is goed. Gilbert kookt stoofpot met worst en linzen. We legen nog een glas, tijd wordt gedwarsboomd in de hut met de oude houten stoelen. De mannen nodigen me uit voor de lunch. Eigenlijk wilde ik teruggaan naar Marseille, waar een rondleiding wordt aangeboden in het Musée de la Mode. Het thema: cocktailjurken. Cocktail jurken? Gekke dingen! Ik ga naar buiten en ga voor de hut zitten. Meeuwen cirkelen, wachten op de vissers om het net weer op te trekken. Als ze volgepropt zijn, varen ze langs de blauwe kust. Ik zou graag met je willen vliegen.

Reisinformatie Marseille

Hier kunt u zich goed vermaken: bij het zwembad van het hotel "Le Cap" in Cassis, in de chambre d'hôte "Le Jujubier" in Sanary-sur-Mer, in het restaurant "Les Arcenauix" of door te winkelen in de winkel van de ontwerper Marianne Cat in Marseille

ROUTE

vlucht: Met Air France vanuit een tiental Duitse steden via Parijs of Lyon naar Marseille vanaf 105 euro (www.airfrance.com). trein: Met de ICE van Frankfurt en Keulen van 86 euro naar Parijs, vandaar met de Franse hogesnelheidstrein TGV (reserveren verplicht) van 93 euro naar Marseille (Tel. 11861 of www.bahn.de). Op www.sncfvoyages.com kunt u de TGV zelfs goedkoper boeken, de site is in het Frans.

TELEFOON

Netnummer naar Frankrijk 00 33, dan het netnummer zonder de nul.

het vinden van huisvesting

La Résidence du Vieux Port. Mooie kamers met een prachtig uitzicht op de oude haven. Zeer goed ontbijt. DZ / F vanaf 135 Euro (18, Quai du Port, F-13002 Marseille, tel. 4/91 91 91 22, fax 91 56 60 88, www.hotelmarseille.com). Hotel Mascotte. Comfortabel driesterrenhotel in het oude havengebied. DZ / F vanaf 108 Euro (5, La Canebiere, F-13001 Marseille, tel. 4/91 90 61 61, fax 91 90 95 61, www.oceaniahotels.com). La maison du petit canard. Chambre d'hôte in het oude district Panier, gerund door een Duitser. Er zijn overal planten, veel planten hangen aan de muren. Gezellig en informeel. Dubbel / F vanaf 46 Euro (2, impasse Sainte Francoise, F-13002 Marseille, tel. 4/91 91 40 31, //maison.petit.canard.free.fr). Le Cap. Chambre d'hôte net buiten. Prachtige tuin met zwembad, smaakvol ingerichte kamers en suites met uitzicht op de tuin, met liefde bereid ontbijt. Dubbel / F vanaf 90 Euro (24, Montée de la Chapelle, F-13260 Cassis, Tel. 4/42 03 33 01. www.lecapcassis.com). Hotel de la Tour. Gezellig ouderwets huis direct aan de haven. Room 17 was ooit de thuisbasis van Thomas Mann. DZ / F vanaf 72 Euro (24, Quai du General de Gaulle, F-83110 Sanary-sur-Mer, tel. 4/94 74 10 10, fax 94 74 69 49, www.sanary-hoteldelatour.com). Le Jujubier. Chambre d'hôte in een klein huis met gezellige, landelijke kamers. DZ / F vanaf 100 Euro (753, Chemin de Beaucours, F-83110 Sanary-sur-Mer, tel. 4/98 00 06 20, fax 98 00 06 29, www.lejujubier.com). La Bastide de la Cluée. Chambre d'hôte met veel stijl. Oude meubels, open haard in de woonkamer, liefdevol ingerichte kamers, prachtige tuin met zwembad. DZ / F vanaf 70 Euro (Route de la Césarde, F-13480 Cabriès, Tel./Fax 4/42 22 59 00). ClairHôtel. Aangenaam hotel met vrij eenvoudige kamers, vijf minuten lopen naar het centrum. DZ / F vanaf 74 Euro (57, Boulevard Marcel Cachin, F-13500 Martigues, tel. 4/42 13 52 52, fax 42 81 48 66, www.clair-hotel.fr). Le Saint Roch. Rustig gelegen in een dennenbos net buiten Martigues, moderne, ruime kamers, zwembad. DZ / F vanaf 114 Euro (Avenue Georges Braque, tel. 4/42 42 36 36, fax 42 80 01 80, www.hotelsaintroch.com).

