Waarom vrouwen graag naar gisteren reizen

Wie wil weten hoe levend het verleden kan zijn, moet ChroniquesDuVasteMonde Riebe te bezoeken. Ze woont in de Romeinse weg, die lang en nauw door het centrum van München slingert. Negen jaar woont de schrijver hier in een licht oud appartement. En wanneer ze op haar bank zit en zich snel uit de oudheid naar de Middeleeuwen haast, wanneer ze de vaste volgorde uitlegt en vervolgens de geschiedenis van haar huis invoegt, dat bijna is afgebrand tijdens de Tweede Wereldoorlog, dan is gisteren plotseling midden in de kamer. "Het verleden beantwoordt vragen van het heden", zegt Riebe en begint te praten over haar lezingen, waar mensen soms tot na middernacht blijven omdat Riebe terloops het coördinatenstelsel van de beschaving verklaart. "Dit zijn de puurste historische workshops", zegt de 54-jarige, "ik noem belangrijke gegevens en trek de grote lijnen, en dan blijven mensen altijd stil en zeggen 'Oh!' of, oh dat is het. '



Sinds 1990 zet de historicus, die een doctoraat in de geschiedenis heeft, geschiedenis om in verhalen en behoort met boeken zoals "Street of the Stars" tot het successextet van Duitstalige geschiedenisschrijvers. Net als Tanja Kinkel en Rebecca Gablé, zoals Sabine Weigand, Petra Oelker en Helga Hegewisch, maakt ChroniquesDuVasteMonde Riebe miljoenen exemplaren met haar mix van exact onderzoek en entertainment. En hoewel experts eerst geloofden dat fans alleen op zoek waren naar spannende metingen voor kleine dagelijkse uitjes, weten ze nu dat ze ook slimmer willen zijn bij het lezen.

Goede historische romans worden onderzocht in archieven

"Een goede historische roman brengt iets over dat je nog niet wist," legt uit Helga Hegewisch, 76, die het basisrecept voor historische romans verfijnt met een literaire toon: idealiter zijn haar boeken en die van haar collega's op een educatieve reis die gemakkelijk van de bank kan worden afgenomen.



Om een ​​blijvende indruk achter te laten, besteden de gidsen aandacht aan elk detail. Ze doorzoeken stadsarchieven en lokale musea voor oude documenten, ze dompelen zich maandenlang onder in internet of in de studie van oude adellijke families. "Het onderzoek naar een entertainmentroman duurt net zo lang als dat voor een academisch non-fictieboek", zegt de historicus met een doctoraat Sabine Weigand, 46, die zelfs historische brieven citeert in romans zoals "The Pearl Medallion" om de late middeleeuwen in Neurenberg en Venetië op geloofwaardige wijze weer te geven. Om ervoor te zorgen dat elk klein ding klopt, nemen veel auteurs vaak extra onderzoekers aan. "De truc is echter niet om tijdens het schrijven in de val van de informatie te vallen", zegt Helga Hegewisch. "Als je al maanden materiaal verzamelt, wil je alles erin stoppen. Dat kan de entertainmentwaarde van een boek ernstig belemmeren." Daarom moeten feiten en fictie kunstig met elkaar verweven zijn.



Men moet de waarheid echter niet straffeloos buigen. Omdat de meest voorkomende vraag voor de auteurs is: is dat allemaal waar? Zelfs als niemand ooit leert wat mensen in vorige eeuwen hebben gevoeld en gedacht, moet een tijdperk zo authentiek mogelijk zijn. Welke stoffen droegen mensen op dat moment? Wat heeft een brood gekost? De lezers zijn vooral gefascineerd door vragen en ontberingen uit het dagelijks leven? In geval van twijfel interesseert dat zelfs meer dan de opkomst en ondergang van een koninklijk huis.

