De favoriete zonde: buiten zitten

Een keer per week ontmoet ik mijn vriend Stephan Bartels van de ChroniquesDuVasteMonde voor het ontbijt om halfnegen in de ochtend. Elke donderdag, ongeveer vier jaar, en we zitten altijd buiten. Voor een coffeeshop die ook populair is bij onze collega's. In de zomer houden ze ervan om bij ons te zitten, in de herfst beginnen ze te klagen, in de winter lopen ze met hun hoofden langs ons heen naar binnen en laten ze door de zijkant van hen heen zien, men moet zeggen: vertroebeld door hun uitademingen met de gehandschoende vingers aan ons. Maar we zitten buiten. De vrouw achter de koffietafel kent ons inmiddels, ze zet ons ook een tafel en twee stoelen met ijs en sneeuw in de open lucht (regen is geen probleem, er is een baldakijn, en zelfs als er geen was: we zijn, zoals jij zegt ons in het noorden, geen suiker).



Dat is wat ik nu denk, als ik onderweg ben en voor elke stoep, voor elke bar heb ik te maken met de vraag: blijven we buiten of gaan we naar binnen? Dit in verband met de standaardformulering: wanneer de zon weg is, zal deze snel "vrij fris" zijn. Luise stelde zelfs eens voor dat het "te winderig" was om buiten te eten. Dat wil zeggen, het was een briesje, niet dat in de storm, de lasagne van de plaat zou hebben gewerkt als een slecht toupetje van het hoofd.

Buiten zijn is goed, maar binnen zijn is niet zo. Dat is eigenlijk een consensus. Zo is er bijvoorbeeld het woord "couch potato", maar niet het woord "outdoor-ontlasting". Dat wil zeggen, totdat het gewoon niet het woord had. Nu is het er, en ik kan zeggen dat ik een buitenkruk ben. Ik verleng de zomer voor mezelf in oneindig door gewoon altijd buiten te blijven, vooral als de zomer voorbij is voor de anderen. Want, zoals ik al heb gezegd, wordt buiten zitten alleen opwindend als anderen bevriezen. De anderen denken: buiten zijn is goed, soms in weer en wind, maar alleen als je beweegt. Maar ik zit daar gewoon.



Dit is niet langer redelijk vanaf oktober, omdat ik door verschillende jaren ervaring kan zeggen: buiten zitten verhardt niet, het maakt je meer vatbaar voor verkoudheid, maar verkoudheid wordt buitenshuis beter verdragen dan binnenshuis, in droge verwarmingslucht. Vooral de bevochtiging van de luchtwegen is de alfa en omega als het gaat om het dragen van verkoudheid, en wat kan beter hydrateren dan het natte en koude Noord-Duitse klimaat.

De meesten van ons worden geboren in kleine ruimtes en brengen het grootste deel van hun leven daar door, een leven achter dubbel geïsoleerde ramen, op zijn best gekanteld. Dat is niet goed. De mens wil ademen, het werkt niet anders. Ik wil geen kamerplant zijn, ik wil het gevoel hebben dat ik een speelbal van de elementen ben. Ik moet vroeg genoeg naar kantoor. Ik heb het niet koud. 'S Avonds warm ik mezelf op onder verwarmde champignons en wollen dekens van ondernemende restauranthouders, in de ochtend, voor onze koffieshop, de niet-begrijpende blikken van de anderen verwarmen me.



Er zijn nog meer favoriete zonden van Till Raether hier.

Full Film Action The Hard Way 2019 | Michael Jai White | Subtitle Indonesia (Maart 2024).



Favoriete zonde, gezond, fit, zonde, Till Raether, koud, glanzend