GENIET

Les Arcenauix. Exquise gerechten, zoals linzen met truffelcrème, in een elegante sfeer. Boekenplanken aan de muren zoals in een bibliotheek, veel inwoners eten hier. Menu vanaf 27 Euro (25, Cours Estienne d'Orves, Marseille, tel. 4/91 59 80 30, www.les-arcenaulx.com). Le Miramar. Zeer duur, zeer chique en een terras met uitzicht op de haven. Grote selectie visgerechten. Louis Buffa, die de beste bouillabaisse van Marseille zou serveren, geeft ook kookcursussen (12, Quai du Port, tel. 4/91 91 10 40. www.bouillabaisse.com). Degustatie Toinou. Een levendige plaats op een kruispunt van de beroemde Canebière met eenvoudige houten tafels en sober eten. De specialiteiten zijn zeevruchten, sommige recepten worden ook gepubliceerd op internet (3, Cours Saint Louis, Marseille, tel. 4/91 33 14 94, www.toinou.com). La Virgule. Moderne designer ambiance, jong publiek. Kleine, verfijnde gerechten zoals gebakken boleet. Menu vanaf 27 euro (27, rue de la Loge, Marseille, tel. 4/91 90 91 11). Le Télégraphe. Brasserie met dagelijks menu in de buurt van Cours Belsunce.Geweldige salades, heerlijke vis- en vleesgerechten, goede prijs-kwaliteitverhouding, alleen geopend voor de lunch (60, rue Puvis de Chavannes, Marseille, tel. 4/91 31 90 5 1). Romano. Speciaal samengestelde visgerechten zoals garnalen met eekhoorntjesbrood en prei, maar ook heerlijke vleesgerechten. Mooie locatie aan de haven. Menu vanaf 23 Euro 50 (15, Quai Barthélemy, Cassis, tel. 4/42 01 08 16). Poissonnerie Laurent. Voormalige vissershut, toen een viswinkel, vandaag een restaurant en winkel. Vers gevangen vis tegen redelijke prijzen (6, Quai Barthélemy, Cassis, tel. 4/42 01 71 56). Le San Lazzaro. Uitstekend restaurant met Provençaalse en Italiaans geïnspireerde, zeer fantasierijke gerechten. Absoluut proberen: het zelfgemaakte ijs. Menu vanaf 29 Euro (10, Place A. Cavet, Sanary-sur-Mer, tel. 4/94 88 41 60). Le Bouchon à la Mer. Romantisch gelegen met een terras direct aan de gracht. Geweldige Provençaalse gastronomische gerechten. Menu vanaf 28 Euro (19, Quai LucienToulmond, Martigues, tel. 4/42 49 41 41).

SHOPPING

Marianne Cat. Internationale ontwerpers onder één dak met mooie accessoires: sieraden, lederwaren, tassen. Eigen fotogalerij (Hôtel de Paul, 53, rue Grignan, Marseille, tel. 4/91 55 05 25). Manon Martin. Chique creaties van de zomerhoed tot gekke cocktailpartymodellen en bruidsmutsen. Ook op maat gemaakt (10, rue de la Tour, Marseille, tel. 4/91 55 60 95). Marseille en vacances. Grappige T-shirts en sweatshirts met vismotieven, perfect als cadeau (7, rue Bailli de Suffren, Marseille, tel. 4/91 54 73 17, www.marseilleenvacances.com). Comptoir de Famille. Alles voor cocooning, verfijnd en smaakvol: keramiek, glazen, kandelaars en tafellinnen (42, rue Francis Davso, Marseille, www.comptoir-de-famille.com). Milou en mer. Prachtig porselein met expressieve patronen en tafellinnen (9, Quai des Baux, Cassis, tel. 4/42 01 78 38, www.milouenmer.com). La Pastorale du Regagnas. Hier vindt u heerlijke geitenkaas, jong of oud, € 1,60 (RD 12, route de Saint Zacharie, Hameau de Kirbon, Trets, tel. 6/09 02 23 71).

KIJKEN

Notre-Dame-de-la-Garde. Romaans-Byzantijnse kerk, gebouwd in het midden van de 19e eeuw, bevindt zich op een 162 meter hoge klif. Prachtig uitzicht op de stad. Te voet of met bus nr. 60. Château d'lf. Rotsachtig eiland, beroemd geworden door Alexandre Dumas 'roman "De graaf van Monte Cristo". Vertrek in het hoogseizoen elk uur vanuit de oude haven. Musée de la Mode. Mode van de vorige eeuw tot heden, nu en dan speciale tentoonstellingen (Espace Mode, 11, La Canebière, Tel. 4/96 17 06 00, www.espacemodemediterranee.com).

INFO

Office de Tourisme de Marseille, 4, La Canebiere, F-13001 Marseille, tel. 4/91 13 89 00, fax 91 13 89 20, www.marseille-tourisme.com. City Pass. Bus en metro en enkele gratis toeristentreinen, gratis toegang tot vele musea, boottocht naar het Château d'If, gereduceerde prijzen in geselecteerde winkels. Beschikbaar vanaf 20 euro bij het Office de Tourisme.

LEES

De Marseille-trilogie. Drie spannende misdaadromans van Jean-Claude Izzo, allemaal spelen in Marseille en tonen veel van de manier van leven en de problemen van deze stad (Unie-uitgever, 12,90 euro).

''Ik zit hier vast'' PARODIE (Havana - Camila Cabello) (Maart 2024).



reizen, Marseille, Frankrijk