Helen Mirren in een interview
Het Dorchester at Hyde Park is het luxe hotel in Londen waar filmsterren traditioneel afsterven. Vaak om puur professionele redenen: velen houden een suite in de tuin en ontvangen de ene journalist na de andere voor interviews. "Pressejunket" is een afspraak in jargon. Vandaag is het Helen Mirren die interviews geeft voor haar nieuwe film "The Debt", die nu ook in Duitsland draait onder de titel "An Open Bill" (filmrelease 22 september). Helen Mirren speelt daarin een voormalige agent van de Israëlische geheime dienst, die met succes een mislukte missie in de jaren zestig verdoezelde, maar meer dan 30 jaar later geconfronteerd met de leugen van die tijd.
Lady Helen Mirren heeft sinds vroeg in de ochtend journalisten van over de hele wereld gesproken, vaak in groepen, soms tien, soms vijftien minuten. Ik mag haar alleen ontmoeten en minstens 25 minuten hebben, maar ik ben ook de laatste persoon die dat doet. Nogal onwaarschijnlijk dat ze nu nog steeds een groot verlangen heeft.
Recht in haar kostuum zit ze op de bank en besteedt ze volledige aandacht aan de vragensteller. Ze denkt even na over elke vraag en beantwoordt deze vervolgens zorgvuldig in duidelijke, goed geformuleerde zinnen. "Ik ben niet de koningin?", Zegt ze op een bepaald moment tijdens het gesprek en spreekt over haar beroemdste rol. Maar ze heeft absoluut een majestueuze uitstraling: perfecte kalmte. VROUW: Mevrouw Mirren, in je nieuwe film speel je een Mossad-agent. Ik heb op Wikipedia gelezen dat je daar zelfs Hebreeuws voor hebt geleerd, hoewel je er in de film niet over hoeft te praten. Veel moeite voor iemand die beweert lui te zijn.
Helen Mirren: Ik ben echt lui! En ik ben absoluut te lui om Hebreeuws te leren. Als dit op Wikipedia staat, moet ik dat corrigeren. Maar natuurlijk bereid ik me altijd voor als een rol dat vereist. Voor deze film heb ik een beetje Russisch geleerd, omdat ik in de film Russisch spreek. En ik heb intensief omgegaan met de tragedie van de Holocaust. Maar nee, ik heb geen Hebreeuws geleerd. Niet echt.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Je filmpersonage, Rachel Singer, loog ooit als een jonge vrouw en onderdrukte dat met succes gedurende 30 jaar, totdat ze opnieuw met haar verleden wordt geconfronteerd. Zou jij ook een goede repressor zijn?
Helen Mirren: Ik weet niet wat ik in zo'n geval zou doen. Maar ik denk dat zelfs Rachel Singer nooit helemaal aan haar verleden is ontsnapt. De leugen was er altijd, hoeveel ze haar ook probeerde te negeren.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Te menselijk gedrag ...
Helen Mirren: Zeker is dat we het moeilijk vinden anderen te vergeven. Maar als het op onszelf aankomt, zijn we altijd erg gul met onze vergeving. Mensen vinden gemakkelijk excuses voor wat ze hebben gedaan. Als je met de bus of metro reist, is het zeer waarschijnlijk dat iemand naast iemand met een donker geheim zit. Misschien heeft hij iemand vermoord.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Neem me niet kwalijk?
Helen Mirren: Dat sommige mensen duistere geheimen hebben, is geen uitvinding van filmmakers, maar iets dat in de wereld bestaat. En ondanks hun duistere geheimen hebben deze mensen een manier gevonden om zonder schuldgevoel te leven.
Goed dat ik mijn man zo laat heb ontmoet. Vroeger werkten we in het verleden te veel.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: De film gaat over het portretteren van iemand die je niet voor de helft van zijn leven bent. Niets anders maakt je professioneel als actrice. Is het eigenlijk een vloek voor jou dat iedereen nog steeds denkt dat je ook een privépersoon bent zoals koningin Elizabeth II?
Helen Mirren: Velen doen dat, maar het is onvermijdelijk. Zelfs ik als actrice verwart soms andere acteurs met haar rol. Na het zien van de? Queen? maar het was echt buitengewoon. Je was zo beleefd tegen mij? en ik bedoel beleefd in de letterlijke zin dat ik altijd moest zeggen: Hallo, het is goed, ik ben helemaal geen koningin. Zelfs vandaag gebeurt dat. Maar hoe langer de film duurt, hoe minder hij wordt. Je doet ook andere dingen.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Je hebt de afgelopen twee jaar veel films gemaakt. Een van hen met haar man Taylor Hackford als regisseur ...
