Zorg voor familieleden: hoe kan ik het doen?
ChroniquesDuVasteMonde-VROUW: Wat staat me te wachten?
Sandra von Oehsen: Je groeit met je taken, maar je kunt ook overweldigd worden. Het is vaak belangrijk om snel een beslissing te nemen of u wel of niet voor een geliefde wilt zorgen. Dan is het goed om niet het verkeerde idee te krijgen van wat u kunt verwachten. Verduidelijk alle feiten die belangrijk zijn in deze situatie zo feitelijk en realistisch mogelijk: wat is de ziekte? Hoe snel gaat ze vooruit? Hoe ontwikkelt het zich en hoe beïnvloedt het het leven van de patiënt? Welke voorspellingen en perspectieven zijn er? Wat heeft de patiënt nodig in verband met zijn ziekte (bijvoorbeeld reguliere fysiotherapie, speciaal dieet, speciale zorg)?
In welke gebouwen woont u of de patiënt (bijvoorbeeld op de begane grond, toegankelijk voor rolstoelgebruikers, voldoende ruimte voor een ziekenhuisbed)? Welke ondersteuning is er, wie kan helpen met de zorg? Hoe flexibel bent u (werk, kinderen, grote afstand, andere verplichtingen, andere familieleden, eigen gezondheidsproblemen)? Alleen wanneer u deze vragen hebt beantwoord, kunt u redelijkerwijs realistisch beoordelen of u deze taak wel of niet echt kunt beheersen - de zorg voor uw familieleden. Wees eerlijk tegen jezelf en onthoud: niet alles kan van tevoren worden gepland; Je moet ook voorbereid zijn op onvoorspelbare dingen.
Kan uw familielid zelf beslissen?
ChroniquesDuVasteMonde-VROUW: Wie is waarvoor verantwoordelijk?
Een belangrijk punt voor u is ook of uw zorgverlener (nog) zijn eigen beslissingen voor zichzelf en zijn leven kan nemen of niet. Uw familielid kan een volmacht gebruiken om te bepalen wat u kunt doen als hij dit niet kan. Als uw moeder of vader dit niet kan vanwege haar ziekte (bijvoorbeeld dementie), kunnen ze er alleen voor kiezen met de preventieve autoriteit of als door de rechtbank aangestelde zorgverlener. U moet zich daarvan bewust zijn.
Het is anders als patiënten fysiek gehandicapt zijn, maar kunnen zelfs beslissen over de mate van therapie of hun eigen levensstijl. Accepteert u deze beslissingen? zelfs als ze je niet altijd willen plezieren. Dit kan spanning geven, maar ook mentale vrijheid. Want in dit geval is iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen leven: de patiënt voor zijn? en jij voor de jouwe. Dat geeft je de gelegenheid, een keer? Nee? te zeggen.
Wat wil je echt doen?
ChroniquesDuVasteMonde-VROUW: Waar zijn mijn grenzen?
Sandra von Oehsen: Iedereen die voor een familielid zorgt, moet altijd situaties verwachten die moeilijk en onaangenaam zijn. Het kan bijvoorbeeld beschamend zijn om luiers aan te doen voor je eigen partner. Veel zorgzame familieleden zijn er bang voor, omdat ze bang zijn dat de waardigheid van de zieke wordt geschaad. Anderen doen het liever zelf voordat vreemden, zoals het verplegend personeel, het doen. Vraag je geliefde in een vroeg stadium wat hij van je verwacht, wat zijn verwachtingen zijn ten aanzien van zorg. Denk na over waar je persoonlijk grenzen hebt die je niet wilt overschrijden.
Als u iets niet wilt doen, moet u dit niet doen met uw tanden op elkaar. Dit belast uw relatie met de zieke onnodig en hij realiseert zich onmiddellijk dat u iets met geweld doet en afkeer voelt. Dan is het beter om te verduidelijken en naar een andere oplossing te zoeken. Het is geen teken van falen of zwakte om hulp te zoeken voor specifieke taken. Andere grenzen kunnen na verloop van tijd vervagen. Iets dat u aanvankelijk dacht dat u nooit zou kunnen doen, is na een paar maanden misschien geen onoverkomelijk probleem voor u. Ze zijn in de situatie gegroeid en de grenzen zijn verlegd. Het is ook belangrijk dat je altijd eerlijk blijft tegenover jezelf.
Je hoeft niet altijd sterk te zijn.
ChroniquesDuVasteMonde-VROUW: Hoe ga ik om met mijn gevoelens?
Sandra von Oehsen: Als je voor een persoon wilt zorgen, moet je bereid zijn om met anderen, hun verlangens, hun behoeften en hun emoties om te gaan. Het is heel natuurlijk dat je als metgezel vaak als patiënt extreme gevoelens ervaart zoals wanhoop, hulpeloosheid, woede en verdriet. Verdring ze niet. Het is menselijk om deze emoties toe te staan en deze zelfs voor de patiënt niet te onderdrukken.
