Hoe een gezin omgaat met de dood van hun ongeboren kind
Emily en Richard zullen hun dochter Monroe nooit zien lachen. Kort voor de geboorte van haar meisje stierf volledig onverwacht in de maag van de moeder. De ouders vonden een ongewone manier om met hun pijn om te gaan. Na de geboorte brachten ze negen uur door met hun dode baby en fotografeerden ze de gedeelde momenten. De moeilijk te verdragen beelden zetten haar op het net - ook om andere getroffen ouders de moed te geven om over de dood van hun kind te praten.
Bij het ontbijt met haar 5-jarige zoon en nicht, merkte de Californische Emily op dat haar baby niet zoals gewoonlijk begon te trappen - zoals gewoonlijk wanneer Mama haar eerste koffie dronk. Verrast, bewoog Emily haar maag heen en weer en toen Baby Monroe nog steeds geen reactie had, kreeg ze de hartslagmeter. Er werden geen hartgeluiden opgenomen.
In paniek belde Emily haar man, die al aan het werk was, en reed toen naar het ziekenhuis. Daar werd ontdekt dat Baby Monroe niet meer leefde. De navelstreng had zich om de nek van het kleine meisje gewikkeld. Alleen en volledig gestoord verliet Emily het ziekenhuis, haar man werkte twee uur verderop.
Monroe werd de volgende ochtend om 5 uur geboren met een keizersnede. Een vriend van Emily vroeg de fotograaf Lindsey Natzic-Villatoro, zelfs een moeder van drie. Ze was daar toen Monroe om 19:25 uur werd geboren.
De ouders brachten negen uur door met hun overleden dochter. Deze korte familie tijd samen laat haar foto's maken. "Ik wilde dat onze familie liet zien hoe mooi onze dochter was," vertelde Emily aan Yahoo Health. Wil je de herinnering aan je meisje bewaren met de gedeelde foto's? en troost andere families die een soortgelijk lot hebben.
Na hun uren samen in het ziekenhuis reden Emily en Richard Staley terug naar hun huis vol babykleding, die ze hadden gekocht voor Monroe. Zoals altijd had de ongeboren baby een naam, was hij geliefd en had hij al een vaste plek in het gezin. De grote broer had de dagen tot de geboorte al geteld.
Drie vragen aan Heike Blumenberg van het "Institut für Trauerarbeit e.V."
ChroniquesDuVasteMonde: Wat is belangrijk voor ouders wanneer zij worden geconfronteerd met de dood van hun ongeboren kind?
Heike Blumenberg: De eerste gedachte van de ouders is vaak: snel wakker worden uit de nachtmerrie! Maar de ervaring leert dat alle ouders blij zijn als ze het hebben verdragen en de tijd hebben genomen om het verlies van hun kind aan te pakken.
Hoe ziet dit conflict er idealiter uit?
Gelukkig hebben veel ziekenhuizen tegenwoordig de mogelijkheid om hun ouders vaarwel te zeggen. Dit is nu liefdevol gedaan, met een begeleiding, in een goede sfeer. Niet zoals het vroeger was, toen het heette: snel weg met het kind. Het is heel belangrijk dat de ouders zich als een gezin kunnen voelen, dat ze zich realiseren dat ze een gemeenschappelijk kind hebben. Dit geldt met name voor de vaders, die niet zo bewust zijn van de zwangerschap als de vrouwen, en voor wie alles vaak erg abstract is. Voor hen is het vooral belangrijk om de mogelijkheid te hebben hun kind aan te raken, om het in hun handen te kunnen houden. Sommige ouders hebben het geluk dat ze hun eigen kamer hebben, waar ze de nacht samen kunnen doorbrengen, als een gezin met hun baby in het midden. Deze tijd is zo onbeschrijfelijk kostbaar en kort dat je dat nooit meer krijgt.
Is het logisch om foto's te maken?
Het fotograferen van het kind is een manier voor de ouders om zichtbaar te maken wat niemand anders ziet: "Ja, we zijn ouders, we hebben een kind." Daarom bieden verloskundigen vaak goede foto's, voetafdrukken en dergelijke. Zelfs als de foto's moeilijk te bekijken zijn, kun je ze eerst in een doos met herinneringen plaatsen. Het is alleen belangrijk dat er iets blijft.
Helaas is de tragedie van Emily en Richard geen enkel lot. In onze gemeenschap kunnen ouders van gedachten wisselen.
