Laat een kok niet in de steek: kip
Iedereen denkt dat ik het met hen zal doen, want koken is mijn taak. Maar wanneer vrienden vrienden met me maken voor het avondeten, ben ik net zo nerveus als elke andere huisvrouw. Het is heel erg als het gasten zijn die zelf goed koken. Dan begin ik na te denken over wat ik zou kunnen koken ...
En dan raak ik geïrriteerd door mezelf. Waarom heb ik zo'n hoofd elke keer? Met een privéuitnodiging is één ding immers altijd goed: de prijs-prestatie verhouding! Alles is gratis - en de gasten hoeven zich achteraf niet eens te wassen! Dus, waarom alle opwinding?
In mijn restaurant kunnen gasten eenvoudig het menu bekijken en zelf kiezen. Thuis moeten ze eten wat ik voor hen leg. Wat als ze niet van vis houden? Of allergisch voor citroengras? En koriander nooit leuk gevonden? Daarom speel ik graag veilig bij voedseluitnodigingen. En er is maar één ding: mijn poularde! Tot nu toe heeft iedereen van ze gehouden.
Een goede kip, gekozen met liefde en de mening van de kenner, laat geen kok in de steek. Het toont altijd zijn beste kant en zorgt ervoor dat het zelfs in topvorm op tafel komt. Dus: als het van de beste stabiele en van nobele afkomst is, kan er niets misgaan! Er is maar één moeilijkheid: de juiste kip krijgen. In geen geval mag het van een van deze zielloze pluimveebedrijven komen en worden ingevroren. Het is het beste om uw kip te kopen bij een pluimveehandelaar die u kunt vertrouwen. Of bij de eco-boeren op de markt. Mijn eigen kippen zijn vooral verwend. Ze eten alleen de beste maïs en tarwekorrels en de restjes van zelfgebakken brood. Ik geef dat aan mijn Madame, die de kippen voor me fokt. Ze zijn echt blij, deze kippen, en dit geluk wordt gedeeld met ons gehemelte - ze smaken gewoon fantastisch!
Voor mij is een kip als een goede vriend: hij stelt je nooit teleur. Je kunt het bakken, pocheren, koud of heet serveren, over een spies grillen, geheel of in stukken serveren ... Alleen goed moet het zijn! Als het gaat om kip, is het duidelijk: de beste keuken is eenvoudig - maar van de allerbeste ingrediënten!
Tot de volgende keer - à bientôt!
PS: voorbereidingstip
De kip is beboterd, krijgt wat zeezout aan de buitenkant van de schil en wat peper erin - en dan gaat het ongeveer 40 minuten in de 200 graden hete oven. Als de kip gaar is, kunt u deze testen: als u met een vleesvork porren en er roodachtig of saai vleessap uit komt, heeft het nog een beetje nodig. Als het sap helder is, was het lang genoeg in de oven. Voor de kip serveer ik een saus gemaakt met gereduceerde kippenbouillon en verse tijm en gemonteerd met koude boter. Voeg zout, peper en een beetje slagroom toe.
De bijgerechten zijn seizoensgebonden: cantharellen, eekhoorntjesbrood, zachte prei of jonge erwten - alle fijne groenten passen goed bij de kip.
PPS: Food Science
Een goede kip is te herkennen aan de absoluut droge huid. Dit is de beste garantie dat het niet bevroren was, maar hooguit luchtgekoeld. Het moet het beste 1200 tot 1500 gram wegen, en de huid moet dik en stevig zijn, alleen dan is het in de oven behoorlijk knapperig.
