Vier in Zuid-Zweden

Op een vers gemaaide weide staat de meiboom, wond met bladeren, bezaaid met korenbloemen en madeliefjes lichtblauw en wit. De families komen uit alle hoeken van de zomerhuizen. Je bent van harte welkom. De meesten hebben elkaar lange tijd niet gezien, niet de hele winter. Maar dat zal vandaag veranderen.

Iedereen is er. De gepensioneerde officier van justitie en de kleindochter van de visser, de schoener met hoge hakken en de blootsvoets looprenner. Ze pakken hun handen, dansen in cirkels en zingen. De kleine kinderen rolden zich als beren op de grond alsof ze sliepen. De anderen dansen plagend over hen heen: "De beren, de beren, slapen zo strak dat ze vrij ongevaarlijk zijn." Plots worden de beren wakker en suizen naar de dansers. Ze willen ze vangen. Alle rennen, jongen en oud tuimelen door het gras, een grapje. "Wat is de zomer voor jou?" Ik vraag er één. Hij zegt: "De tijd waarin iedereen een klein kind is."

Het is midzomer in Zweden. Nauwkeuriger: aan de westkust, in de Bohuslän-regio ten noorden van Göteborg. Daar, waar het landschap, hoe verder naar het westen je gaat, wordt het steeds magerder en wordt het leven gereduceerd tot wat essentieel is: in de zomer zijn, bij je geliefden zijn. De Zweden zijn daar experts in. Omdat de zomer hier maar acht weken duurt. En de winter is lang en zo donker.

Een paar dagen geleden zijn we in Göteborg begonnen. Het leven van de Zweden speelde nog steeds in de steden. We zagen de terrasjes met kinderwagens, de zakenmensen en chique kantoren, de vele boetieks in de straten van Haga en het warenhuis Nordiska Kompaniet met Scandinavische designermerken, de felblauwe trams, de excentrieke opera direct aan de haven, de musea , Maar kort daarna begon de zomer en dat zou gevierd moeten worden.

Daarna gaat het naar het platteland. In het huis. Op de boot. Aan de kust, in het bos, in de dorpen, op de meren. Een caravan trok de stad uit. We volgden haar, reden noordwaarts over de glooiende heuvels en kwamen naar Bohuslän, in een zomerlandschap met kleine rode huizen, grijze rotshobbels en weelderige weiden waar paarden grazen, lammeren rennen en blonde kinderen blootsvoets door het gras rennen , Het beeld van Zweden dat we in gedachten hebben, is hier volledig bevestigd.

Het eeuwenoude graniet, de tijdloze beelden geven het gevoel dat dit altijd zo is geweest. En dat klopt. Hier aan de westkust woonden mensen al 3000 jaar geleden, ze hielden van de zomer en vertelden er een getuigenis aan. In Tanumshede ontmoeten we Jeanette Holmén, een jonge vrouw die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de regio. In roze espadrilles staat ze op kale steen. Ze richt onze blik naar de rotsen aan onze voeten. Het graniet is gegraveerd, als bedekt met graffiti, met veel foto's. Schepen, volledig geladen. Paarden. Mannen met speren. En een zon als een vuurbal, die twee vrouwen dragen met lange, zwaaiende staartjes in hun handen.

De rotstekeningen maken nu deel uit van het Werelderfgoed. Ze komen uit de Bronstijd. In die tijd was het net zo warm als vandaag in het zuiden van Frankrijk, je hebt zelfs overblijfselen van schildpadden gevonden. Maar de winter was zelfs toen al lang. De rotstekeningen zijn uitgelijnd met de zon. Ze zijn vooral mooi in de ochtend en avond. "Toen zaten mensen hier en hoe lager de zon, hoe meer de foto's begonnen te schijnen", zegt Jeanette. Je weet niet veel over de gedachten van deze mensen. Er werd niet geschreven, alleen de overblijfselen van dingen uit het dagelijks leven geven informatie. Maar zoveel is duidelijk: "Mensen hebben er alles aan gedaan om de zon gelukkig te maken, dus het zal aan het einde van de winter terugkomen en wanneer het komt, is het gevierd."

Net zoals vandaag naar "Midsommar". Dit is een feest voor familie en vrienden. Iedereen die een toerist is en niemand kent, kan gemakkelijk buitengesloten worden, vertelden vrienden ons eerder. Alleen de dans rond de meiboom is openbaar, een zaak voor het hele dorp en zijn gasten. De rest is privé. "De beste manier om iemand te leren kennen die je naar zijn huis brengt", hadden onze vrienden geadviseerd.

