Eckart von Hirschhausen: "Ik ben geen Nutella-glas, ik hoef niet van iedereen te houden"

Bahar kan het niet geloven. Eckart von Hirschhausen is eigenlijk in haar kamer in het kinderziekenhuis in Stuttgart. Dagenlang was zijn bezoek aan het huis onderwerp nummer één. En nu heeft de man geen idee. Bahar zit in haar rolstoel en giechelt totdat ze moet hoesten, geen wonder dat de elf procent van de longoutput die het slanke meisje is gebleven is. Maar het uitzicht vanuit deze Hirschhausen! Hoe verbijsterd waren alle posters van Shah Rukh Khan die hun muren bepleisterden en niet wisten dat Shah Rukh de grootste Bollywood-ster ooit is. "Als hij me zou bezoeken, zou dat geweldig zijn," zegt Bahar rustig, omdat het te luid zou zijn. Ze grinnikt naar Hirschhausen van beneden. "Maar jij bent ook in orde." Iedereen in de kamer lacht.

Waar gaat het over? Lachen!

Dat is waar het hier om gaat. Om te lachen. Naar humor in een serieuze omgeving, waarin verzorgd en geleden werd en lang geleden stierf. Bahar is 23, ze is een van de eerste bewoners van het nieuwe kinderhospice in de voormalige villa van een chocolaterie uit Stuttgart. Kort voor de jaarwisseling stierf ze bijna aan haar longziekte, die zo zeldzaam is dat ze nog geen naam heeft. Ze is weer teruggekaapt. "Maar 2018 is mijn laatste jaar", zegt ze. En hij snoeit. "Hoewel: dat heb ik al in 2017 gezegd."

Hirschhausen lacht. Hij hoeft niet veel te zeggen. Hij luistert alleen, goede artsen doen dat, en anderen doen het bespotten toch. De Twister Twins namelijk, Alex en Theo, vrijwilligers in kleurrijke pakken met luchtballondieren en goed humeur, naar Bahar, de andere twee bewoners, gezonde broers en zussen en hun ouders, die vaak meer lijden dan de patiënten.

Von Hirschhausen is een arts, een goochelaar en een wetenschapsjournalist - is dat zelfs mogelijk?

Eckart von Hirschhausen heeft meer dan tien jaar geleden een stichting opgericht, "Humor hilft hilft" genoemd en ondersteunt clownbezoeken, onderzoeksprojecten en workshops voor verzorgers. Zijn motto: het humaan in de menselijke geneeskunde versterken en vreugde brengen waar er maar weinig te lachen is.

Daarom bezoekt hij een kinderziekenhuis voordat hij 's avonds op het podium staat. Hij is ook de moderator van "Hirschhausen's Quiz of the People" in Das Erste, schrijft voor zijn eigen tijdschrift "Healthy Life" (dat verschijnt als ChroniquesDuVasteMonde in de uitgever Gruner + Jahr) - wat duidelijk is, omdat Hirschhausen niet alleen een dokter is, maar ook Studeren met magie heeft verdiend, maar ook wetenschapsjournalist.

Voor het tijdschrift heeft hij zojuist 'een totaal opwindende vrouw' ontmoet, die onderzoek doet naar pijn. En binnen drie uur staat hij op het podium in het centrum van de stad in de Hegel-Saal en speelt zijn nieuwe programma voor bijna 2.000 mensen, wat ook deel uitmaakt van zijn corebusiness. Hij produceert grap-cd's, schrijft boeken, lezingen. Heel wat beroepen - "helaas", zegt hij, "Ik weet het niet".

Het is als een boom voor mij. Alles heeft dezelfde wortels met medicijnen, humor en bemiddeling, en de takken strekken zich uit in verschillende richtingen.

Er zijn nog 40 minuten te gaan naar Stuttgart, hij heeft zojuist de soundcheck voltooid, een partijtje tafeltennis gespeeld met zijn geluidstechnicus ("Het record is altijd op tournee") en schudde de hand met een groep adverteerders uit zijn magazine. Nu neemt hij een paar lepels plantaardige curry, "goede catering hier, toch?"

Zijn missie: ons gezonder maken!

Hij voltooit zijn stint in een adembenemend tempo, het is niet gemakkelijk om de uitgestrekte trappen van zijn lange benen te volgen. Aan de andere kant is hij soeverein in alles wat hij doet. En dat komt door de innerlijke overtuiging. Hirschhausen is niet alleen een arts die een entertainer en publicist is geworden. Hij heeft een missie: hij wil ons gezonder maken. "Ik wil niet gewoon een leuke oom zijn," zegt hij.

Twee of drie jaar geleden, tot zijn eigen verbazing, besefte hij dat hij iemand is om serieus naar te luisteren, en niet alleen ter vermaak. Lange tijd voelde Hirschhausen dat hij "in het geheim werkte, als een marginaal fenomeen". Als iemand onder de 25 om een ​​handtekening vraagt, dan is de toevoeging: voor mijn moeder. Dat is nu anders. Hirschhausen, dat is een huisnummer geworden in het Duitse publiek.

Hij is de dokter van de natie. Hij zou behoorlijk dom zijn als hij daar geen gebruik van maakte.

Hij is uiterst bezorgd om zijn publieke imago te beheersen. Hij wil foto's goedkeuren vóór de publicatie, de strekking van interviews, hij bespreekt intensief van te voren met journalisten, tot in de kleinste details. En hij maakt duidelijk dat hij geen vragen over een mogelijke vrouw of kinderen beantwoordt, hij heeft daar slechte ervaringen gehad. Maar voor zijn zaak is hij open.

