Verzoenen! Werkt het?
Ze hadden het afval weggegooid, de muren witgekalkt en elk houten dak van de dorsvloer afzonderlijk afgeveegd. En dan het feest met 200 gasten ... Karla Nielsson *, 43 en Piet Thomas *, 49, staan in de schuur van hun overgebleven boerderij in Dithmarschen en vertellen over hun bruiloft. Hoe ze na acht jaar relatie trouwden, hoewel ze twee keer dachten voordat ze uiteindelijk hun liefde verloren. Ze zijn erin geslaagd, wat voor veel mensen een verleidelijke gedachte is. Karla Nielsson en Piet Thomas hebben zich verzameld en zoeken opnieuw naar dezelfde partner het geluk. Ze zitten dus in goed gezelschap: 10 tot 25 procent van alle gescheiden stellen durft - afhankelijk van het onderzoek - de nieuwe editie van de gevoelens aan, vond de socioloog van Chemnitz, Oliver Arranz Becker. Sceptici vrezen dat dergelijke "opgewarmde" relaties op dezelfde pijnlijke plekken zouden kunnen falen. Voorstanders worden verleid door het bekende: je hoeft niet helemaal opnieuw te beginnen, terug te vallen op het bewezen, doorgewinterde vertrouwde gebied ... dat onze tijd merkbaar moeilijker en meer prestatiegericht is geworden en onze levenssituaties en -waarden sneller dan ooit veranderen, prikkelt verlangen Vaste punten die stabiliteit en vertrouwen beloven. Zelfs als het tintelende gevoel ontbreekt, kan het ook leuk zijn om te weten aan wie je begint, welke eigenaardigheden, angsten en gevoeligheden je te wachten staan. En welke chocoladekanten.
Verzoening is erg populair
Verschillende beroemdheden zijn op zo'n liefdes comeback model: beginnend met Liz Taylor en Richard Burton, die twee keer gekust en verslagen en getrouwd zijn, over Beau Leonardo DiCaprio en Model Bar Rafaeli met Kate Middleton en Prince William, de liefhebbers van het jaar. Piet Thomas giet dampende thee in de kopjes. We gingen naar de kleine gezellige keuken, het regent buiten, de koeien staren naar het hek. Karla Nielsson rilt en trekt een kleurrijk vest aan. In de volgende ruimte staan gitaren, een contrabas, een accordeon en veel muziekstands. Piet Thomas geeft muziek, ze speelt jarenlang in haar band Latinovo accordeon en piano. Dat is een van hun stabiele verbindingslijnen. "Als het goed tussen ons gaat, is het groovy, zo niet, dan moet er iets in het ritme worden veranderd", legt Karla Nielsson uit. En nu? Alles is "groovy", zegt Piet Thomas. Hun liefdesverhaal begon na een avond in april 2002, in een muziekclub in Heide. Karla Nielsson was op het podium en Piet Thomas in het publiek geweest. Plotseling was hij er, dat magische moment waarin Pling het maakte. De volgende dag ging zijn telefoon. Ze zou op reis gaan naar St. Peter-Ording om te zien of hij langs kwam ...
Na het stormachtige begin met zon, zand en wind in hun haar kwamen ze stap voor stap dichter bij elkaar, bezocht wanneer er tijd was. Ze ging naar Friedrichstadt, hij bezocht haar in Heide. Beiden waren al jaren alleenstaande ouders, Piet woonde met zijn dochter, Karla, samen met haar zoon en dochter. Beiden waren gescheiden van hun partners toen de kinderen klein waren. "Drie jaar lang waren we in de zevende hemel", zegt Piet Thomas, "toen stortte Karla in een crisis." Nadat naaste verwanten in de tsunami in Thailand waren gestorven, verdween ze een jaar achter een muur van verdriet. Het verdriet dreef de vlinders uit, ze ging zitten voor hen. Piet kon het niet aan, en vermeed zijn vriendin steeds vaker. Tot hij haar in paniek vermeed. Karla voelde zich alleen, ze ging naar binnen. Stukje bij beetje brak haar liefde uit. En plotseling verscheen er een andere man in wie ze verliefd werd ... Ze verbrak het contact met Piet.
Verzoenen? Plotseling was de hartslag terug
De splitsing was een schok voor hem, hij besefte dat hij Karla echt wilde hebben. "Er was alleen maar verlangen en pijn in mij," herinnert hij zich. Maar er was geen weg terug. Voor Karla Nielsson was al een nieuw tijdperk aangebroken. Ze begon een gezinstherapie in Hamburg en verwerkte ook de scheiding. Het ging een jaar voorbij. Op een gegeven moment zegt ze: "Ik had een leven waarin er geen contactpunten meer waren met Piet, een leven waarin een relatie met hem ondenkbaar was." Tot de dag dat ze elkaar ontmoetten op een rommelmarkt in Wilster. Wilde hartkloppingen, een blik in de ogen en een beschaamd geklets ... Nu was alles weer voorstelbaar. Ze werden opnieuw verliefd en alles leek weer "groovy". Dat was in het najaar van 2007. Even later werd Karla Nielsson zwanger. Een wenskind. Daar was ze 41. Ze had een miskraam. En slechts vijf maanden later, de tweede. Het gevoel een mislukkeling te zijn, deed haar weer in rouw duiken.Omdat ze niet als een toeschouwer deelnam, stond haar partner klaar, ontkende opnieuw haar steun in al zijn hulpeloosheid en vluchtte een tweede keer voor haar allesbepalende droefheid - recht in een verhouding. Nu stortte Karla in elkaar, hem wanhopig missend, hem wanhopig terug in haar leven wensend. Haar falen had op dat moment al een bepaalde routine.