Hoe hebben we dat gedaan? Met een beetje geluk. Vanuit Tanumshede reden we verder naar het westen. Het ging zachtjes omlaag, totdat de valleien voor het eerst meren werden, dan naar baaien waar de zee diep in het land duwt; door kleine vissersdorpjes - Grebbestad, Fjällbacka, Mollösund, Fiskebäckskil - waar van de ene dag op de andere de cafés en restaurants opengaan en de blauw-gele vlaggen over de vakantiehuizen vliegen als een teken dat er hier iets aan de hand is.

Bij een bakkerij in een van deze kleine plaatsen kopen we aardbeientaart, voor mij het mooiste in de zomer. We beginnen een gesprek met een jonge vrouw.'Wat is de zomer voor jou, Sarah?' Vragen we haar. "Dat kun je niet zeggen, je moet het meemaken, een boot kopen", zegt ze, "en naar ons eiland komen en kijken hoe we het vieren."

Laten we gaan. Over het water. Rechts een eiland, links een eiland, alle graniet, rond geschrobde rotsen, op het eerste gezicht ziet alles er hetzelfde uit. We proberen de contouren te onthouden, zodat we de weg terug later kunnen vinden. Individuele huizen staan tegen de steen aan: een laadruimte met een roestige kraan, een vakantiehuis met wapperende vlaggen, vissersstalletjes. Waar een groene paal uit het water oprijst, draait Sarah naar rechts en verdwijnt in een nauwe doorgang. We volgen. En dan zijn we daar, landen in een prachtig beschutte baai. Sarah's broer Erik zwaait ons naar een steiger, bindt de boot stevig vast. Kerstin, de moeder van Sarah, verwelkomt ons.

Wat is de zomer voor jou, Kerstin? "Dat de kinderen hun vrienden meenemen naar ons vakantiehuis en iedereen doet wat ze willen." En: "Het gezin behoort tot het geluk van de zomer", zegt ze.

In de vissershut, die bij het vakantiehuis van de familie hoort, wordt de lunch geserveerd: met haring, zure room en aardappelen, de klassieke midzomerschaal. Het bord is eenvoudig: een deurblad, gelegd op twee blokken, bedekt en versierd met bloemen - en eromheen leven vesten en elektrische zaag, minicomputer en badhanddoek. Het is hier geen probleem. Het gaat om het plezier.

Thomas, de vader van Sarah, is een computerspecialist in het dagelijks leven, een drukbezet man. Nu zit hij troont aan het hoofd van de tafel. Naast hem is een mand met flessen - schnaps in verschillende variaties, met kruiden, alsem, bessen-extracten. Hij vult de bril, leunt gelukkig terug. "Laten we zingen!" En begint met zijn diepe stem. "Helan går", het drinklied voor de eerste schnapps, wat betekent: "Drink de eerste op ex terwijl je grappige liedjes zingt - en alleen degenen die de eerste beheren, krijgen de tweede." Iedereen is het er aanvankelijk aarzelend en dan krachtig mee eens. En op het glas, gebogen armen. De alcohol is niet belangrijk in deze ronde. Het zingen er al tegen.

Links: Lobster visser Staffan Greby uit Grebbestad heeft ook vrijgelaten, het visseizoen begint weer in de herfst. Rechts: in de "Bryggan" in Fjällbacka ontmoeten de eilandbewoners elkaar om het te vieren

Midzomer is de inleiding, het teken voor alles, die zomer is hier nu. Veel Zweden moeten na het festival terugkeren naar de stad en blijven geld verdienen totdat het vakantieseizoen begint. Werknemers hebben recht op vier weken vakantie tussen begin juli en eind augustus - in één stuk. De steden sterven dan uit, zelfs hippe kroegen en boetiekjes in de buurt, "sommarstängt". Het leven gaat in de shutdown-modus. Wij ook.

We rijden verder, rijden naar het zuiden naar de badplaats Marstrand en vandaar met een schip dat nog verder naar de zee ligt, en hoe verder we rijden, hoe mager de eilanden worden. De eersten hebben nog steeds bomen, de volgende enige struiken, en helemaal naar het westen is eigenlijk gewoon rots, waarin de vorst gaten heeft opgeblazen waarin bloemen en korstmossen duiken.

