Barbara en Jessica Schwarz zijn nu dapper

Jessica Black: Waarom?

Ik vind mijn leven zo gevarieerd en kleurrijk als ik het tolereer. Ik weet niet of ik de man ben die de wereld wil veroveren. Of iemand die gewoon elke dag in een ander land wil zijn met een tent en een vrachtwagen en alles wil zien. Ik ben ook graag tussendoor thuis.

Jessica: Kan ik je goed begrijpen? Ik bewonder hoeveel je doet. Je bent altijd op tv! Dan is dit magazine. Ik denk dat ik het al druk heb, maar jij?

Het is erger met jou.

Slechter? Waarom?

Je staat zo vaak op een rij als je moet draaien. Zes weken Hamburg, vier weken Frankfurt? Of Wolfenbüttel, waar je nergens snel kunt komen. Ik ben maar een nacht weg van huis.

Dat klopt, ik heb net een hele week in Hamburg doorgebracht. Dan is een spinvrij weekend in Wenen een avontuur op zich. Maar zelfs ik heb niet het gevoel dat mijn leven erg avontuurlijk is. Niet meer.

Was er vroeger meer aan de hand?

Niet echt. Maar ik heb al zoveel dingen meegemaakt, de nieuwheidswaarde is in veel dingen verloren gegaan, en dat is precies wat een avontuur maakt: dat het nieuw en wild is en nooit is ervaren. Vandaag is het bijna normaal om met slechts drie vrienden naar Manchester te vliegen voor een concert. Het was 18 jaar geleden spectaculair. Ik denk dat ik een soort avontuurlijk hoornvlies heb.

Nou, je hebt de lat heel hoog gelegd, zelfs als tiener.

Je bedoelt mijn modelei?

Precies. Op 16-jarige leeftijd pendelen tussen New York, Bangkok en Tokio? dat is behoorlijk avontuurlijk. En dapper!

Dat is meer dan 20 jaar geleden, maar in principe is mijn leven nog steeds hetzelfde. Voor mij is het echte avontuur waarschijnlijk meer dan twee weken thuis zijn. Geen idee of ik dat kan doen.

Voor mij is het andersom. Ik neem het nergens anders zo lang mee. Vorig jaar verbleven we in een klein huis aan zee tijdens de vakantie. En na vijf dagen zei mijn man tegen mij: "Ik denk dat we het hadden."

En dan?

Ik moest het met hem eens zijn. En toen reden we een dag eerder terug dan gepland. We hadden genoeg van zee en vis op het bord.

Ik zou dit doornemen. Maar aan de andere kant: het lukt me niet om op één plek op vakantie te blijven. Mijn zus is nog moeilijker dan ik. Zelfs met Ayurveda in Sri Lanka?

Ayurveda! Hoe erg! Omdat je niets anders kunt doen dan tempelwachten!

Precies. En mijn zus dus na drie dagen: we moeten hier weg, ik wil iets uit Sri Lanka zien. Dat gaf veel problemen met de hoofdheks daar. We werden sterk gewaarschuwd om de site niet te verlaten. Dat maakte mijn zus niet uit.

Ayurveda is nu echt een groot avontuur voor de gedreven Midden-Europeaan.

Ja, je hebt gelijk. Deze vrede?

De eeuwige ontspanning?

En dit blijvende welzijn?

Verschrikkelijk! Hoe kun je er tegen?

Het lijkt me zonde. Aan de ene kant tijd. En aan de andere kant: als je de halve wereld rondvliegt, zou je ook iets van haar willen zien. Ik moet dan op de een of andere manier verhuizen. Zelfs hier in Hamburg. Ik heb collega's die de hele dag kunnen slapen als we 's nachts fotograferen. Ik ging toen naar Blankenese en nam het schip terug naar de stad. Je moet echt het trappenhuis in Blankenese hebben gezien. En dan zit ik daar met thee en denk: had ik moeten rusten? Batty, toch?

Blankenese heeft de voorkeur boven bedrust. Maar ik ken deze tweedeling ook als ik ergens anders ben? moet ik nog iets ervaren of liever herstellen? Maar laten we wel wezen: herstel voelt soms als een verspilling van leven. Ik hou ook van de steden waar ik werk.

En hoe doe je dat?

Ik verken ze te voet of in mijn eigen auto, daar haal ik het meeste uit. Ik weet in alle Duitse steden waar is wat? behalve voor Düsseldorf en Frankfurt. Dat helpt me gek. Het geeft me een thuisgevoel. En het gevoel van zelfbeschikking. Daar hou ik van.

Dat is het beste wat ik heb geleerd door mijn modellenwerk. Ik ren niet, nooit. Dat kan ik niet, raar. Daarom maken nieuwe steden me nooit bang? en bijna altijd leuk. Ik heb geen navigatiesysteem nodig.

Ik vind het ook leuk om zonder te doen. En ik vraag me af over mensen die zelfs zonder navigatiesysteem de weg naar het toilet niet kunnen vinden.

Ken je zulke mensen?

En of, bijvoorbeeld, een vrouw die altijd alleen de weg van kantoor naar zijn huis wist. Toen verhuisde ze. En wist niet hoe ze van haar nieuwe appartement naar kantoor moest komen. Maar ze wist hoe ze vanaf daar naar het Centraal Station kwam en hoe ze van het hoofdstation naar het kantoor kwam. Elke dag in Keulen ging je naar het centraal station en vervolgens naar het kantoor? een monsterlijke omweg. Ongelofelijk, wat mensen bereid zijn te doen om zich veilig te voelen.

Misschien mist ze de moed om aan een nieuwe route te beginnen. Ben je dapper?

