Wie viert het beter: stad of land? ? Het experiment
Ik voel me echt begrepen door Hartmut Engler op dit moment. ? Lena, heb je het vaak niet makkelijk? Klinkt zijn stem uit de doos achter me. En ik besef met een begin dat mijn voet op tijd heen en weer slingert. Ja, ik heb het nu echt moeilijk. Omdat de demon in mij eruit wil komen, mijn onderdrukte Ballermann-I, die altijd naar de oppervlakte duwt, als iets aanstekelijks loopt met platte tekst. Dr. Banners uit mijn favoriete jaren 80-serie? De ongelooflijke Hulk? kent dit gevoel wanneer hij transformeert in het groene monster. De trigger voor de transformatie is geen stress voor mij, zoals mijn tv-held, maar hits van de Backstreet Boys of MC Hammer? Pure, echter, heeft me nooit gekregen. Tot nu toe. Hier in Lower Pampa ben ik in een situatie van acute muzikale dreiging. Ik ging naar het dorp om tussen maisvelden en stallen in de Vielstedter boerderij in? Mai (k) te lopen? dansen? dus het woordspel in de titel van het evenement, waarin DJ Maik uit Ganderkesee ophangt. Waarom stel ik mezelf bloot aan zo'n gevaar? Om te weten te komen of er nog moeilijkere (of misschien zelfs betere!) Vieringen plaatsvinden op het platteland dan in de legendarische Berlijnse Berghain. Zal ik hier nog steeds in extase dansen, net onder de 39, gek worden? Wacht en drink bier. Veel bier. En ga naar het grillbuffet, maak een basis!
Geen pomposity. Niets erop gelegd. Dat vind ik leuk.
Samen met mijn stiefbroer Denis, die ik overhaalde om mij te vergezellen met verschillende drukmiddelen, koos ik voor 160 andere gasten voor schnitzel, braadworst en spekbonen. Ik weet het: niemand. Vrienden van school zijn al lang weggetrokken. Veel ver. Afgezien van ons zijn bijna alle mannen naar de oude boerderij gekomen, waar lange planken de dansvloer omlijsten. Maar de schietclub is nog steeds ruimte. Onze borden raken het tafelkleed niet eens, daar horen we thuis. "We stonden buiten met de meiboom naast je, voor de telescopische lader", merkt de jonge boer op met het brede kruis en de haarkleur van Michel uit Lönneberga. En met het oog op zijn vork :? Kan het echte koken! Ben je ooit in Kohlfahrt geweest? Ik ben elk jaar zes verschillende, maar de boerenkool is hier geweldig !? Hij schijnt. En ik ben vreemd geraakt door deze onvervalstheid. Van hem en de clubleden leren we dat we het meteen merken met ons bier, omdat echte boereneieren? Charly?, Dus cognac met cola, drankje, wat overigens al in 1996 was? die ik toen al onbegrijpelijk vond. Kunnen we ons voorstellen dat op de brandweer vorige week 30 kisten de brandstof hebben achtergelaten? (Ja, ja, ja.) Niemand wil weten wat we doen. Alleen als het eten goed smaakt en we van de muziek houden. Geen pomposity. Niets erop gelegd. Dat vind ik leuk.
Gebakken aardappelen met twee eieren en sappige komkommer
Maar mijn roots zijn ook hier, dus: hier. Hoewel ik me 20 jaar lang als kosmopolitische stadsbewoner camoufleer, maar uit de provincie kom. Opgegroeid op 24 km afstand Delmenhorst, woonplaats van Sarah Connor en Mallorca-Jensen Daniela, was ik vaak bij mijn grootmoeder Hilde in Vielstedt. Ze liet haar achter om te beslissen naar welk restaurant we wilden gaan, de keuze viel altijd op deze herberg, waar? Gebakken aardappelen met twee eieren en heerlijke Gurk ?? op de kaart staan. Natuurlijk heeft iedereen basiskennis van Platt. En wie heeft me ooit meegemaakt, als ik een nette krans heb, weet ik van mijn populariteitsmentaliteit?
