"Sex and the City": vier filmrecensies
De filmrecensie voor SATC verslaafde
Voor diegene wiens DVD-boxen er nogal gehavend uitzien en voor diegenen wiens belangrijkste adviseur op het gebied van verdriet en stijl Carrie Bradshaw is:
Je moet naar de bioscoop gaan! De film is alles - alleen niet teleurstellend. Wat de serie tot een cult heeft gemaakt, werkt ook op een charmant filmscherm: Love, Labels en New York. Carrie, Samantha, Charlotte en Miranda zijn in de vier jaar sinds het einde van de serie ouder geworden. Maar ze praten nog steeds over - ja, over seks - maar vooral over zichzelf, liefde en vriendschap. En ze zien er gewoon heel goed uit!
We kunnen onszelf altijd vinden in alle heen en weer dat de vier meisjes doormaken. Dat was toen ze begin dertig waren, net als vandaag, tien jaar later. Omdat ze nog steeds de belangrijke levensvragen vormen: wat betekent liefde voor mij? En welke vriendschap? Wat zou er van mij moeten worden? Samengevat: een constante "Zou ik of zou ik niet?" de levenscoaching.
Wat is een beetje anders: Mr. Big's naam is John James Preston. Carrie blijft bij "Big". (Tenminste, als ze over hem praat, als ze daadwerkelijk bij hem blijft, zal het niet vertellen.) De ondersteunende rollen staan in schril contrast met de serie echte secundaire rollen. Maar als de "oudere homo-heer" Stanford of Carrie Vogue-baas Enid: Op een of andere manier blijven ze allemaal zoals ze zijn.
Twee tot drie enigszins ongeïnspireerde grappen liggen onder het gebruikelijke Carrie-niveau. Maar dat is vergeeflijk. En het verandert niets aan het feit dat je na twee en een half uur in de bioscoop het zeer goede gevoel hebt dat je net een heel seizoen SATC hebt ingeademd.
Alleen de vraag blijft: wanneer verschijnt de dvd?
Op de volgende pagina: Modeliefhebbers
De filmrecensie voor Mode-liefhebbers
Wat de serie tot een cult heeft gemaakt, is zelfs op een filmscherm charmant: liefde, New York - en labels! Over elke ontwerper in de wereld had de SATC-film graag als een uitgebreide catwalk willen gebruiken. Omdat het niet altijd is geweest om wat Carrie te verduren heeft, maar ook om wat ze draagt.
Overigens zijn er 80 verschillende outfits in de film, in totaal zijn er meer dan 1000 te zien. Of het nu raar of gewoonweg mooi is: elk is voor honderd procent Sex and the City. Kostuumontwerper Patricia Fields componeert de seriestijl in de film voor de perfecte modeshow - en een misschien meer volwassen en onnavolgbare stijlcascade.
Van modefashion tot vondsten van vintage winkels, van absolute trenddelen tot het oude vertrouwde: wat Carrie en haar vriendinnen modieus gaan liggen, is opvallend. En laat filmliefhebbers met een tas van normale grootte bidden dat het de zakken van Manolo Blahnik of Luis Vuitton uit de lucht kan laten regenen.
In de serie, de mode had een belangrijke rol in de film, ze heeft de ster uiterlijk: Screenwriter Michael Patrick King heeft een paar schoenen - Manolo Blahniks, natuurlijk - een belangrijke rol van het spel van de liefde gepland. Heerlijk ironisch - en alleen seks en de stad.
Op de volgende pagina: Romantici met een neiging tot een happy end
De filmrecensie voor Romantisch met een neiging tot een happy end
Het einde dat we al kennen van de serie: Mr. Big vliegt naar Parijs, vertelt Carrie eindelijk dat ze de liefde van zijn leven is en gaan we naar huis.
En dan? De tv-serie was een eeuwig 'en toen?' Verhaal en verbergde niet het feit dat het na een gelukkig einde soms verdrietig kan blijven. Uit pure gewoonte ontstond aan het einde van de serie de grote, grote vraag: en nu?
Carrie vraagt zich ook af. Wat gebeurt er met een liefde als het veilig is? Na tien jaar aan-uit relatie, Mr Big en Carrie zijn in de film voor het volgende niveau van de relatie: hun bruiloft, "de grote dag".
Laten we eerlijk zijn: het uiteindelijke resultaat van het liefdesverhaal Bradshaw-Big is minstens de helft van de reden waarom fans van "Sex and the City" naar de film gaan. Het zou zelfs vulgair zijn om te onthullen wat er van de bruiloft zal worden. Of van Miranda en Steve, Charlotte en Harry of Samantha en Smith.
In elk geval vertoont de film, net als de serie, veel liefde: romantisch, ongelooflijk, ongelooflijk gemeen, kwetsend, goedkoop, vergankelijk, eeuwig, ontroerend. Liefde gewoon. In dit opzicht moeten veel emoties in de bioscoopruimte ruimte vinden. Zakdoeken inpakken is absoluut niet verkeerd.
Het einde is gelukkig een goede - in de zin van de serie. Scenarioschrijver Michael Patrick King heeft de juiste noot geraakt om de vier liefdesverhalen te voltooien. Een beetje kitsch, een beetje attentheid en veel persoonlijkheid vormen het einde.
En dan? Wacht. Misschien komt er een volgende film.
Op de volgende pagina: SATC-nieuwkomers
De filmrecensie voor SATC beginners
Je vraagt je af of het de moeite waard is om te kijken als je de naam Carrie Bradshaw hebt gehoord - maar niets meer?
Het hangt ervan af. Allereerst is de film duidelijk niet alleen gericht op ingewijden: een mini-review in het begin, bijna alles bij elkaar, wat je dringend moet weten over Carrie en haar vrienden. Insider-moppen komen voor, maar stoor niemand die niet goed is in de SATC-kosmos. De plot is rond en kleurrijk op zichzelf.
De film is het waard voor je als je van liefde en levensverhalen houdt. Verhalen over zeer volwassen vrouwen tussen 40 en 50 die weten wie ze zijn en ontdekken wat ze willen. De tijden zijn ook heerlijk verfrissend met trivialiteiten zoals schoenen of hoofdzaken, zoals seksdeal. Hun vriendschap in elke situatie heeft het laatste woord. Als je erbij betrokken kunt raken, zul je plezier hebben.
Natuurlijk zijn de personages spits, net als de dialogen, de kleding, de plot. Dat lijkt op sommige mensen volkomen onrealistisch en overbodig. Als je van tevoren weet dat het je ergert, blijf dan thuis. Het is niet dat de film geen enkele claim heeft - net als de serie heeft het een geheel eigen film.