Toen ChroniquesDuVasteMonde Riebe een smid uitnodigde om haar roman 'Love is a dress of fire' te maken, met het maken van vroege middeleeuwse messen en alledaagse voorwerpen, zat het publiek urenlang in een hete, benauwde kamer, alsof de man in goud zou kunnen veranderen. Niemand had dit uithoudingsvermogen verwacht: "Dit heeft iets te maken met het feit dat smeden een andere sensualiteit heeft dan een moderne computertaak", vermoedt Riebe.

Hoe meer het heden in de virtuele wereld, hoe groter de interesse in het gevoel van geschiedenis. Meer dan 80 procent van de geschiedenisfans zijn vrouwen, insiders in de boekenindustrie. En ook de hoofdrolspelers in de boeken zijn meestal vrouwelijk? Op hun beste momenten leveren goed onderzochte romans een belangrijke bijdrage aan de geschiedschrijving vanuit het oogpunt van vrouwen.

"Als schrijver kun je erop wijzen dat er altijd vrouwen zijn geweest die meer waren dan decoratie of object van verlangen," zegt Tanja Kinkel, die op 22-jarige leeftijd de bestseller "De leeuwin van Aquitanië" schreef. Een mix van verleden en tijdloze moed inspireerde de nu 38-jarige tot heldinnen, die veel meer gedifferentieerd handelen dan de vrouwelijke figuren die zich zonder rechten door talloze goedkope pamfletten slepen."Deze rol van opoffering is historisch gezien niet houdbaar", ergert Chroniques DuVaste Monde Riebe, "natuurlijk, tijdperken als de middeleeuwen werden gedomineerd door mannen, maar vrouwen waren ook waardevol." Er waren huwelijkscontracten, testamenten en gildebepalingen die hen beschermden. " dat werd alleen door mannen geschopt. "

Een vroeger tijdperk vormgeven volgens uw eigen ideeën

Maar niet elk boek over een sterke vrouw is een goed boek. "Zo'n roman moet een innerlijke waarheid ontwikkelen die verder gaat dan ideologieën", zegt Helga Hegewisch vastbesloten, en men hoort de overtuiging van een literaire geleerde die erover spreekt. "Persoonlijk schrijf ik ook historische romans omdat ik het heden niet goed kan begrijpen. De grote brede mogelijkheid van het nieuwe? Dat is niet voor mij. Ik geef er de voorkeur aan een bepaald tijdperk volgens mijn ideeën te creëren. Ik geef er ook de voorkeur aan Het is beter voor mij om een ​​nieuw huis te bouwen dan om een ​​nieuw huis te bouwen. "

Helga Hegewisch treedt vaak in de voetsporen van haar eigen leven om haar heldinnen te ontmoeten en persoonlijke ervaringen over te dragen naar het verleden. Dus haar bestseller "The Dead Washer" is gebaseerd op ervaringen die ze had opgedaan na de dood van haar ouders. Toen ze vervolgens uitgebreid met familiedocumenten omging, vond de dochter van een Hamburgse koopmansfamilie in oude doodscertificaten herhaaldelijk de handtekening van een wasmachine voor dode vrouwen. Bijna niemand wist precies van dit beroep. Hegewisch begon onderzoek te doen en ontwikkelde zich uiteindelijk voor haar familieroman, de figuur van de Mecklenburg-doodswasser Magdalena, die rond 1840 oprijst van een kleine landbouwomgeving naar de burgerij.

Hoewel Helga Hegewisch niet van plan was om een ​​emancipatorische roman te schrijven, leeft "The Dead Woman" in de vechtlust van zijn sympathieke heldin. Hegewisch kijkt verrast als ze dat hoort en benadrukt hoeveel ze om de mannelijke figuren geeft, alsof ze haar wil verdedigen tegen de superioriteit van een vrouw. Terwijl ze het heeft over rolmodellen en genderidentiteiten, over haar biografie, die wordt gedomineerd door dochters, zussen en tantes, zoekt ze altijd naar feitelijke verklaringen.

