Cheyenne Westphal: Ze vindt de foto's voor Sotheby's

Cheyenne Westphal werd geboren in 1967 in Baden-Baden. Na haar studie kunstgeschiedenis in Schotland en de Verenigde Staten, trad ze op 22-jarige leeftijd in dienst bij Sotheby's in Londen als stagiair. Ze is sinds 1999 hoofd van de afdeling Hedendaagse Kunst en is sinds 2002 lid van de raad van bestuur.

De prijskaartjes. Waarmee je herkent dat je niet in het museum bent. Zelfs als er overal foto's zijn, grote namen als Francis Bacon, Andy Warhol, Gerhard Richter en Jeff Koons. "10 tot 15 miljoen pond" is een van de "Drie studies voor een zelfportret" van Bacon, "7 tot 9 miljoen pond" naast een enorm wolkbeeld van Richter.

Hier, in de showrooms van het veilinghuis Sotheby's aan de fijne New Bond Street in Londen - tegenover Ralph Lauren, Louis Vuitton een paar stappen verder - kunnen potentiële kopers de kunstwerken van dichtbij zien voor de volgende veiling. De toegang is gratis, u hoeft zich niet te registreren. Als je geluk hebt, buigt Madonna zich over het prijskaartje naast de deur. "Ja, ze was hier", lacht Cheyenne Westphal. "Maar het is niet alsof ik haar de volgende dag aan de telefoon belde om te vragen hoe het haar beviel."

Westphal is Europa's hoofd van hedendaagse kunst in het wereldberoemde veilinghuis Sotheby's. Op dit moment staat ze in een zwart broekpak, haar blonde haar opgestoken, tussen kunstwerken, ladders en verpakkingsmateriaal, en ze houdt toezicht dat elke foto op de beoogde plaats komt. Het straalt hartelijkheid en een nuchtere houding uit, die de illustere omgeving onmiddellijk dichter bij je brengt. De 44-jarige is een van de belangrijkste vrouwen in de kunstwereld. Iedereen die ooit in Europa heeft nagedacht over het investeren van zijn geld in een Warhol of Bacon, kent de naam van de Duitse apothekersdochter uit Baden-Baden. De exotische "Cheyenne" is haar te danken aan het enthousiasme van Karl-May van haar moeder (in die tijd bestelde haar vader uit voorzorg een "Birte" op het register van Baden-Baden).

Ongeveer 900 kunstwerken wisselen elk jaar van hand op de drie tijdgenotenveilingen op het hoofdkantoor in Londen. Alles hangt af van het aanbod: hoe spectaculairder de geveilde werken, des te succesvoller de veiling. En Cheyenne Westphal is verantwoordelijk voor het aanvullen van werken. Ze kent de markt als geen ander, heeft een uitstekend netwerk en slaagt er keer op keer in om felbegeerde privéfoto's te vinden waarvan de eigenaren denken dat ze verkopen. Bovendien weet ze wie welke foto's wil kopen.

De kunstmarkt heeft een ongekende bloei doorgemaakt na de financiële crisis. In een tijd waarin niets veilig lijkt, worden foto's beschouwd als een perfecte investering. Maar investeerders investeren hun geld niet in werk. De grote namen zijn de vraag, waarvan het belang voor de kunstgeschiedenis - en dus ook hun materiële waarde - buiten twijfel staat. De prijzen voor hypermoderne projecten zijn de laatste jaren tot duizelingwekkende hoogten gestegen, er worden voortdurend records gevestigd. Topper tot nu toe: een van de vier versies van Munch's "Scream", die in mei 2012 voor bijna $ 120 miljoen werd verkocht - op een Sotheby's-veiling in New York. Nooit eerder werd zoveel geld betaald voor een foto. Het werd uitgegeven door de Amerikaanse financiële manager Leon Black, 61.

Kunstcollecties vertellen vaak liefdesverhalen.

Soms neemt een klant contact op met Westphal en wil deze verkopen. Ze zoekt echter vaak contact met verzamelaars en beveelt zichzelf en haar werkgever aan, als er op een gegeven moment een verkoop moet plaatsvinden. "Daar heb je een psychologisch gevoel voor nodig", zegt ze, terwijl ze tussen kunstwerken rondloopt alsof het billy planken waren. Collecties vertellen vaak liefdesverhalen, achter elke foto zit een verkoper en een koper, en hopelijk, "lacht ze," nog een paar bieders, dus het wordt behoorlijk duur! " Hoe hoger de prijs die een foto bereikt, hoe hoger de winst voor het veilinghuis - natuurlijk. "Maar psychologie is niet alles, je hebt ook zakelijk inzicht nodig, ik kan uren met een klant praten op een foto, maar ik zal uiteindelijk moeten zien of de klant een verkooppraatje heeft, als dat zo is, moet ik hem kunnen vertrouwen, dat hij zijn foto nu goed met mij kan verkopen. "

Dat is het geluid van Westphal, de zakenvrouw. Maar minstens zo veel als een bedrijf, kunst is een zaak van het hart voor haar. Ze koopt elk jaar precies één kunstwerk dat iets in haar doet klinken - "en dat kan ik betalen!" Haar foto's hangen in haar huis in de levendige wijk Notting Hill, waar ze woont met haar tienjarige zoon Jesper. Jesper telde ze onlangs en zei: "Mam, je hebt hier 20 foto's, heb je er echt zoveel nodig?" - "Ik denk het wel," antwoordde ze.

