Geen mannenrondjes meer: vrouwen op het podium!

'Speakerinnen.org' is een platform voor vrouwen die hun kennis, ervaringen en meningen willen delen op conferenties en paneldiscussies. Tegelijkertijd is de database een contactpunt voor alle organisatoren van conferenties die op zoek zijn naar een spreker. Anne Roth, een van de initiatiefnemers, bekritiseerde tijdens evenementen vaak dat er geen vrouwelijke sprekers waren uitgenodigd. "Dan komt de reactie heel snel, daar zou geen expert voor zijn, of zou ik daar een weten?"

Anne Roth wist zeker dat er voldoende experts waren - ook in de kwantumfysica, in de IT en in de politiek. Je moet het gewoon zichtbaar maken. Op 8 maart 2014, Wereld Vrouwendag, startte ze haar project, en iets meer dan een maand later hebben meer dan 400 vrouwen zich geregistreerd op Speakerinnen.org, en er zijn er bijna 200 meer in de maak.

Een feministisch project? "In elk geval", legt de voorganger uit. "Dat betekent niet dat vrouwen en mannen altijd hetzelfde zijn in alles, maar het betekent wel dat vrouwen niet dommer zijn dan mannen, en er is geen reden waarom meer mannen dan experts als vrouwen worden gezien." Het bewijs hiervan zijn de vele verschillende vrouwen die zich al hebben geregistreerd. Vijf sprekers stellen zichzelf voor:

Sophie Passmann, Slam Dichter

Ik ben bij Speakerinnen.org omdat er specialisten en vrouwen over elk onderwerp zijn. Organisatoren van discussies vinden het echter vaak moeilijk om experts te vinden. Omdat ze zelden in discussies verschijnen en minder in het openbaar zijn - een vicieuze cirkel. Ik wil geen minderheid zijn vanwege mijn geslacht. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn om mij te horen zonder een 'vrouwelijke' blik op de dingen te moeten nemen.

Waarom pleiten niet veel vrouwen voor meer aanwezigheid? Omdat er te weinig rolmodellen zijn. Natuurlijk hebben veel mannen belangrijke dingen te zeggen over veel onderwerpen. Openbaarsprakelijke praatprogramma's komen er echter op neer om met vijf mannen en één vrouw uit te komen. Ik wil geen quota, ik wil het inzicht dat het stom is om de helft van het potentieel van een land weg te geven.

Manuela Vollmann, Managing Director

Vrouwen hebben veel vaardigheden en zijn toch minder aanwezig in het openbaar dan mannen. In Oostenrijk bijvoorbeeld De Oostenrijkse Vrouwenring (ÖFR) heeft duidelijk gemaakt dat televisie meer vrouwen in de programma's heeft om te spreken. Daarom ben ik ook persoonlijk geïnteresseerd in het delen van mijn ervaringen als spreker en hopelijk als een expert en een vrouw om iets te veranderen. Voor mij professioneel en mijn bedrijf staat zichtbaarheid zeer centraal. Hoe effectiever we zijn, des te meer we worden gevraagd naar onze competenties. Vooral vrouwen herkennen ons weer en vragen specifiek om cursussen, kwalificaties en counseling. Er zijn verschillende redenen waarom sommige vrouwen niet campagne voeren voor meer aanwezigheid: vrouwen zijn vaak meer geïnteresseerd in de zaak zelf dan in de publieke aanwezigheid. Ze zijn zich er vaak niet van bewust dat hun thema zichtbaarder wordt in een door media aangedreven wereld via hun eigen aanwezigheid.

Publieke aanwezigheid maakt het mogelijk om mijn onderwerp, mijn passie te bevorderen en succesvol te zijn in de materie. Het is nog steeds zo dat meisjes in Oostenrijk niet worden aangemoedigd om te laten zien wat ze weten en weten. Er is een gebrek aan rolmodellen. Om onze kinderen te laten zien dat vrouwen iets te zeggen hebben, zijn er meer vrouwen nodig in de publieke media.

Anna Aridzanjan, junior journalist

Ik ben geïnteresseerd in lezingen, panels en paneldiscussies over journalistiek. Vaak is er echter een duidelijk mannelijk overschot. Alsof alleen oudere mannen de zeggenschap hadden in de journalistiek, zelfs vandaag. Speakerinnen.org overtuigde me omdat de initiatiefnemers niet klagen maar iets hebben gedaan. Het gaat om het creëren van een netwerk, een pool van experts. Zodat geen enkele organisator van panelen meer kan uitpraten. Ik wil deze pool graag verrijken met mijn kennis.

