"Bevalling is als oorlog"? Waarom lachen we om dit eerlijke moederboek?

BARBARA: De titel van je boek luidt: "Als ik de keuze heb tussen kind en carrière, neem ik de bank". Was dat jouw idee?

Claudia Haessy: Eigenlijk wilde ik iets met "prinsen" en "penissen", maar dat was niet met de uitgever eens. We zijn het uiteindelijk eens geworden over deze titel, het past goed bij mijn houding ten aanzien van dit onderwerp.

De hoofdrolspeler in je boek heet Claudia. Het gaat over jou, toch?

Ik kan dat niet echt meer scheiden. Veel situaties en mensen zijn uitgevonden, andere heb ik op dezelfde manier ervaren. Bijvoorbeeld dat ik zwangerschapsyoga vrij vreselijk vond. En ik ben ook per ongeluk zwanger geworden. Dat maakte het natuurlijk gemakkelijker om er authentiek over te schrijven.

De Claudia uit het boek wilde geen kinderen. Jij niet?

Ik wilde het eigenlijk niet, maar niet omdat ik kinderen stom vind, maar omdat ik redelijk rationeel wist dat het hebben van kinderen veel verantwoordelijkheid en werk betekende. Ik heb al kolossaal gefaald in de houding van een hamster? Hoe moet ik de verantwoordelijkheid nemen voor zo'n mens? Ik denk dat je als ouder heel snel veel fout kunt doen.

Hoe is het gebeurd dat u zo ontspannen was over anticonceptie?

idiotie (ze lacht hardop), Ik denk eigenlijk dat mijn biologische klok me heeft misleid. Toen ik afgelopen kerst met mijn familie was en er veel kleine kinderen waren, werd ik onuitsprekelijk sentimenteel. Ik was ontroerd omdat ik dat nooit zou hebben, omdat ik er al tegen had besloten. En kort daarna ontmoette ik deze man, hadden we seks? en op een gegeven moment waren we meer dan onvoorzichtig. Het was volledig onachtzaam van ons allebei.

Hoe was het toen je hoorde dat je zwanger was na twee maanden van affaire?

Ik ontkende het. Tot de laatste seconde. De lijn op de zwangerschapstest was te bleek, ik deed net alsof dat niet kon. Toen ik het niet langer kon ontkennen, vertelde ik het de man ook. In tegenstelling tot hem wist ik meteen dat ik het kind zou houden. Hij ging er onmiddellijk van uit dat we het kind niet zouden krijgen. We kenden elkaar slechts twee maanden lang? Ik zou geen kind bij me willen hebben. Daarom hebben we maandenlang ruzie gemaakt of zelfs ruzie met elkaar gemaakt. Maar voor de geboorte kwamen we samen en besloten om er het beste van te maken. Hij vocht zelf terug in deze relatie. Overigens zijn we nog steeds samen.

"Ik heb niet alles onder controle: waarom doen alsof?"

Klinkt een beetje stressvol. Kon je nog steeds genieten van de zwangerschap?

Nee. Hoe dan ook, ik denk dat een bevalling als oorlog is. Zwanger zijn en kinderen krijgen betekent dat je tegen allerlei soorten mensen moet vechten: tegen artsen, vroedvrouwen, andere moeders, je eigen moeder? en de schoonmoeder, die toch alles beter weet. Het duurt even voordat je weet waar je staat en wat je wilt. Toen ik bijvoorbeeld borstvoeding gaf, was ik volledig uitgeput en bleef huilen omdat het gewoon niet werkte, zelfs de verloskundige hielp me niet. Ik voelde me helemaal alleen. Uiteindelijk zei de man toen dat hij melkpoeder ging kopen en nu geven we de fles. Dat was een grote opluchting voor mij. Er is enige verwachting op elke hoek.

Over druk gesproken: zelfoptimalisatie is een onderwerp voor veel moeders. Sommige mensen zien eruit als voorheen na de bevalling ...

Dat was niet het geval met mij. Ik kreeg 30 kilo tijdens de zwangerschap, ik voelde me ongelooflijk dik, maar natuurlijk ken ik ook enkele moeders die extreem gedisciplineerd zijn. Mijn zoon is nu vier en een half? en ik heb mijn gewicht niet kunnen terugwinnen voor de geboorte. Maar dat is gewoon hoe het is. Ik werk fulltime, ik haat sporten, ik hou van eten en ik heb geen zin om koolhydraten op te geven. Ik ben geen model, ik hoef niet op Victoria's Secret Angel te lijken, ik geniet liever van mijn leven.

Dat klinkt gebalanceerd.

Natuurlijk zou ik graag een paar kilo willen verliezen, maar ik eet liever bij Poffertjes in plaats van op de elliptische machine te klimmen. Wanneer u uw prioriteiten hebt verduidelijkt, is het vaak gemakkelijker voor u om uzelf en uw lichaam te accepteren.

Het boek gaat ook over perfecte moeders die er goed uitzien, alles zelf naaien en altijd ontspannen zijn. Ooit al eens een van hen willen zijn?

Soms. Het moederschap is soms rotzooi, je hebt genoeg druk. Als je dan nog steeds de claim hebt om alles perfect te maken, kun je het alleen zelf doen. Ik ben niet perfect, ik heb niet alles onder controle: waarom doen alsof? Het leven is te kort voor dit soort stress.In ieder geval moeten we onze eigen behoeften achter ons laten en accepteren dat we niet langer de eerste viool in ons eigen leven spelen. Het is vermoeiend genoeg om mijn fulltime baan te combineren met mijn moederschap. Begrijp het niet verkeerd: het is het waard. Ik kon me geen leven zonder mijn zoon voorstellen, hij is precies wat ik hem zou hebben gewenst? en heeft een geweldig gevoel voor humor. Hij heeft mijn leven ongelooflijk verrijkt. Maar ik ben er vrij zeker van dat zijn geluk niet afhangt van het feit of ik er nog steeds in slaag om suikervrije speltkoekjes te bakken in de avond.

Claudia Haessy, geboren in 1982, studeerde geschiedenis en filosofie in Bonn, Warschau en Beer Sheva. Ze werkte als freelance copywriter en werkt momenteel als redacteur voor sociale media voor het redactionele team van Men? S Health in Hamburg. Al vele jaren blogt ze over frauhaessyschreibt.de.

Foto: privé