Hmm. Moed is iets dat je nodig hebt om je eigen grenzen te overschrijden. Dat doe ik relatief zelden.

Maar je maakt platen en geeft concerten.

Oh, ik was echt bang. Het kost zenuwen en kracht. Maar ik realiseerde me: ik kan dit aan. Dit heeft me veel geholpen in mijn professionele leven. Het maakte me sterker en het waren de momenten in de baan die me verder brachten.

Over werk gesproken: jeuk je soms om iets anders te doen?

Ik ben blij dat ik weet wie ik ben en wie ik ben als ik ouder ben dan 40. Ik ben niet de man die wordt gedreven door reislust. Ik weet dit uit de vriendenkring: een gezin met drie kinderen, uiterst braaf, in het mooiste huis ter wereld, die zei: we moeten veranderen, we gaan naar Spanje. Ze wonen daar nu in een vakantieappartement, hebben alles hier achtergelaten en vinden het helemaal cool. En weet je waarom?

Nou?

Omdat ze begrepen dat ze het kunnen. Al deze mensen, die om een of andere reden het huis moesten verlaten om een tijdje met slechts drie koffers ergens anders te wonen, zeiden allemaal achteraf dat het de gelukkigste tijd van hun leven was. Je staat 's morgens niet urenlang voor de kast, je vraagt jezelf niet af met welke gerechten je vandaag op tafel staat? je maakt alles volledig gereduceerd.

Een verminderd leven. Grote. Maar dat is niets voor jou.

Ik ben er al in mijn gedachten. Maar ik hou ervan om de kast 's ochtends te openen en de tafel mooi te dekken.

Ik had al zulke reductiemomenten in mijn leven. Bijvoorbeeld om bij VIVA te stoppen zonder een ander perspectief te hebben. Of om de modellen te laten maken, zonder plan B. En ik realiseerde me hoe geweldig het is om van zo'n oud leven af te komen en een nieuw leven in te gaan. Ik heb altijd graag dingen zo achtergelaten.

Maar je kunt het ook volhouden. In je woonplaats Michelstadt heb je een hotel.

Toegegeven, de "mijmering", met mijn zus. En we breiden nu uit met vijf kamers, ook dat is een avontuur. Dit tintelt in je vingers! En dan moet je natuurlijk naar Frankfurt aan de Ambiente gaan.

Oh, de grote meubelbeurs! Mag ik met je mee?

Het is al voorbij, ik wil je graag meenemen. Het was zo geweldig, het is echt een meisjesdroom.

Wat is de trend van dit seizoen?

De kamerplant komt erg sterk terug.

Godzijdank! Ik heb kamerplanten. Bananenbomen in combinatie met Zimmerlinden. Vroeg ondenkbaar en benauwd. Vandaag vind ik het geweldig!

Het is geweldig. Dit brengt het avontuur, de jungle bij wijze van spreken, in je eigen vier muren. Je hoeft niet eens buiten te kamperen.

De tijden zijn toch voorbij. Niet bij jou?

Oh, ik hou van vakantie in de natuur. Vorig jaar was ik op een langeafstandsreis naar Zanzibar met mijn vriend en twee dochters. De dieren, de kleuren, het leven in Afrika? Het was zo'n spannende en spannende vakantie voor de kinderen.

Om te gaan met een man die twee kleine dochters heeft? dat is ook een beetje dapper.

Jessica: Het is dankzij mijn vriend dat het goed werkt. Hij gaf me vanaf het begin het gevoel dat ik onvoorwaardelijk en op gelijke voet tot het hele gezin behoor. Hij vocht om het te laten werken. Dat heeft echt indruk op me gemaakt. En in het begin had ik geen moed nodig. Ik was hormoongecontroleerd. Maar ik ben dapper in zaken. En dan heb ik een flinke lul om te bereiken wat ik wil.

Was het echt avontuurlijk in Zanzibar?

Hoe het te nemen. We woonden in een hut waar drie grote spinnen ons begroetten.

In godsnaam.

Terwijl ik op het bed stond te schreeuwen, keken de kinderen onbegrijpelijk naar me en zeiden: Wat is er aan de hand, ze zijn zo schattig.

Sweet? Niet echt. Ik ontmoette een spin in een zeer intieme situatie tijdens mijn huwelijksreis.

Sex?

Loo! Ik ontmoette een spin ter grootte van mijn handpalm. Om naar het toilet te gaan, moest ik mijn rug naar deze spin keren. En toen zat ik daar luid te piepen en was zo bang voor dit ding. En je weet: als je er een ziet, dan zijn er anderen.

Het was vooral haar huis.

We hebben het gehuurd!

Alleen zij was de inboorling, sorry.

Ze heeft tenslotte ook mijn angst vervuld.

Vrees willen doen?

Ja. Denk je, het komt wel goed. Alleen jij kunt er nooit zeker van zijn. Als ik bedenk wat we in het verleden hebben gedaan, toch? Ik bracht vijf weken door in Maleisië, zonder telefoon, at alleen straatvoedsel en sliep in open hutten. Als je jong bent, ben je soms dapperder.

Ik kon vandaag vijf weken later niet vertrekken. Te lang Drie zijn perfect.

Drie weken lang had ik het al jaren niet meer. Maximaal een week.

Te kort Ik heb onlangs zeven dagen doorgebracht bij een goed doel voor kinderen in Guatemala, wat niet genoeg was voor en achter.

Guatemala? Maar dan heb je avonturen. Ik verbleef onlangs in Braunschweig voor een nacht.

Oh. Ik weet niet wat het grotere avontuur nu is.