Je hoeft niet altijd sterk en dapper te zijn. Je kunt ook boos zijn, je hoeft je tranen niet in te slikken, je kunt ook samen huilen.Het is belangrijk dat u open en eerlijk over uw gevoelens spreekt, indien mogelijk, en niet alleen de andere persoon spaart omdat hij ziek is. Toch moet je proberen afstandelijk te zijn. Een bepaalde afstand tot de patiënt, die voor iedereen individueel is, kan u helpen? tot z. B. omgaan met blessures. Dit maakt het eenvoudiger voor u om beslissingen van uw familielid te accepteren. En je kunt liever toegeven dat je soms hulp en ondersteuning nodig hebt.
Strak koord tussen autonomie en opoffering.
ChroniquesDuVasteMonde-VROUW: Hoe kan ik weer op krachten komen?
Sandra von Oehsen: Zorgen voor een geliefde is een koorddans tussen autonomie en opoffering. Het kan alleen slagen als u uw eigen behoeften terugneemt in het belang van de patiënt zonder uzelf volledig te verliezen. En als u, ondanks de immense spanning, op uzelf let en uzelf zorgvuldig behandelt. Praat met uw partner en / of vrienden over alles wat met deze taak te maken heeft. Praat over je gevoelens, zelfs de negatieve.
Wees stil voor anderen als je overwerkt en hulpeloos bent. Als je ze nodig hebt, vraag dan om ondersteuning zonder een schuldig geweten. Als lichamelijke problemen merkbaar worden, bijvoorbeeld rugpijn door zwaar tillen, ga dan tijdig naar een arts. Wees niet verlegen om pastorale of psychologische begeleiding of coaching te accepteren. Zoek naar verlichting in praktische dingen en creëer, waar mogelijk, vrije ruimte in het dagelijks leven. Alleen op deze manier kun je nieuwe kracht krijgen. Helpers hebben ook hulp nodig.
Gebruik verpleegkundigen.
ChroniquesDuVasteMonde-VROUW: Waar kan ik praktische ondersteuning krijgen?
Sandra von Oehsen: Ambulante zorg kan een grote opluchting zijn. Vooral lichaamsverzorging zoals baden of luiers is vaak gemakkelijker voor getrainde professionals dan voor familieleden. Het is belangrijk om vooraf de kostenoverdracht te verduidelijken met de langdurige zorgverzekering. Dit geldt ook voor kinderdagverblijven die soms voor uw familieleden zorgen, bijvoorbeeld wanneer u een korte tijd wilt reizen. Praat erover met de behandelend arts en de ziektekostenverzekering van uw familielid.
Daar moet u een aanvraag indienen zodat het respectieve zorgniveau wordt bepaald door de medische dienst. Daarnaast zijn er ook vrijwilligers die de zieken in de gaten houden, voorlezen of winkelen. Vraag bijvoorbeeld naar het Duitse Rode Kruis, Caritas of uw parochie. Hospice-clubs bieden terminale zorg. Gerichte ondersteuning wordt ook gegeven aan mantelzorgers door zelfhulpgroepen. Adressen van organisaties en groepen in uw omgeving zijn te vinden in de gele pagina's van uw telefoonboek of op internet.
ChroniquesDuVasteMonde-VROUW: Hoe bouw ik een netwerk van helpers op?
Sandra von Oehsen: Ben je niet bang om hulp te vragen? zelfs als je interne weerstand moet overwinnen. Mensen vragen vaak niet of ze iets kunnen doen omdat ze zichzelf niet willen dwingen en de privacy-sfeer willen betreden. Anderen hebben bedenkingen. Een open gesprek kan meestal verkeerde ideeën ophelderen. Praat rechtstreeks met andere familieleden, vrienden, kennissen en buren en vraag hen of zij u kunnen helpen zorgen. Het beste wat je kunt doen is om hulp vragen bij bepaalde taken, zoals een uur nemen of hardop lezen, zodat je kunt gaan wandelen of je was kunt strijken.
Je zult versteld staan hoeveel mensen spontaan klaar staan om je te helpen. Maar accepteert u ook een? Nee?. Neem het niet persoonlijk op als iemand weigert u te helpen. Neem het ook niet persoonlijk op als de patiënt reageert met de schuld ("vind je het niet erg?") En woede over veranderingen in de zorg. De situatie is extreem stressvol voor hem, zoals vaak degenen die het dichtst bij de patiënt staan, de meest gewonden. Vertel je familielid dat ook jij een pauze nodig hebt. Alleen dan kun je er volledig voor hem zijn.
Sandra von Oehsen is een "TÜV gecertificeerde coach in de werkende wereld" en werkt als coach voor particulieren en bedrijven.