Ze brult luid: "Drie miljoen!"

Op de driedaagse veiling staat Cheyenne Westphal weer vooraan, rechts van de veilingmeester. Ze veilt niet eens. Vaste klanten kunnen via de telefoon bieden, dan trekt ze haar arm omhoog en roept: "Drie miljoen!" Ze maakt het zo luid dat de ambachtslieden opkijken. Ook in november stond ze daar, zoals altijd op deze momenten boordevol adrenaline, op de avondveiling in New York, een van de topevenementen in de branche. Kledingvoorschrift: "zwarte stropdas". Cheyenne droeg een zwarte smoking van Gucci, samen met spectaculaire oorbellen die haar waren geleend door Sotheby's Diamonds - die ze leuk vindt als een meisje dat zich vermomd met Mama's sieraden. Hoogtepunt van de veiling was een grootschalig abstract schilderij van Mark Rothko uit 1954. Het werd geschat op 35 miljoen dollar, het werd verkocht voor meer dan 75 miljoen.

Hoe komt zo'n astronomische prijs tot stand? "Dit komt simpelweg omdat er zeer weinig schilderijen van deze klasse op de markt zijn, de foto was 30 jaar privébezit, het uiterlijk was een sensatie." Zoiets vind je bijna niet meer. "Veel verzamelaars wilden deze foto hebben. dat ze die kans niet meer krijgen, bij zo'n gelegenheid draait het allemaal om de vraag: wat is mij persoonlijk waard? "

De expert is ervan overtuigd dat de prijzen zullen blijven stijgen. Aan de ene kant wordt de groep kopers groter naarmate ze mondialer wordt: "Vandaag hebben we kopers uit Rusland, het Midden-Oosten en Azië die er tien jaar geleden nog niet waren." Anderzijds blijven de beelden die iedereen wil hebben hetzelfde: werken van Mark Rothko, Roy Lichtenstein, Andy Warhol, Francis Bacon of Gerhard Richter. "Ze zullen niet meer werken, de kopers zullen."

Als je de weg wilt vinden van de showrooms naar het kantoor van Cheyenne Westphal, is het beter om je bij iemand te voegen die de weg kent in het kronkelende interieur van Sotheby's. Na een odyssee door smalle gangen, trappen, liften en numerieke code beveiligde deuren, komt u uw studeerkamer binnen - absurd klein voor een schakelbord in de kunstmarkt. Op het bureau is een foto van haar zoon Jesper, wiens vader ze gescheiden woont, maar ook in Londen woont.

Een van de triomfen in de carrière van Westphal is de veiling Damien Hirst 2008, met de prachtige titel "Beautiful Inside My Head Forever". Hiermee heeft de Duitser de kunstwereld veranderd. Nooit eerder had een kunstenaar rechtstreeks samengewerkt met een veilinghuis die de galerijen omzeilde en meer dan 220 kunstwerken rechtstreeks voor de veiling geproduceerd. Omdat kunstenaars gewoon geen veilingen deden - en omdat Sotheby's een ijzeren regel had: slechts ten minste tien jaar oud werk van gevestigde kunstenaars was te koop. Niet meer. Cheyenne Westphal had de veiling opgeroepen samen met haar goede vriendin Hirst, die ze kent van Bono van U2. Met een onwrikbaar geloof in het succes van 'Beautiful', overtuigde Westphal alle besluitvormers bij Sotheby's om het risico te nemen. Het werd een ongeëvenaard media-evenement - en financieel een sensatie, $ 172 miljoen zwaar. "Daar ben ik trots op", zegt ze eenvoudig.

Hoe is het eigenlijk: is het voor haar nog steeds belangrijk wat een koper met een foto van plan is? Maakt het haar uit of hij het over de bank wil hangen of in de kluis wil opsluiten? Ze aarzelt - ze werkt tenslotte met beide soorten klanten. Dan besluit ze een eerlijk antwoord: "Ja, dat vind ik belangrijk, ik werk graag samen met mensen die van kunst houden, maar er zijn natuurlijk kunstwerken die als investering worden gekocht, en dat veroordeel ik niet." Pauze. "Dat hoort gewoon bij ons bedrijf."

LOWPASS NO RIO ARAGUAIA (Mei 2024).