Hoofd vol? Hoe je mentale belasting te verminderen!
De voor de hand liggende taken in het huishouden? Winkelen, Wasserij, Koken? zijn slechts het topje van de ijsberg van wat moeders dagelijks organiseren, plannen, conceptualiseren en uitvoeren in het hoofd van de geest. Mentale belasting wordt dat dan genoemd. Een last die geleidelijk in beeld komt. En terecht, want te veel mentale stress kan je ziek maken. Patricia Cammarata onthult hoe we onze mentale belasting kunnen verminderen en hoe we verantwoordelijk zijn.
BARBARA.de: Wat is mentale belasting en wat betekent dit?
Patricia Cammarata: Mentale belasting betekent dat alle processen binnen het gezin bij één persoon horen, en dat is meestal de vrouw of moeder, ongeacht de feitelijke taken.
Met andere woorden, er kan zelfs een zeer goede scheiding zijn tussen de ouders, maar het is altijd de vrouw die verantwoordelijk is voor het triggeren of delegeren van processen, het nastreven van, het zien van links, het hebben van een soort mentaal protocol.
Maar waarom nemen vrouwen altijd deze taken op zich?
Dit heeft veel te maken met de socialisatie en presentatie van rolmodellen. En dat is het punt waar je het probleem moet oplossen. Als dat het geval is binnen het gezin, kun je dat in twijfel trekken en het dan veranderen.
Dit komt niet alleen de moeders ten goede, maar later ook de kinderen?
Absoluut. We doen dat eigenlijk in onze familie met betrekking tot onze eigen kinderen. Daarvoor hebben we gekeken naar wat voor soort taken er zijn en hebben we ontdekt dat het vaak verdeeld is tussen moeder en vader. Daarom draaien we zelfs bewust om de kinderen te laten zien dat papa ook een maaltijdplan kan maken, de verjaardagscadeautjes kan kopen en wanneer de fiets kapot gaat, zorgt moeder ervoor.
Dus je kunt heel actief zijn op de volgende generatie.
Hoe slaag je er echt in om dingen over te dragen en laat bijvoorbeeld de vader het cadeau doen? Veel vrouwen vertrouwen hun mannen niet en doen het zelf beter.
Dit is echt heel moeilijk voor veel moeders en je moet gewoon leren van ervaringen. Het is belangrijk om eerst gedetailleerd te praten over wat beschikbaar is voor taken, maar ook waar de verwachtingen liggen.
Bijvoorbeeld, kinderschoenen: als je dat al jaren als moeder hebt gedaan, dan heb je een idee van hoe ze zouden moeten zijn, wat ze kosten en hoe stabiel ze zouden moeten zijn. Als je dit slechts één keer delegeert en de man doet dat, komen de meeste vaders eigenlijk terug met grappige dingen. Maar wanneer u praat over wat u verwacht en hoe de schoen moet zijn, geeft u uw kennis door aan de partner en ook een kader waarin de taak zinvol wordt vervuld.
In de volgende stap moet je de partner in zijn keuze maar ook vrijheid laten. Veel vrouwen moeten dit hard leren.
Hoe merk ik zelfs dat mijn mentale belasting teveel is?
Het slechte ding is dat heel wat vrouwen helemaal niet opmerken, omdat zij enkel en in deze constante spanning leven, zodat is dat slechts een moeder. Je moet naar jezelf kijken en als je je realiseert: wacht even, ik beperk me voortdurend en kan gewoon mijn hoofd boven water houden, je moet dat veranderen. Veel vrouwen ontwikkelen ook symptomen van burn-out, zijn voortdurend ziek of kunnen eenvoudigweg geen infectie kwijt. Dit toont aan dat de mentale belasting zo hoog is dat het gewoon ongezond is.
Het gaat niet in de eerste plaats om stress in het huishouden, maar in feite om mentale stress?
Dit is in de meeste gevallen met elkaar verbonden. Maar met veel paren die hun taken goed hebben georganiseerd en de partner betrouwbaar de dingen doet, voelen veel vrouwen zich nog steeds volledig gestresst en onbeslist. En dan is er een punt bereikt waar je iets kunt doen.
Wat raad je dan aan?
Als je je realiseert dat dit een onderwerp in het gezin is, zou je tijd moeten nemen en opschrijven wat je denkt en wat je naast doet, zonder erover te praten. Er zijn echt enorme lijsten aan het licht, waarvan je meestal zelfs heel bang bent, omdat je niet eens veel punten registreert die je doet. Dus dingen als het veranderen van kleding in de kinderopvang, zonnescherm kopen of medische afspraken maken. Als je ziet dat de partner dat de afgelopen vijf jaar misschien nul keer heeft gedaan, dan zweer je dat dit een behoorlijke last is.
Heb je enkele tips om mentale belasting in het dagelijks leven te verminderen?
1. Maak een lijst! Wie doet wat? Wie triggert het onderwerp? Wie heeft dat in gedachten en hoeveel tijd kost dat? Veel mannenbanen zijn erg sporadisch, zoals het besturen van een auto naar de TÜV of het vervangen van batterijen in de rookmelder, is niets vergeleken met het kopen van zomerschoenen of luiers die dagelijks worden vervangen.
2e weekvergadering: Ga door de week in detail.
3. Retrospective! Een keer per maand om de laatste weken te bekijken: Hoe is het nu gegaan? Wat was goed, wat niet? Heeft iets veel langer geduurd dan we hadden geschat? Zijn er taken die ongelooflijk irritant zijn, zoals U-afspraken bij de kinderarts? Dat is ongeveer drie minuten in het hoofd, maar in werkelijkheid moet je zeven keer bellen totdat je erdoorheen bent. Je kunt dan in het retrospectief over dergelijke dingen praten en ze beter aan de kinderen overbrengen
4. Welke onderwerpen kunt u volledig geven? Wat kan de partner vanaf nu altijd doen? Vrouwen moeten hier leren verantwoordelijkheid op te geven, wat tot een jaar kan duren om deze mechanismen te overwinnen.
Moet je de kinderen betrekken?
Wanneer de kinderen ouder zijn, zeker! Op deze manier leren ze verantwoordelijkheid te nemen voor hun onderwerpen. Breng bijvoorbeeld afval naar boven of leeg de vaatwasser. Er kan iets worden geroteerd. Hier moet ook gesproken worden over gewaarwordingen, zodat er geen frustratie ontstaat, omdat iedereen een ander gevoel heeft wanneer, bijvoorbeeld, de rommel naar beneden.
Dan is het logisch om een weekplan te maken?
Ja, in ieder geval, want dat zorgt voor transparantie en waardering wanneer kinderen erbij betrokken zijn en zij kennen de individuele stappen. Dan zit je plotseling aan de eettafel en wordt je opeens bedankt voor koken, schoonmaken en winkelen, want iedereen weet dat er werk achter zit.
Patricia Cammarata is een psycholoog, moeder van drie kinderen en auteur. Ze blogt over The Nuf Advanced over problemen met afstemming en gelijkheid. Bovendien heeft de Berliner al een boek en een grote zwakte voor digitale media en internet gepubliceerd.