Helen Mirren: Ja, The Love Ranch?
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: ... helaas alleen uitgebracht op DVD in Duitsland. Hoe was het om met je man te werken?
Helen Mirren: Het was niet gemakkelijk. Het was moeilijk.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Waarom?
Helen Mirren: Omdat we elkaar te goed kennen. Het was heel moeilijk om een professionele relatie met elkaar op te bouwen binnen een privérelatie.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Zou u anderen adviseren niet met hun partner te werken?
Helen Mirren: Andere mensen hebben verschillende vormen van relaties, dus dat zou ik niet generaliseren. Het was moeilijk voor ons. Toch ben ik blij dat ik een film met Taylor heb gemaakt. We hebben elkaar tijdens een film leren kennen, maar hebben daarna nooit meer samengewerkt. Het was iets dat we gewoon moesten doen. En we zijn allebei erg trots op de film. Zelfs als hij geen commercieel succes was. De critici hadden iets romantischers verwacht.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Toen je met Taylor Hackford trouwde, was je 52 jaar oud. Wat is het voordeel van een laat huwelijk?
Helen Mirren: Er is geen bijzonder voordeel in het laat trouwen. Maar voor mij persoonlijk had het voordelen om met de man te trouwen met wie ik twaalf jaar had geleefd. Ik had familie, dit waren mijn zus en mijn neefjes, Taylor had zijn zonen. Door onze bruiloft zijn we een groot gezin geworden. Mijn neefjes zijn nu de neven van zijn zonen, zo noemen ze elkaar. We zijn heel erg als gezin gegroeid.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Is het jammer dat u uw man niet eerder heeft ontmoet?
Helen Mirren: Ik zei altijd tegen Taylor: "Oh, we hebben zoveel jaren verspild." Hij zei: "Als we elkaar in de twintig hadden ontmoet, zouden we nu niet samen zijn." En hij heeft gelijk. Ik werkte veel en heel ambitieus toen, hij werkte heel hard en ambitieus, ieder van ons was bezig zijn eigen ding te doen. De tijd dat we elkaar ontmoetten was waarschijnlijk de tijd dat we elkaar zouden ontmoeten.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Je was toen een gerespecteerde actrice in Engeland, maar tamelijk onbekend in de VS. Haar man was een succesvolle Hollywood-regisseur, zij zijn vriendin. Nu ben je de internationaal bekende filmster. Heeft dat op de een of andere manier invloed gehad op je relatie?
Helen Mirren: Nee, helemaal niet. Waarom zou het? De belangrijkste reden dat we blij zijn met elkaar is dat we elkaar al die jaren hebben ondersteund. Vooral op het gebied van werk hebben we elkaar altijd aangemoedigd en aangemoedigd. Hij is enorm trots op mij en ik ben extreem trots op hem.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Ik vond onlangs op YouTube het eerste tv-interview dat je gaf, dat was uit 1975.
Helen Mirren: Ja, dat herinner ik me nog heel goed. Dat was in de talkshow met Michael Parkinson.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: In die tijd speelde je theater in de Royal Shakespeare Company. De interviewer noemde je de "sekskoningin", staarde naar je borsten en vroeg je of je fysieke eigenschappen je intentie om door te gaan als een serieuze actrice niet belemmeren.
Helen Mirren: Ja, dat was in de jaren zeventig. Dat was normaal. Het was niet normaal dat ik eigenlijk was beledigd. De journalist begrijpt nog steeds niet wat ik aanstootgevend vond. Ik denk dat ik de situatie destijds goed heb aangepakt, ik was charmant in het interview en nog steeds behoorlijk vriendelijk. Maar ik was boos. Echt zuur. Maar toen vond de rest van de wereld de vraag niet seksistisch. Vandaag zou het anders zijn.
Ik wou dat mijn ouders nog leefden en wisten dat het goed ging met mij en mijn zus.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: De journalist beschuldigde je dat je de aandacht trok omdat je ook je lichaam liet zien. Dat je vandaag meer dan ooit succesvol bent met 66 en een van de meest gerespecteerde actrices ter wereld - is dat een soort voldoening?