Publieke aanwezigheid op het werk betekent alles voor mij. Juist vandaag is het belangrijk dat jonge journalisten de aandacht trekken. Goed onderzoek en alleen schrijven is niet langer voldoende. Het sleutelwoord is "zelfmarketing". Meestal ben ik zichtbaar dankzij Twitter. De interactie met elkaar is anders dan in het echte leven. Er is geen hiërarchie. Omdat de stagiair de redacteur op een luchtige manier kan beantwoorden, is alles mogelijk.

Als vrouwen terugdeinzen voor publieke aanwezigheid, dan om verschillende redenen. Sommigen willen helemaal geen aanwezigheid. Anderen worden op de baan gehouden door testosteron-tophonden. Een journalist vertelde me ooit: "De echte personeelsbeslissingen worden nog steeds genomen in Pinkelbecken." En dan zijn er vrouwen die zijn overgehaald dat ze niet in staat zullen zijn om zo ver te komen als hun mannelijke tegenhangers.Hier zijn twee soorten reacties op: Ontslag nemen of een "nu en meer!" Houding aannemen.

Doris Aschenbrenner, computerwetenschapper

Ik schreef me in bij Speakerinnen.org omdat ik op veel podiumdiscussies de enige vrouw was die me als toeschouwer irriteerde en die geen enkele vrouw daar 'besprak'. Ik vind het niet erg om voor colleges te worden gevraagd "omdat ik een vrouw ben". Ik word gevraagd omdat ik competent ben EN een vrouw. Beroepsmatige zichtbaarheid is ongelooflijk belangrijk, of het nu in de academische, zakelijke of academische loopbaan is. Het veronderstelt de houding van het hebben van een stem en het kunnen coöpteren, en vereist altijd moed.

Ik moet constant laten zien dat ik goed ben. Meestal is het niet bedreigend voor mij, het is meer motiverend voor mij. Ik heb veel "stoompraters" ontmoet (meestal mannen) die een onwrikbaar vertrouwen en weinig expertise hebben. Natuurlijk kun je daar heel ver mee komen? dit is geen voorbeeld. In mijn vakgebied zijn vrouwen zeer zeldzaam. Als een meisje vroeg ik me al af waarom alleen jongens op het gebied van technologie deelnamen aan "Jugend forscht". Ik denk dat veel vrouwen niet genoeg durven, dat is wat ze zijn geleerd. Ze zijn zich niet bewust van hun eigen sterke punten en zetten ze niet genoeg uit. Dit alles kan worden getraind. We moeten onszelf afvragen wat er moet veranderen om meisjes socialiseren zo ongunstig te maken.

Kaja Otto, Life Coach

Toen ik de eerste tweet van Speakerinnen.org zag, wist ik dat ik daar wilde zijn. Het onderwerp "Vrouwen op het podium!" Ik ben vrij aanwezig. Ik maak graag deel uit van een indrukwekkende lijst van opwindende vrouwen. Zichtbaarheid is belangrijk in mijn werk. Het maakt me tastbaar voor de mensen. Zichtbaarheid betekent in contact blijven met mijn klanten en ze stimuleren. Hiervoor gebruik ik naast Facebook en Twitter ook WhatsApp of Threema. Vooral in een professioneel vakgebied zoals het mijne, gaat het naast de professionele kwalificatie ook om de persoonlijkheid. Dat is waarom ik concurrentie als inspiratie zie.

Als coach kom ik veel samen met mensen. Inmiddels is 90 procent van mijn cliënten vrouwelijk. Dat verscherpt het beeld voor het eigen geslacht. En voor mij is het duidelijk: mannen en vrouwen zijn absoluut anders, tikken in hun ritme en handelen volgens individuele normen. Voor ons, vrouwen, betekent dit dat we eindelijk in onze macht raken, ons anders zijn? om positief te zien en om vermijdbare zwakheden als sterke punten te herkennen.

Veel vrouwen pleiten niet voor meer aanwezigheid omdat ze vaak zelfkritische perfectionisten zijn. Terwijl ze nog steeds nadenken over hoe ze werken, is de man al begonnen te praten. Maar het is belangrijk dat perfectie geen uitstelgedrag wordt. De beroemde 80/20 regel stelt dat 80 procent van de kracht voldoende is. De laatste 20 procent kostte het meeste werk op het einde. Als meer vrouwen deze regel zouden volgen, zouden meer vrouwen aanwezig zijn. In die zin wens ik dat meer vrouwen met de moed het gat opvullen, volgens het motto "Doe het gewoon!"