Het buitenste eiland is Hamneskär, een rotsachtig klein als een zeemeeuwenschelp in de zee. Daarop staat een felrode gietijzeren vuurtoren. Zijn naam is vader Noster, zijn betrouwbare straal heeft al veel zeilers gered. Carl Johann Swedman, een oesterboer, heeft een klein, fijn hotel in het huis van de vuurtorenwachter opgezet. 'S Avonds serveert hij sint-jakobsschelpen met zeewiervinaigrette en een vleugje kaviaar met een grote grijns. Na het eten zit ik buiten, in de luwte van het mistseinstation op een strook strandanjers en dikke kip. Langzaam, langzaam, valt de schemering. Pas na anderhalf uur is het bijna donker, maar de horizon, de fijne lijn, de lucht en de zee scheiden, blijft zelfs dan nog te zien. De schemering is hier eenvoudig ochtend.

Om vier uur is de zon terug. Een zilvermeeuw vliegt omhoog. Kao, Kao, Kao schreeuwt naar de vuurbal. Alles is ontstoken. De lucht. De rotsen. Het eiland van de vuurtorenwachter. De zee, die net zilverachtig glansde, bloedrood. Na het ontbijt brengt Karl Johann ons per speedboot terug naar Marstrand. Cockily we dansen met de golven. Ongelofelijk dat je zo opgewekt kunt zijn, hoewel de laatste nacht zo kort was. "Geniet ervan," zegt Karl Johann vaarwel, "en onthoud hoe de beren het doen, ze slapen niet goed in de zomer."

Reisinformatie Zweden

Tot nu toe, zo mooi: uitzicht vanaf de vuurtoren op Hamneskär op een magische eilandwereld

DAAR Heel relaxed met Stena Line van Kiel naar Göteborg. Je vertrekt om 19 uur en komt na een uitgebreid ontbijt om 9 uur aan. Terugreis in de cabine met twee bedden incl. Ontbijt ca. 520 Euro, tel. 018 05/91 66 66 (14 Cent / Min.), Www.stenaline.de.

Verplaatsingen De beste manier met de auto, z. Bijvoorbeeld met een huurauto, vanuit Göteborg een week ongeveer 300 euro, www.europcar.de, Tel 01 80/580 00 (14 cent / min.).

het vinden van huisvesting "Prästgårdens Pensionat".De pastorie van 1893 is nostalgisch gerenoveerd, ook ruimte voor grote gezinnen. Tweepersoonskamer vanaf 75 Euro (inclusief Anette Nyberg, Tångehöjdsvägen 31, 47470 Mollösund, tel. 00 46/304/210 58, www.prastgardens.se). Ontbijt voor. In het "Café Emma" direct aan de haven (tel. 00 46/304/211 75). - "Gullmarsstrand Hotell". Designhotel met sauna en uitzicht op de archipel, die er in het avondlicht vreemd uitziet. DZ / F vanaf 160 Euro (Gullmarsstrand, 45034 Fiskebäck skil, tel. 00 46/523/66 77 88, fax 22805, www.gullmarsstrand.se). - "Bryggan i Fjällbacka". Rode houten huizen direct aan de haven met lichte kamers en een van de beste restaurants in de omgeving. DZ / F vanaf 155 Euro (Ingrid Bergmans Torg, 45071 Fjällbacka, tel. 00 46/525/310 60, www.brygganfjallbacka.se). - "Cursus vader Noster". Het huis van de oude vuurtorenwachter op het kleine eiland Hamneskär heeft een oesterkweker tot een juweeltje gemaakt. Double / F vanaf 546 Euro, incl. Drive, champagne voor zonsondergang op de vuurtoren en zeevruchtenbuffet; Dagtocht met oversteek en krab brood 55 Euro (Course Marine, Mjölkekilsgatan 4, 44030 Marstrand, tel. 00 46/303/618 45, www.kurspaternoster.se).

PAKKET Findarius biedt een vierdaagse begeleide reis naar Göteborg en de archipel. Inclusief accommodatie en volpension in eersteklas hotels en restaurants vanaf 1290 Euro. Aankomst extra (tel. 089/79 35 58 22, fax 79 36 04 08, www.findarius.de).

KIJKEN Vitlycke Museum. De rotstekeningen van Tanums nemen je mee naar een wereld lang voor onze tijd (Vitlycke 2, tel. 00 46/525/209 50, www.vitlyckemuseum.se). - Nordiska Akvarell museet. Een internationaal centrum voor water, pigment en lichte kunst in Skärhamn (Södra hamnen 6, tel. 00 46/304/60 00 80, www.akvarellmuseet.org).

LEES Gebruiksaanwijzing voor Zweden. Antje Rávic Strubel introduceert op aangename wijze de gebruiken van het land (230 p., 14,95 euro, Piper Verlag).

INFO Bezoek Zweden, Michaelisstr. 22, 20459 Hamburg, Info-Hotline 069/22 22 34 96, www.visitsweden.com