Schede schimmel: je kunt dat doen tegen het intieme probleem!
Schede schimmel: wat is het?
De vaginale schimmel is nog steeds bedekt met veel taboes. Het onderwerp is niet alleen beschamend voor jonge vrouwen, veel vrouwen voelen zich ook schuldig en voelen zich vies en besmettelijk. Ze ondergaan de onaangename jeuk en verbranding in het genitale gebied, omdat ze zich schamen om er met iemand over te praten.
Sommigen gebruiken huismiddeltjes voor de candidosis, waardoor het nog erger wordt. We spraken met de gynaecoloog Stefanie Grözinger, die ons alles over de ziekte vertelt.
Een schimmelinfectie in de vagina (medisch: vaginale mycose of Vaginalkandidose) is een van de meest voorkomende diagnoses in mijn dagelijkse praktijk. Het wordt meestal veroorzaakt door een ziekteverwekker, de schimmel schimmel Candida albicans. Veel vrouwen leven met vaginale schimmels zonder ze op te merken. Alleen wanneer de paddenstoelen zich verspreiden, worden ze vervelend.
Wie krijgt een schimmelinfectie?
Statistisch gezien heeft elke vrouw eenmaal per jaar een schimmelziekte. Vooral vrouwen in de vruchtbare leeftijd en getroffen zwangere vrouwen, wat te wijten is aan de hormoonschommelingen. Vóór de puberteit en na de menopauze treden zelden infecties op. Bij ongeveer vijf procent van mijn patiënten is er een terugkerende vorm van schimmelziekte (medisch: chronische mycose), die kan worden geassocieerd met een hoog niveau van lijden en een verlies van kwaliteit van leven.
Veel vrouwen die ik behandel, weten niet dat de natuurlijke vaginale flora niet kiemvrij is. Zelfs bij gezonde, symptoomvrije vrouwen zijn te vinden in vaginale secreties en in het slijmvlies kleine hoeveelheden van verschillende bacteriën en sporadisch ook gisten.
De "goede" melkzuurbacteriën zijn meestal zelfs in grote hoeveelheden aanwezig. Ze bieden een zure vaginale omgeving die beschermt tegen vaginose door de schimmel schimmel Candida albican. Het aantal melkzuurbacteriën wordt geregeld door het vrouwelijke geslachtshormoon oestrogeen: als ons lichaam veel oestrogeen produceert, bijvoorbeeld in de eerste helft van de cyclus of aan het begin van een zwangerschap, zijn we minder vatbaar voor infecties dan tijdens de periode waarin we anticonceptiemiddelen gebruiken of na de overgang.
Wat is voorstander van een schimmelinfectie?
Vaak schamen vrouwen die een schimmelinfectie diagnosticeren zich en kunnen ze niet begrijpen hoe dit kan gebeuren, ook al besteden ze veel aandacht aan hygiëne in het genitale gebied. Overmatige hygiëne is een risico voor infecties omdat het de natuurlijke beschermende mechanismen van de vagina vernietigt. Daarom adviseer ik mijn patiënten om geen intieme waslotions of deodorantschalen te gebruiken.
Vaginale mycosen kunnen seksueel worden overgedragen. Af en toe zijn vrouwen ook in de whirlpool, in de sauna of in het binnenzwembad. De vaginale schimmel wordt begunstigd door alles wat het immuunsysteem verzwakt: persoonlijke en beroepsmatige stress, chronische ziekten of roken. Hormonen spelen ook een rol. Als een vrouw die de pil gebruikt, last heeft van terugkerende vaginale gist, raad ik haar aan over te schakelen op een andere pil of een andere anticonceptiemethode.
Heel vaak treedt na een uitgebreide antibioticum- of cortisontherapie een vaginale schimmelinfectie op. Niet alleen doden antibiotica de ziekteverwekkende bacteriën, maar ook de beschermende melkzuurbacteriën van de vaginale flora. Op deze manier kunnen de gistschimmels die in de vagina leven zich vermenigvuldigen.
Metabole ziekten, vooral diabetes mellitus, zijn een risicofactor voor chronische schimmelinfecties. De verhoogde suikerniveaus bij diabetes leiden ook tot een verhoogde aanvoer van suiker in de vagina - een ideale voedingsbodem voor paddestoelen.