Omdat Hirschhausen niet tevreden is over de manier waarop gezondheid in Duitsland wordt waargenomen."In de jaren 80 hebben artsen zich ook duidelijk tegen kernwapens geplaatst", zegt hij en neemt een slok water, zelfs 30 minuten aan de voorstelling. Wat is met de gezondheidsvaardigheden, die absurd slecht in Duitsland worden overgebracht In Scandinavië is eerste hulp een verplicht onderwerp op de school! Hoe zit het met de zorgnood, die erger wordt, omdat dit beroep heeft helemaal geen lobby? " In 2017 werd hij geëerd als een "vriend van de zorg" op de Duitse verpleegdag, "dat betekende veel voor mij."

Zelfs ouder worden neemt Hirschhausen met humor

Hij moet nu uitgaan. Zingen, jongleren, grappen maken, filosoferen. Hij draagt ​​de kleding de hele dag, het is een licht gehavende, chique, blauwe broek, een bijpassend vest, een shirt dat op sommige plaatsen van de broek schilt, stropdas. Er was geen tijd om te bewegen. "Eindelijk" is de naam van zijn nieuwe programma, het gaat over ouder worden, een onderwerp dat hem bezighoudt.

50 hij is nu, hard voor iemand die zich een eeuwige student voelt. En nu maakt hij er grapjes over, voor een publiek dat gemiddeld jonger is dan hij - dat is ook nieuw voor hem. 'Veroudering', roept hij zijn kijkers meteen in het begin, 'is geen ongeluk op de werkplek.' Ouder worden is opzettelijk. ' Dus werkt hij zich een weg door zijn programma, met expertise, statistieken, ruwe en slimme brainstormsessies. "Als iedereen vanavond gewoon een goede gedachte van thuis maakt," zegt hij uiteindelijk, "dat zijn 2000 mooie gedachten."

Zijn optimisme is hem vaak fataal

Eckart von Hirschhausen is positief en vrij van boosaardigheid, wat hem onderscheidt van de meeste komieken. "En dat wordt mij ook vaak beschuldigd: dat ik te aardig en ongevaarlijk ben", zegt hij. "Ik zeg altijd: laat me voorbeelden zien van waar iemand met cynisme mensen heeft overgehaald om een ​​positieve verandering aan te brengen, en ik denk dat het veel brutaler is om je niet achter een masker te verbergen en zijn wijsvinger te gebruiken om te kietelen, niet om bedreigend. " Hij is kwetsbaarder.

Maar ik ben geen Nutella-glas. Ik hoef niet iedereen leuk te vinden.

Hij doet het niet. Er zijn veel mensen die hun vilt alomtegenwoordig wrijven. "Een goede therapeutische vraag is altijd: wie heeft precies het probleem?", Zegt Hirschhausen.

En het was tenslotte ook onzin dat hij overal leek te verschijnen: "Ik maak het hele jaar door acht programma's op de ARD. Luz, Kerner, Jauch en Pilawa zijn elke dag gefaseerd om te zien." Hij zegt: Wat de mensen in je zien heeft op zijn best een kruising met wat belangrijk voor je is. "De toneelschrijver Moritz Rinke, een kennis van Hirschhausen, vertelde hem eens: je moet persoonlijk geen succes nemen je kunt niet kiezen waarvoor je geliefd bent.

Stuttgart, de volgende dag. Om half tien in de ochtend heeft de dokter zijn volgende verschijning. Deze keer voor artsen, apothekers, vertegenwoordigers van farmaceutische verenigingen - Hirschhausen is de beschermheer van "Mijn Plan", een initiatief voor de juiste inname van medicijnen. De outfit is hetzelfde als de dag ervoor en een beetje lijkt het alsof hij erin sliep.

Von Hirschhausen bekritiseert scherp het gezondheidssysteem

"Ik ben serieuzer vandaag," zegt hij. "Als je iets leuk wilt lachen, kom dan vanavond naar Pforzheim." En dan begint hij, tegen zelfgenoegzame artsen en compliant apothekers, tegen het noodlijdende systeem en tegenzin om het te verbeteren.

Hij is goed op de hoogte, twee journalisten werken voor hem en geven hem actuele onderzoeken. Zijn Bessermacherei heeft een solide basis. En ondanks alle kritiek een zekere charme. Niemand is hier boos op hem, vaak zelfs integendeel. "Ik ben niet de enige die iets fout vindt in de gezondheidszorg", zegt hij, "de overgrote meerderheid is blij dat iemand eindelijk de absurditeiten van dit systeem aankondigt."

Voor hem is dit geen beroep - eerder een roeping

En zo brandt hij voor zijn zaak, vaak aan beide uiteinden van de kaars. De presentator van het evenement vertelde zijn programma van de laatste dagen voordat ze hem op het podium vroeg. "Het kan niet gezond zijn," zei ze. De lach was van haar. Hirschhausen dacht er later over na met een beetje vrede.

De wegwijzer hoeft niet zelf te gaan. Voelt niet als een baan, wat hij daar doet. "Het is net een roeping, zelfs als het klinkt zielig, en hoe dan ook: als ik me realiseer hoeveel artiesten niet geïnteresseerd zijn in zeugen tijdens hun leven, ik echt niet kan klagen."

Gisteren in het hospice deed hij opnieuw een therapie. In de studeerkamer ontmoette hij Bahar opnieuw, ze nam wat foto's met hem mee en lachte veel. Theo, de ziekenhuisclown van de Twister Twins, vertelde hem achteraf dat ze haar kamer al weken niet had verlaten, maar dat ze Eckart over verschillende verdiepingen in het hele huis had gevolgd. Wat je ook over Eckart von Hirschhausen zegt, hij beweegt mensen. Zelfs die waarin het niet langer werd verwacht.

Prostatakrebs Teil 1 (Mei 2024).