Een mix van Love Parade en dansthee
Om 21 PM licht de ster van DJ Maik op in de feesthemel boven het Hasbro-woud. Hij gaat in met Roland Kaisers, waarom zei je niet nee, spring dan echt door, droom van Amsterdam? en? ademloos?. Voor een man als hij is er maar één gas? Vol gas. Op een moment dat je je nog steeds afvraagt in Hamburg, of je nu naar de bar voor de club gaat of liever een paar afleveringen? Homeland? kijkt, staat in de wijk Oldenburg de hut in vlammen. Het is negen uur 's avonds en de vloer van de zaal schudt onder de beukende Discofox, die ik vrees omdat ik geen dansles heb bijgewoond. Leeftijds spectrum: ongeveer 18 tot 70? of, om het in de woorden van DJ-raket Maik te zeggen, "een mix van liefdesparade en dansthee". Er is een reünie met witte bootcut-jeans die ik sinds de jaren '90 niet meer tegenkwam, de oudere seizoenen die jurken droegen met glinsterende effecten en glimmende pakken, rond de polsen gloeiende neon gekleurde inlaatnokken met taxionummers. En over landbouwuitrusting van overgrootouders en blauwe en witte boerderijtegels trilt discolicht. An? Charly? en Korn-Fanta, ik heb halfhartig aangeraakt, maar na de eerste verhemelte contactafstand. Jammer van de smaak, te gênant de herinneringen die direct verband houden met deze drankjes. Maar zelfs op bierbasis is het vertrouwelijk, ze nodigen ons uit voor de dorsvloer en de tractorbioscoop.We staan aan het loket en hebben een groep jonge mannen, elkaar? ook al werken ze niet samen, kom dan in gesprek over het wereldrecord van de langste Pinkelwurstkette verstrikt? die hier was opgezet. Ondertussen knip ik onbeschaamd om hits in kaart te brengen, struikel ik met vreemden en begin ik langzaamaan.
De nacht heeft haar eerste duizend slachtoffer opgeëist.
Terwijl de kraam vult en de drank wordt geleverd in dienbladstijl door de drie barmaïden in antislippassetsandalen, trekken de standaarddansers zich terug. Nu is het hier, mijn? Hulk? Moment. In de eerste beats van? Mister Vain? Ik zit er middenin en ruk op naast de man in dit ongelooflijke jasje met de letters "tree root milling" en zing zelfs de rappassages die niemand zonder MC-ervaring echt zou moeten kiezen. Dr. Ik neem ook Alban en Vanilla Ice mee. Maar met Andrea Berg moet ik naar de wc.
Onderweg kijk ik naar een van de wildste expressieve dansers van de vroege avond, proberend om haar evenwicht te bewaren terwijl ze in de richting van de open toiletdeur wijst, totdat ze resoluut naar voren gooit en na zwaar fysiek contact met het frame de zaal betreedt. We zullen je nooit meer zien. De nacht heeft haar eerste duizend slachtoffer opgeëist. Ik ben nuchter. Omdat vanop de dansvloer Dieter Thomas Kuhn dronkt met? Boven de wolken?. Hij en zijn volgelingen zijn de reden waarom ik vandaag de breakdancemoves van mijn jeugd uitstellen. Altijd voordat ik het goed aanzet, Denis op de vloer? Meer druk, Lenchen!? komt, een dance-achtige verplichte pauze in de vorm van Mitklatsch-geluid, die me uit remt. Betere emissies, vanwege zelfrespect.
Mensen staan veel minder in de manier van vieren dan sommige trendy stedelingen
Hoewel er potentieel was, eindigen we niet met blote voeten dansen op gebarsten velden bij zonsopgang, maar een taxi nemen om 2 uur 's nachts. Eén ding is duidelijk: hier vieren is beslist meer gecomprimeerd. Geen tijd verliezen, niet lang fakkelen. Of het te maken heeft met het feit dat in het land om 12 uur de lunch op tafel ligt? Kan zijn. Op zijn minst gelijke tred houden met dit aantal is minder een kwestie van het geboortejaar dan de conditie. En persoonlijke passie. Maar er moet één ding overgelaten worden aan het landelijke feestpubliek: de mensen zijn veel minder in de manier van vieren dan menig stadsscene, die alleen zichzelf toestaat om goed te lopen, als het onafhankelijk genoeg is. In het verleden was ik beter af te laten gaan, nooit bezorgd over de nasleep, alleen het moment was belangrijk. Ik bereik deze toestand vandaag zelden. Misschien moet ik echt terug naar de koolrit en weer kijken hoe dat precies werkt.
Om 08:15 uur word ik enigszins gestoord wakker in mijn oude kinderkamer, waarin nu zwart-witprints in plaats van posters van Wu-Tang-clan hangen. Waarom kan ik niet meer goed slapen? Zijn Schlager-hoofdpijn een van de 37 soorten leed waartegen deze tablets bedoeld zijn om te helpen bij het adverteren? En waarom reisde mijn moeder vandaag, in plaats van me te helpen met het werk van deze nacht? Als ik stiekem naar beneden ga om te zien of Denis het prima vindt op de bank, merk ik dat hij al weg is. Heb ik hem te veel gevraagd? "Waarom zei je niet nee ??, klinkt de strijdhymne van gisteren nog steeds in mijn oor. Ik zal het hem vragen. Als hij nog steeds tegen me praat.