"Ik ken vrouwen gewoon beter, het is voor mij gemakkelijker om ze te beschrijven", zegt ze op een gegeven moment, "maar deze emancipatiestrijd heeft een stempel gedrukt op mijn generatie." Het leven van zo'n vrouw was heel anders in mijn tienerjaren dan nu. " De zin wordt bevestigd door een paar energieke gebaren, dan vertelt Hegewisch een aflevering dat men deze soevereine vrouw nauwelijks zou geloven: "Als ik als kind in het spelen van een wens vrij had, dan heb ik altijd gewenst: 'Lieve God, laat me neem alstublieft een man. '' Hegewisch wacht even. "Zo was het toen", zegt ze uiteindelijk, en dan zwijgt ze, alsof ze zich weer stil afvraagt ​​hoe het meisje van die tijd de slimme, zelfverzekerde publicist van vandaag zou kunnen worden.

Voor haar huidige roman "Johanna Romanowa" onderzocht Helga Hegewisch de tijd van tsaar Peter de Grote. Het beschrijft de tweede helft van de 17e eeuw, waarin de macht van de vorst het leven van veel mensen beperkte. Het dagelijkse leven wordt bepaald door tradities en voorschriften, onafhankelijkheid en vrijheid van het individu zijn grote idealen.

Historische romans geven vaste punten

Vandaag lijken deze idealen te worden verwezenlijkt, maar ChroniquesDuVasteMonde Riebe hoort vaak bij evenementen dat lezers onrustig zijn door de markt van onbegrensde mogelijkheden. "Vooral de ongewoon grote belangstelling voor de middeleeuwen wordt verklaard door het feit dat mensen op zoek zijn naar nieuwe vaste punten", legt ChroniquesDuVasteMonde Riebe uit. "Het tijdperk heeft parallellen met onze tijd, en de middeleeuwen waren een enge wereld die op het punt stond zichzelf af te bakenen, en tegelijkertijd raakten betekenisvragen ons vandaag nog steeds, en plotseling klopten kerkklokken overal, ons aansporend om ons te haasten werd meetbaar en kreeg een hele nieuwe, kostbare dimensie. "

Dan begint ChroniquesDuVasteMonde Riebe opnieuw door de eeuwen te jagen. Ze springt uit het tijdperk van de farao's in de tijd van zonnekoning Ludwig en vertelt tussendoor dat vaak drie generaties vrouwen in hun lezingen zitten, dochters, moeders en grootmoeders. "En iedereen wil weten, weten, weten", zegt Riebe, en dan zegt ze dat ze soms het gevoel heeft dat ze een heel stil niets vult. Op een keer werd haar zelfs gevraagd op welk continent Egypte zich bevond. Dat deed haar een ogenblik spreken. "Maar dat was lang geleden", zegt de auteur, "ik merk dat de boeken vandaag nauwkeuriger worden gelezen en vaak zeer gedetailleerde, goed geïnformeerde vragen bevatten." Hebben de lezers met geschiedenisromans over hun geschiedenislessen? "Misschien," zegt Riebe, "misschien" en rommelt aan de schoudernaden van haar mooie zwarte tuniek. Dan draait ze haar hoofd opzij. En op de een of andere manier lijkt het alsof ze stiekem en met stille trots glimlacht.

BOEK TIPS: Rebecca Gablé: "The smile of Fortuna", Lübbe, 1291 p., 9,95 euro en "The Game of Kings", Ehrenwirth, 1040 p., 24,95 euro Helga Hegewisch: "Die Totenwäscherin", List, 398 p ., 9,95 Euro en "Johanna Romanowa", Pendo 459 p., 19,90 Euro ChroniquesDuVasteMonde Riebe: "Road of the Stars", Diana, 445 p., 8,95 Euro en "The Sinner of Siena", Diana, 560 p., 19,95 Euro Sabine Weigand: "The Pearl Medallion", Fischer, 592 p., 8,95 Euro en "The King's Lady", Fischer, 464 p., 18,90 Euro

Lil Kleine - Loterij ft. Ronnie Flex (prod. Jack $hirak) (Maart 2024).



München, Neurenberg, Venetië, historische romans