Dat slechts een gasfornuis hen na negen maanden samenbracht, vinden beide zichzelf erg grappig vandaag. Karla had zichzelf net beroofd en toen smeekte ze haar ex om haar haar oude kampeerkachel terug te brengen. Piet Thomas vertelt met gelach hoe hij stilletjes zou zijn weggeslopen om het "domme fornuis" met zijn knielende knieën in haar garage te zetten, hij was opgelucht, zegt hij, dat ze er niet was ... Op weg naar huis hij schreef haar via sms: ik ben ellendig zonder jou. Er volgde een telefoongesprek en daarna nog een. Veel blessures zijn voorzichtig. Deze keer waren er muisstappen naar elkaar toe. Maar de liefde voor elkaar was sterker. Op een gegeven moment ontmoetten ze elkaar op de symbolische plaats St. Peter, praatten, flirtten en turtelden in de zon, werden voor de derde keer vers gemalen. Karla keek naar "hij kreeg een heel vervelende zonnebrand", maar zei niets. Vandaag moeten ze lachen om deze kleine kwaadaardige herinnering, luid. Tijdens de wandeling over de Noordzee hadden ze alles op een schaal kunnen zetten. Ze hebben het verlaten. Piet's hart was voor het eerst wijd open. "Zonder het risico om gewond te raken," zegt hij achteraf, "krijg je geen grote gevoelens in liefde." Dat iedereen eerst voor zichzelf groeide, elkaar beter moest leren kennen, zodat een samengroeien mogelijk was, dit besef was niet altijd pijnloos. Maar hun twee divisies van vandaag zijn hun meest waardevolle stenen op het gemeenschappelijke pad - alleen door struikelen beseften ze, "dat iedereen zijn kwetsbaarheden heeft en bang is dat iedereen zijn verhaal brengt en daardoor fouten maakt", zegt Karla Nielsson. Piet Thomas knikt. En dan kijkt hij Karla in de ogen en vraagt: "We liepen tenslotte weg met alle grillen net voor onszelf, toch?"
Let ook op je eigen fouten
Dit zou eindelijk voorbij moeten zijn: toen ze voor het laatst in een klein hotel aan de Tsjechische grens waren gevallen met een rode wijn op het bed, kreeg Karla het huwelijksaanzoek. Ze zei ja. Onmiddellijk. "Iedereen die besluit weer bij elkaar te komen, is meestal eerder opgeruimd en begreep wat er mis ging", zegt hartendoktherapeut Hartwig Hansen van Hamburg. "Als je weer een liefhebbend stel wordt, is het gevoel voor elkaar intenser, reflectiever, volwassener en bewuster." Het is echter belangrijk dat beide de crisis zien als een uitdaging om hun eigen fouten te heroverwegen, alleen dan kan de relatie met een scheiding groeien. In langdurige relaties zou niemand ooit falen om "op een bepaald moment in de spiegel te kijken om zich bewust te worden van zijn eigen tekortkomingen en wensen, die hij in de relatie brengt". Annabelle en Michael Schumann * hebben dit de afgelopen 25 jaar steeds weer gedaan - ook met behulp van een paar therapeuten. Knuffelharmonie en verveling bestaan niet bij hen. En dus is haar lange liefdesverhaal een verhaal van passies. "Omdat we elkaar kennen, rennen we als magnetische poppen naar elkaar toe en moeten dan met een ruk van elkaar breken", legde Annabelle Schumann, 53, al uit aan de telefoon. "Het kost veel energie, maar lauw werkt niet voor ons." In haar zonnige, modern ingerichte loft in Berlin Mitte staan gebakjes en chocolaatjes en een weelderig boeket van rode rozen op de glazen tafel. Annabelle Schumann zit op de rand van de bank, wakker en rechtop, zijn lange blonde haar ligt open over zijn schouder en hij, de succesvolle advocaat in donkere jeans en sportjas, heeft zich terloops in de bekleding laten vallen.