Deze symptomen duiden op een vaginale schimmel:
Bij jongere vrouwen begint de infectie meestal in de vagina en verspreidt zich vervolgens. Oudere vrouwen lijden vooral aan een schimmelaanval van het genitale gebied.
Bijna elke vrouw met een schimmelinfectie klaagt over een min of meer uitgesproken Jeuk in het genitale gebied, Bij acute vaginale mycose zien ze vaak symptomen zoals brandwond, zelfs bij het plassen, evenals een verhoogde "rare" uitstroom (medisch: fluor). Deze ontlading bevindt zich aan het begin van de infectie dun-witachtig en zuur ruikend, later schilferig en met een "kaasachtige" consistentie, De vagina is rood en gezwollen, Vaak kunnen witte afzettingen in het vaginagebied worden gezien.
Bij een chronische recidiverende vaginale schimmel (dit is wanneer een vrouw meer dan vier keer in een jaar met een interval van acht weken) de ontlading vaak volledig mist. Het enige symptoom is meestal de jeuk, die cyclisch optreedt vóór de menstruatie of na seks.
Sommige van de getroffen vrouwen klagen dat de ziekte problemen heeft veroorzaakt in het partnerschap.Ze vinden seks ongemakkelijk en pijnlijk. In sommige gevallen verlamt de angst om te samentrekken het seksuele verlangen. Bovendien is er vaak het gevoel dat de klachten niet serieus worden genomen - van de partner, van vrienden of helaas ook van ons artsen.
Dus vaginale schimmel wordt bepaald door de arts:
Meer dan 80 procent van de vaginale schimmelinfecties wordt veroorzaakt door de gist "Candida albicans". De resterende 20 procent wordt gedistribueerd naar andere Candida-soorten en zeer zeldzame paddestoelen. Relatief vaak zie ik ook een gemengde infectie. Hier toont microscopisch onderzoek van de vaginale secretie, naast de typische pathogenen, nog meer specifieke bacteriën zoals Gardnerella vaginalis.
Ik kan snel acute schimmelinfecties diagnosticeren op basis van de beschreven symptomen en een kort onderzoek. Eerst kijk ik naar het buitenste genitale gebied en de vagina en let ik op tekenen van ontsteking zoals roodheid, zwelling, krassen en verhoogde afscheiding.
Met een wattenstaafje neem ik wat vaginale afscheidingen om het microscopisch te onderzoeken. Daarnaast gebruik ik een speciale strip om de pH in de vagina te controleren. Normaal is het in het zure bereik tussen 4,0 en 4,4. Een verschuiving van de pH kan wijzen op een gebrek aan melkzuurbacteriën of een extra bacteriële infectie.
Als er een vermoeden bestaat van een chronische vaginale schimmel, zal ik een monster van de vaginale secretie naar een laboratorium sturen. Daar heb ik, naast een schimmelcultuur, de vaginale afscheidingen onderzocht op bacteriën en virussen. Het resultaat is na bijna een week beschikbaar en laat me zien of mijn patiënt een vaginale schimmel heeft en niet nog een infectie. Door de pathogeen nauwkeurig te bepalen, kan ik de meest effectieve therapie kiezen. Als er geen schimmels of kiemen worden gedetecteerd, moet ik andere oorzaken van chronische jeuk overwegen. De symptomen kunnen bijvoorbeeld te wijten zijn aan een oestrogeendeficiëntie (zoals na de menopauze) of een psychische aandoening.
Hoe kan een candidose worden behandeld?
de acuut Vaginale mycose kan vrouwen, ook tijdens de zwangerschap, lokaal behandelen met vaginale zetpillen en een crème met het werkzame bestanddeel clotrimazol. Clotrimazol heeft een breed spectrum van activiteit tegen Candida-schimmels en ook een antibacterieel effect. Alle doseringsvormen (één-, drie- of zesdaagse therapie) zijn even effectief.
