Hun gezichtsvermogen laat mannen in God geloven
Beste Cate Blanchett,
Je hoort echt bij een vreselijk beroep. Ik benijd je niet als filmster op de enge piek van bekendheid. Voortdurend onder observatie, gescand door cameratelefoons, verblind door paparazzi flitsen, maakte elke rimpel roddel commentaar en werd genadeloos gestraft door de filmindustrie: vrouwen in jouw positie laten meestal grommende en botoxing achter, die hun strakke kenmerken behouden.
En je moet aan elk kwaad in elk artikel de reflexieve lof van je bijna bovennatuurlijke schoonheid verdragen - geschreven door filmjournalisten zoals ik of de collega van de "Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung" je loutere gezicht met "de uiterste zekerheid van God geloven" laat.
Cate Blanchett is niet bang voor gruwelen
Vreselijk, deze fixatie op externe apparaten, toch? Het is des te aangenamer, als je gaat zitten glimlachen, dat is duidelijk botoxvrij en ga zitten met je diepe, melodieuze, verrukkelijke erotische - zie je? Opnieuw oppervlakkige lof! - Zeg dus met je aangename stem: "Ik vind veel van wat gewoonlijk lelijk wordt genoemd, mooi, het is alsof we op een splitsing op de weg zijn aangekomen, en de mensheid ziet gewoon een pad: schoonheid, ik vind dat lelijk "Lelijk, lelijk, ik zou altijd de andere weg kiezen." Natuurlijk zou je kunnen denken, wat een gemakkelijk uit te spreken, eigenzinnige uitdrukking voor iemand die altijd veruit de meest aantrekkelijke voetganger zal zijn, in welke straat dan ook. Men kent sterren: ontken eerst bescheiden dat ze zichzelf houden voor het geschenk van God aan het celluloid, en bespot dan de assistent, waarom ze nog niet het schoonheidsbad van handgeperste pauwentranen heeft toegegeven.
Je bent geen politurfixierte Hollywood-teef.
Maar weet jij iets? Ik geloof je meteen. Misschien omdat je externe of interne gruwelen in je rollen niet uit de weg gaat. Of je nu de gemaskerde koningin Elizabeth I ("Elizabeth") speelt, een vervelende wetenschapper met een ongunstige bob ("Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull") of een verfrommelde 85-jarige ("The Weird Case of Benjamin Button") : De schoonheid ligt in het gemak van je spel. Je doorziet je figuren met een precisie die alleen iemand die dieper kijkt ver onder het oppervlak kan zien. Dus je zou een gelijkwaardige Katharine Hepburn kunnen zijn in "Aviator" (voor wiens optreden je een Oscar won) en een betere Bob Dylan dan Bob Dylan zelf (wie je speelde in "I'm not there"). Ja, je hebt zelfs in wonderen kunnen geloven bij het zien van de Elven-koningin Galadriel in "Lord of the Rings": de hobbits waren alleen optisch verminderde 20-jarigen, de orcs zagen eruit als alle computer-gegenereerde monsters, maar ik ben tot op de dag van vandaag bij je niet zeker of je echt niet tot het nobele Tolkien-ras behoort.
Een goedaardige schapenboer met een bolle neus als echtgenoot
Oh schat! Nogmaals liet ik mezelf verblinden door je schoonheid! Dus nog een reden voor je geloofwaardigheid: ze komen uit Australië (zoals Nicole Kidman en Hugh Jackman, twee even aantrekkelijke mensen, die zich nog steeds afvragen of iemand het merkt). Ik leg dit uit met toegepaste keukenethnologie: op een continent dat op zijn minst zijn witte geschiedenis heeft opgebouwd van het zich vestigen op Britse veroordeelden, betekent status en uiterlijk niet zo veel als hard werken en een gevoel voor humor met hemd mouwen. Je gebruikt het vaak en graag. Na het winnen van de Oscar vroeg een journalist of je zou veranderen en een diva zou worden, en je roept met een geërgerde stem van Joan Crawford uit: "Natuurlijk, klootzak!" Daarna moest je veel lachen, terwijl de vraagsteller (die geen Australiër was) niet precies wist of hij zich beledigd of veredeld moest voelen.
Weet je wie me er uiteindelijk van heeft overtuigd dat je geen politiek gefixeerde Hollywood-teef bent? Andrew Upton, je man voor bijna twaalf jaar. Zelfs niet in een smoking lijkt glamour. Maar altijd als een goedaardige schapenboer met een bolle neus, heupen en onhandelbare haarkrullen, die hij van haar drie zonen heeft geërfd. Deze zogenaamd onopvallende man aan uw zijde laat zien waar uw schoonheid zijn ware oorsprong heeft: op een plek diep in u die geen enkele Botox-spuit ooit kan bereiken.
Je Andrea Benda