In die tijd, toen hij haar ontdekte in de beroering van een bar, was het hem duidelijk: "De of niet." Hij grijnst. "En als ik iets wil, dan kan ik het ook." Hij omhelsde haar tot ze van hem was. En toen begon wat Annabelle Schumann het 'vuurwerk van onze liefde' noemde: ze waren twee en een half jaar verliefd. Michael was nog steeds aan het begin van zijn carrière. Hij richtte net zijn advocatenkantoor op toen zijn vrouw zwanger werd. Alles was nog in beweging. Totdat de typische valkuil werd gesloten: met de geboorte van haar tweeling Sina en Carlotta begonnen de uitdagingen. Het feit dat Annabelle en de twee kinderen na de geboorte bovendien een levensbedreigende infectie hadden, verergerde de situatie nog. "Ze leefde alleen met het oog op de kinderen", zegt Michael Schumann verwijtend, "en ik werd buitengesloten en jaloers." Om de aandacht van zijn vrouw te krijgen, provoceerde hij haar. De stress werd ondraaglijker. Geheel overweldigd door de situatie nam Annabelle haar toevlucht tot haar enige oplossing: ze eiste een ruimtelijke scheiding - tijdelijk, om te ademen. Michael blokkeerde. Een scheiding op tijd? Onvoorstelbaar! "Dat," zegt hij, "was het begin van het einde voor mij." Hij stelde voor het appartement te verdelen, een soort muur te bouwen. De fronten verhardden, ze bleef zijn zet eisen.Hij weigerde totdat ze met hulp van de politie werd "weggehaald" uit het appartement. "Ze voerden me bijna uit, dat was de grootste pijn." Eerst sliep hij op kantoor, later met een vriend.
Degenen die met kinderen leven, weten dat ze de oorzaak kunnen zijn van relatiecrises. "In het hart van alle conflicten zijn nieuwe soorten die flexibel en anders moeten worden verdeeld", legt socioloog Arranz Becker uit, expert op het gebied van 'paarstabiliteit' aan de TU Chemnitz. Volgens zijn ontnuchterende conclusie is slechts ongeveer de helft van alle paren in staat om 'verwachtingen voor elkaar te formuleren, problemen die zich voordoen op te lossen en afspraken en afspraken flexibel te maken' met de geboorte van een kind. De Schumanns slaagden op dat moment niet. Ze capituleerde en spoorde hem aan om te scheiden. Deze dag is zo dichtbij als gisteren, ook al is het eigenlijk 19 jaar geleden: Michael Schumann sloeg zijn armen over elkaar en beweerde nadrukkelijk dat hij het alleen overleefde met een doel: "Ik wilde mijn familie terug." Hij schreef brieven, trok Annabelle voor de gek met kleine dingen, gaf haar een pluche egel. "Je moet je eraan houden, altijd," zegt hij. Vooral de tweeling, die hij elke twee weken nam. Annabelle reageerde niet. Ze ervoer de scheiding in een mengeling van opluchting en tranen. Haar geweten kwelde haar, omdat "ik natuurlijk wist dat zo'n Aus vooral de kinderen verstopte". Maar haar wereld is al lang geleden zonder Michael ingeschakeld.
Ongeveer acht maanden na de scheiding vloog ze met de meisjes naar haar broer in Vietnam en bleef daar drie maanden. Toen Michael de drie op de luchthaven van Frankfurt oppikte, gebeurde het wonder: Carlotta, toen twee en een half jaar oud, kwam door de automatische deur, hief beide armen op en vloog in de armen van haar vader. Het kleine meisje was in Saigon uit een schommel gevallen en had beide armen gebroken. En plotseling, hier op het vliegveld, wisten ze wat ze zich niet thuis hadden gevoeld: 'We horen bij elkaar'. Deze belangrijke scène raakt nog steeds Michael Schumann, hij veegt de tranen van zijn wang. Verlegen stilte. Annabelle Schumanns stem trilt als ze zegt dat ze pas toen besefte dat hij een geweldige vader is. Ze sliepen weer samen. Werden opnieuw verliefd. Voelde me als een veer en dolblij om weer een gezin te zijn. En omdat het oude appartement slechte herinneringen had, verhuisden de Schumanns naar een mooi huis met een tuin. De tweeling is vandaag 21, de een in Buenos Aires, de andere in Wenen. Voor Annabelle Schumann, nu 19 jaar na deze splitsing, is het duidelijk: "Ik zal nooit opnieuw zo'n verregaande beslissingen nemen in een crisis, rustiger tijden zijn daar beter voor." De pauze kan echter niet ongedaan worden gemaakt: ze zijn nog steeds niet hertrouwd. "Misschien doen we dat op 80?" Quips Michael Schumann. Getrouwd of niet, haar passie houdt haar bij elkaar. 'Ik wil met je naar bed om 80 uur', zegt hij, terwijl hij zijn hand hoorbaar op haar dij fluit. Annabelle Schumann lacht en zegt: "Misschien niet springen vanwege mijn knie, maar het hart wil het zeker."
Om meer te lezen:
- Hartwig Hansen: "Finding Love Again - Key Scenes from Couple Therapy", 14,95 Euro, Balance
- Hartwig Hansen: "Respect - de sleutel tot partnerschap", 14,95 euro, Klett Cotta-leven!