Helen Mirren: Ja, dat is het! Dat is nog maar eens te zien: je hoeft alleen maar lang genoeg te wachten en dan komt op een gegeven moment de vergelding.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Je bent opgegroeid in financieel bescheiden omstandigheden, je vader was muzikant en reed met een taxi, je moeder kwam uit een gezin van 14 kinderen en was een huisvrouw in het huwelijk. Nu heb je een Oscar, je bent Lady Commander van het Britse rijk, live in Hollywood en in Londen. Zeg tegen jezelf soms: Wow, kan ik niet meer doen?
Helen Mirren: Ik wou dat mijn ouders nog leefden en wisten dat ik en mijn zus - mijn zus is een leraar - gezond zijn en dat we in veilige omstandigheden leven. Ik ben financieel volledig onafhankelijk, zij het van een echtgenoot of iemand anders. Daar heb ik voor gewerkt en daar ben ik erg trots op. Maar je wilt altijd dat het leven doorgaat. En het gaat alleen vooruit, als je denkt dat je niet genoeg hebt gedaan, moet je meer doen.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Wat wil je nog meer doen?
Helen Mirren: Als ik kijk naar het leven van andere mensen die iets hebben gedaan voor het milieu, voor andere mensen of voor de samenleving, bewonder ik dat. En ik denk dat ik nu niet genoeg in die richting heb gedaan.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Als actrice maak je mensen gelukkig.
Helen Mirren: Dit is mijn werk en ik probeer het zo goed mogelijk in te vullen. Maar ik bewonder de mensen die ook hun baan hebben en ook werken voor liefdadigheidsdoeleinden of in politieke organisaties.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Je schrijft in je autobiografie dat je de jaren tussen 18 en 28 beschouwt als de moeilijkste tijd in het leven. Wat dacht je van 40, 50 en 60?
Helen Mirren: De jaren twintig zijn moeilijk. Ik denk niet alleen voor mij, maar voor de meeste mensen. Er wordt altijd gezegd dat tienertijd bijzonder problematisch is, maar dat geldt alleen voor de relatie tussen ouders en hun tienerkinderen. Maar de jaren twintig zijn in alle opzichten een moeilijke tijd: als je al succesvol bent, ben je bang dat het zal duren. Als je niet slaagt, maak je je zorgen of je het ooit zult krijgen. Bovendien moet je je rekeningen betalen, opgroeien en plotseling omgaan met alle andere vreselijke dingen voor volwassenen waar je nog nooit aan gedacht hebt. De jaren dertig zijn de beste, denk ik. Maar de jaren veertig en vijftig zijn ook goed.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: En hoe vindt u uw jaren zestig?
Helen Mirren: Ze maken het goed. Ik zit tenslotte hier! Het mooie van veroudering is dat je meer en meer ontspannen wordt. Je loopt niet altijd met een frons rond omdat je je ergens zorgen over maakt, of het nu politiek, werk, liefde of het leven is.
ChroniquesDuVasteMonde VROUW: Welk advies zou je de 20-jarige Helen Mirren vandaag geven?
Helen Mirren: Wees punctueel. Wees gewetensvol. Veel plezier als je wilt, en schaam je er niet voor. En als mensen je ergeren, wees dan niet zo beleefd. Vertel ze: rot op.
Interview met Helen Mirren: tegen de persoon
Helen Mirren werd in 1945 in Londen geboren als Ilynea Lydia Mironoff. Na school begon ze haar studie als lerares voor haar ouders, maar ze stond overigens op het podium als lid van het Nationale Jeugdtheater. Op 22-jarige leeftijd werd ze een permanent lid van de prestigieuze Royal Shakespeare Company.
Tegelijkertijd was ze ook te zien in de bioscoop, waaronder in de jaren 70-schandaalfilm "Caligula". Een waarzegster, die profeteerde dat ze haar grootste succes pas halverwege de jaren veertig zou hebben, had gelijk: het was de televisieserie "Hot Suspicion" en haar rol in "Calendar Girls" die haar bekend maakte. Ze verwierf wereldfaam in 2006 met haar weergave van koningin Elizabeth II in "The Queen". De actrice is sinds 1997 getrouwd met Hollywood-regisseur Taylor Hackford; ze woont in Los Angeles en Londen.