Ik schrijf graag de eendaagse therapie voor. Het heeft het voordeel dat slechts één vaginale zetpil moet worden geïntroduceerd, die meer dan 72 uur werkt. De extra combinatie met melkzuur verlicht de symptomen zeer snel. Niettemin kan het tot drie dagen duren voor de eendaagse therapie, totdat de symptomen volledig zijn verdwenen. Omdat deze medicijnen zonder recept verkrijgbaar zijn in de apotheek, kunnen vrouwen zichzelf met passende klachten behandelen, wat erg handig is, omdat het veel vrouwen ontmoet, vooral in het weekend of op vakantie.
een chronisch Vaginale schimmelinfectie wordt meestal oraal behandeld met medicijnen (zoals cadefungin of canesten), omdat de schimmelcultuur meestal een andere gist detecteert die niet reageert op clotrimazol. Hier gebruik ik graag tabletten met het actieve ingrediënt fluconazol als langdurige therapie. De inname duurt vervolgens enkele weken tot maanden om een herhaling van de schimmel in het lichaam te voorkomen.
Een andere mogelijkheid van zogenaamde recidiefprofylaxe is vaccinatie met Lactobacillus-vaccin. Na de primaire dosis van drie doses moet elke 6 tot 12 maanden een boosterdosis worden gegeven om de bescherming te behouden. De kosten voor de vaccins (basisimmunisatie ca. 65 euro, verfrissing ca. 25 euro) moeten door de patiënt zelf worden gedragen. Het effect van een dergelijk vaccin is wetenschappelijk bewezenMaar mijn ervaring leert dat veel vrouwen baat hebben bij immunisatie.
Moet de partner ook worden behandeld?
Als de schimmelziekten eenmaal voorkomen, bijvoorbeeld na het nemen van antibiotica, hoeft de partner niet echt te worden behandeld. Toch voelen vrouwen zich vaak veiliger wanneer hun partner gedurende drie dagen profylactische crème gebruikt. Daar is niets mis mee, vooral omdat veel mannen geen symptomen hebben wanneer ze een schimmel krijgen. Maar als een nieuwe partner na geslachtsgemeenschap vaginale mycosen ervaart, moet hij door een uroloog worden onderzocht. Om te beschermen tegen infecties raad ik aan een condoom te gebruiken tijdens geslachtsgemeenschap.
Wat helpt nog meer bij een schimmelinfectie:
Vaak wordt mij gevraagd of er aanvullende therapie is Melkzuur zetpillen of de Home remedie yoghurt is logisch. In een pure vaginale schimmel is dit meestal niet nodig omdat de vaginale omgeving bij deze patiënten bijna altijd gezond is. De situatie is anders met de zogenaamde gemengde infecties: hier is verzuring van de vaginale flora volkomen logisch na therapie. Voor de geïrriteerde huid in het buitenste vaginale gebied adviseer ik er ook een vette, parfumvrije crème, ook Sitz-baden met kamille verlicht de jeuk. Omdat geslachtsgemeenschap bovendien de huid in het genitale gebied irriteert, is het logisch om het een paar dagen op te geven.
Champignons houden van warme, vochtige omgevingen. Zodat ze zich niet verder kunnen verspreiden, zouden vrouwen dat moeten doen ademend ondergoed Draag en onthoud u van strakke, synthetische kleding. Ook verbanden en inlegkruisjes moeten altijd luchtdoorlatend en zonder toevoegingen zoals aloë vera zijn, omdat ze allergische reacties en intense jeuk kunnen veroorzaken. Intieme hygiëne is alles normale zeep geschikt, maar alleen voor het buitenste vaginale gebied! Intravaginale toepassing zou het vaginale milieu verzwakken. Ondergoed en handdoeken moeten vaak worden vervangen en ten minste 70 graden worden gewassen om de paddestoelen te doden.
Als de huid in het buitenste vaginale gebied extreem geïrriteerd is door een infectie, raad ik het genitale gebied aan af te drogen na het wassen en na elk gebruik van het toilet, De huid vertoont dan meestal een sterke roodheid met kleine scheurtjes of blaren. Drogen met een handdoek of afvegen met toiletpapier zou de huid elke keer irriteren en het genezingsproces vertragen. Föhnen is in deze gevallen veel aangenamer en pijnloos.
Video Aanbeveling:
