Echte liefde is stil? en hebben geen gekke hashtags nodig
Er gaat nauwelijks een dag voorbij dat ik geen enkel mens ontmoet die voor de mobiele telefoon poseert om door volgers te worden gevierd. Een snelle foto, of zelfs 30 minuten heen en weer met positiewijziging, schoonheidscorrectie, natuurlijk vanuit tien verschillende hoeken. Dan begint het drama van postproductie. Geen filter past zo goed. Eeuwig wordt de individuele instellingen ingeschakeld, en uiteindelijk is er iets niet perfect.
#Hashtag #MyLifeInHashtags
Hoe dan ook, #perfectimperfection en #effortlesslyselfie worden hoe dan ook gepost of juist daarom. En natuurlijk # For More Reality op Instagram? ja, het is duidelijk. In tijden van trage seks, nietsdoen en vertraging, vraag ik me af waarom we niet alleen momenten kunnen ervaren in plaats van ze vast te leggen. Omdat meestal juist deze foto's (en de poses en posts) het werkelijk mooie moment vernietigen.
Liefde in tijden van sociale media? Liefde 2.0
Het meest indrukwekkend vind ik paren op Instagram. Van nul tot #loveofmylife in drie berichten, of zelfs een week. En dan wordt alles echt gedeeld: in de badkamer, op de bank, tijdens een wandeling, samen een kus tijdens het diner, in de disco en, natuurlijk, wakker worden en ontbijten op bed. Degenen die verliefd zijn op frisse lucht doen natuurlijk niets anders dan samen zijn.
Maar wat ik gewoon niet kan begrijpen, is waarom je dit publiekelijk met de hele wereld moet delen. Is liefde niet helemaal iets privés? Iets wat ik wil beschermen? Onlangs zei iemand tegen mij "Ware liefde is stil", Ik vind dat geweldig. Voor mij drukt liefde zich zelden uit in de zeer grote gebaren. Het is vooral te zien in moeilijke tijden en niet op Instagram. Zeker niet in hashtags.
Hoe authentiek een motief ook is, zodra een hashtag wordt gebruikt, is het altijd een enscenering. Wie gebruikt een hashtag, wil deze vinden? en vond, ja, lief? zijn. Uiteraard is de #reallove niet genoeg.
Je bent geweldig zoals je bent, daarvoor heb je geen like nodig
De roep om bevestiging is natuurlijk ook op dat moment. Profielen, die alleen uit selfies bestaan, vind ik echt verfoeilijk. Of iemand is verliefd op je of onzeker, of zelfs beide. Afhankelijk van de enscenering, voel ik de impuls om de persoon te blokkeren? of om haar te knuffelen.
Of ben ik gewoon jaloers?
Soms vraag ik me af waarom deze geënsceneerde beelden me zo opwinden. Natuurlijk, als ik me eenzaam voel, zijn er momenten waarop ik wou dat iemand me als een #favoriete man fotografeerde. Hoewel? niet echt. Eigenlijk wil ik iemands favoriete persoon zijn en met volle teugen van elk moment genieten. Ik heb geen show van mijn liefde nodig, noch de bevestiging dat ik een geweldige vangst ben of heb gemaakt.
Niets tegen een paar foto's? heb ik mezelf al gepost? maar alsjeblieft geen "liefdesverhaal" als permanent. En alsjeblieft, alsjeblieft beschermt de privacy van uw kinderen, Ze kunnen niet terugvechten!
