Roda Verheyen klaagt regeringen aan wegens gebrek aan klimaatbescherming!
Er zijn veel mogelijkheden om campagne te voeren voor klimaatbescherming
De schapen hebben nog steeds een prachtig uitzicht. Het watts glinstert voor hen, achter hen strekken weiden zich uit over het Noordzee-eiland Pellworm. Al meer dan 300 jaar runt de familie Backsen een erf achter de dijk. Maar als de aarde blijft opwarmen en het water stijgt, kan het snel voorbij zijn, zegt Silke Backsen: "We zullen bij de eersten zijn die vallen."
Daarom wil de bakkerij nu vechten. Tegen het beleid dat ze niet genoeg beschermt tegen de gevolgen van klimaatverandering. In oktober dienden ze een collectieve actie in tegen de administratieve rechtbank van Berlijn bij Greenpeace en twee andere biologische boeren. Tegen de Duitse regering.
Waar klimaatbescherming faalt, verdedigen burgers zich steeds meer door staten voor het gerecht te brengen. Tegen maart 2017 werden wereldwijd ongeveer 900 klimaatprocessen geïnitieerd. Omdat er niet alleen meer en meer mensen worden getroffen door klimaatverandering. Er zijn ook steeds meer wetten en overeenkomsten waarop een beroep kan worden gedaan.
Dit wordt steeds succesvoller: in Oostenrijk bijvoorbeeld werd de aanleg van een landingsbaan op de luchthaven van Wenen bijna twee jaar geleden verhinderd. In Nederland werd de regering in 2015 veroordeeld om de CO2-uitstoot veel meer te verminderen dan ze in het kader van de Overeenkomst van Parijs had beloofd.
Roda Verheyen aarzelt niet om staten aan te klagen
In de rapporten van dergelijke processen verschijnt herhaaldelijk een naam: Roda Verheyen. De 46-jarige uit Hamburg is een van de meest gerenommeerde advocaten voor milieurecht. Als het gaat om airconditioning, wordt ze beschouwd als een pionier. De Backsens kan ook door haar worden vertegenwoordigd.
Reeds in haar proefschrift behandelde Verheyen de vraag of staten verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de gevolgen van klimaatverandering. Op 30-jarige leeftijd richtte ze, uit frustratie over de terugtrekking van de VS van het VN-Kyoto-protocol, het "Climate Justice Program" op - een netwerk dat advocaten en milieuactivisten ondersteunt tegen klimaatverandering Wil je een rechtbank trekken. Sinds 2006 werkt ze zelf als advocaat.
Na overwinningen tegen het oliebedrijf Shell en verschillende Amerikaanse autoriteiten, voert ze momenteel drie spectaculaire processen uit: ze klaagt een Peruaanse kleine boer aan tegen het energiebedrijf RWE. Ze voert campagne tegen de EU voor tien gezinnen van over de hele wereld in de "People's Climate Case" (PCC). En voor de Backsens alleen tegen de federale regering.
Iedereen die wordt bedreigd door klimaatverandering kan de bescherming van de staat eisen
Klimaatverandering is geen probleem waarmee men opeenvolgende processen verwerft. Maar Verheyen is ook niet geïnteresseerd in roem of geld. Met de klachten wil ze staten dwingen zich klimaatvriendelijker te gedragen; Het vecht voor de handhaving van fundamentele rechten die voor iedereen gelden.
Het doel van dergelijke processen is geen compensatie voor de eisers, maar bescherming voor iedereen. Omdat wie het wereldwijde probleem van klimaatverandering wil oplossen, de mensen moet begrijpen als een wereldburger, niet als een enkele jager. Dat is wat Verheyen denkt.
Een bezoek aan haar advocatenkantoor in Hamburg-Rotherbaum, een oud gebouw met een Fischgra? Tparkett en hoge plafonds. Ze heeft vanmorgen geen dossiers bij zich. Verheyen, blonde Bob, bril met hoornrand, is een vrouw die alle feiten en argumenten in gedachten heeft. Ze zegt: "Klimaatverandering is een prachtig voorbeeld van hoe de ene staat zich achter de andere verbergt, maar rechtbanken kunnen bezwaar maken door ervoor te zorgen dat wetten lang genoeg worden gehandhaafd."
In het geval van de familie Backsen Het klaagt niet over de naleving van een wet, maar een norm. Dit is ongebruikelijk, maar niet onmogelijk. In 2007 besloot de Grand Coalition om de CO2-uitstoot tegen 2020 met 40 procent te verminderen ten opzichte van 1990. Tot nu toe heb je echter maar 27 procent bereikt. En in het nieuwe regeerakkoord werd het doel van 40 procent vrijwel opgeheven. "We eisen dat de overheid gehoorzamen aan wat ze al elf jaar belooft", zegt Verheyen. De verantwoordelijkheid voor klimaatverandering is niet de verantwoordelijkheid van de burgers.
Het helpt niet om vingers naar individuen te wijzen. Het is aan de staat om het kader voor klimaatbescherming te bepalen.
De verantwoordelijkheid ligt bij regeringen, aldus Verheyen
De wereld wilde de dochter van een docent en een marketingdirecteur vroeg verbeteren. Als vertegenwoordiger van schoenen zorgde ze ervoor dat de schoolmelk niet langer in collegegeld werd verkocht, maar in statiegeldflessen. "Ik heb alle kansen gehad en ik denk dat juist uit deze bevoorrechte situatie mijn verantwoordelijkheidsgevoel is gegroeid."
Toen de eerste wereldklimaattop in 1992 werd gehouden, las het de eerste World Climate Review: "A scandal." Dus besloot ze haar professionele leven te wijden aan klimaatbescherming. In 2000 hield ze een toespraak op de top van Den Haag. De onderhandelingen zijn mislukt. Ze huilde uit wanhoop. Dat doet ze soms nog steeds als ze een rechtszaak verliest, zegt ze. "Maar ik ben ook blij als ik win, niet alleen voor mezelf, maar vooral voor mijn kinderen."
Of ze ook de Duitse rechtszaak wint, staat in de sterren.De rechtbank moet eerst de actie toestaan, de beslissing kan jaren duren. Als ze positief was, zegt Verheyen, zou dat een overwinning zijn? Het is bewezen waar het al jaren tegen vecht: dat iedereen wiens bestaan wordt bedreigd door klimaatverandering de bescherming van een staat kan eisen. Ook Silke Backsen op Pellworm. "We kunnen weinig doen als ze daar niet naar boven gaan", zegt de Ba? Uerin. "Dus we moeten haar dwingen."
Roda Verheyen, geboren 1972 in Düsseldorf, studeerde rechten in Hamburg, Oslo en Londen en werkte voor de milieuorganisatie Friends of the Earth. Tegenwoordig houdt ze als advocaat voor de milieuwetgeving staten verantwoordelijk voor haar klimaatbeleid. Particulier houdt de moeder van drie kinderen zich aan de driepuntsregel van de klimaatonderzoeker Mojib Latif: eet weinig vlees, vlieg weinig en verwarm alleen als het echt nodig is.
