Nightmare Gymnasium? Het is ook anders!
Het Gymnasium is een full-time school - een ellendig gedacht, waarin kinderen en opvoeders onder enorme druk leren en onderwijzen
Duitse academici zijn te oud als ze examens afleggen. Daarom besloten de ministers van onderwijs om de tijd van de middelbare school in te korten van negen tot acht jaar. Ondertussen hebben bijna alle staten de beslissing geïmplementeerd. Zonder de syllabus te elimineren en de lesvoorwaarden te verbeteren, moet dezelfde leertijd in minder tijd worden beheerst, in klassen met maximaal 30 studenten. Afhankelijk van de staat hebben de vijfde klassers al 35 schooluren per week. Voeg daar nog het huiswerk aan toe, niet zelden één tot twee uur per dag. Tegen de zevende ten laatste zullen er lessen zijn tot ver in de middag. Al die ouders die de hele dag scholen weigeren, moeten hun kind niet naar de middelbare school sturen: het Gymnasium is een voltijdse school - en een ellendig doordacht, bij de kinderen en opvoeders onder enorme druk om te leren en te onderwijzen.
Onze zoon verlaat de basisschool in de zomer, met slechts één en twee in zijn getuigenis. Het was ons onlangs duidelijk: indien mogelijk gaan onze kinderen naar de middelbare school. Maar toen werden onze twijfels groter en groter. Want als je naar de moeder van een toekomstige vijfde-klassering luistert, kom je niet uit de horror. Tienjarigen zouden te uitgeput zijn om na schooltijd en huiswerk te spelen. Bij de 13-jarige, die elke nacht maagpijn heeft en door de minder ambitieuze moeder van het bureau naar bed moet worden gedwongen, waar ze niet in slaap kan vallen - omdat ze bang is dat ze nog steeds niet genoeg heeft geleerd. In het beste geval hoort men van middelbare scholieren, meestal meisjes, die geen problemen hebben met de school - behalve dat hun leven alleen uit school bestaat. "Mijn dochters hebben goede cijfers, ze vinden het erg leuk om naar school te gaan, huiswerk te maken en een beetje te kletsen omdat er nauwelijks tijd is om te daten, ze klagen niet, ze kennen elkaar niet," zegt een moeder, "zeg ik Laat ze geen medelijden met me hebben. '
Muziek, sport, sociale betrokkenheid? Voor degenen die op een dag de elite van dit land zouden moeten zijn, blijft er steeds minder vrijheid over. Peter Herbster, verantwoordelijk voor jeugdwerk bij Greenpeace: "We horen steeds vaker dat kinderen zich niet langer bij ons kunnen voegen omdat ze moeten bufferen en de druk merkbaar is toegenomen." Diane Tempel-Bornett, woordvoerster van de Association of Christian Scouts, zegt ook: "Veel kinderen zouden graag naar de groepslessen komen, maar ze moeten hun huiswerk maken tot laat in de nacht, omdat hun ouders niet bang zijn omdat ze bang zijn voor hun kind anders zou het kunnen mislukken. " Daarbij zullen kinderen bij scouts en bij Greenpeace zeker meer te weten komen over verantwoordelijkheid, initiatief en teamwerk dan bij elke gemiddelde schoolles.
50 procent van alle middelbare scholieren hebben tijdens hun schooltijd onderwijs nodig. Zonder hen zou het systeem niet werken
In het ergste geval hoort men van kinderen die zich niet kunnen aanpassen aan de strenge eisen van de middelbare school en zich van opgewekte, succesvolle basisschoolleerlingen kunnen veranderen in soorten misbaksels. Nog geen Lego, opeens de uitvoeringsmaatschappij - die overweldigde vooral de vaak speelse, minder ambitieuze jongens. "Het hoogseizoen begint voor ons net voor de herfstvakantie, wanneer ze bij ons komen: jongens met buikpijn, hoofdpijn en andere stressverschijnselen die in de zomer naar de middelbare school zijn overgestapt," zegt Michael Schulte-Markwort, professor en hoofd van de afdeling Child and Adolescent Psychosomatics bij het Universitair Medisch Centrum Hamburg-Eppendorf. "Ik vind het altijd dramatisch hoeveel moeite er wordt gedaan in dit land om onze kinderen aan het lachen te maken om te leren."
De prestatiedruk is niet alleen van invloed op kinderen, maar ook op ouders. Bijna elke middelbare scholier beheerst het onderwerp alleen. Het is meestal de moeder die rijdt, uitlegt, controleert, luistert. Gestresste kinderen, gestreste ouders. School is het nummer één punt van conflict tussen de generaties, en familie vrede blijft op het spoor. En opnieuw de gelijke kansen tussen mannen en vrouwen: de uitbreiding van de peuterzorg is een belangrijke stap in de richting van het combineren van gezin en werk. Maar het is alleen van beperkt nut voor ons vrouwen als we thuis onmisbaar worden zodra kinderen de basisschoolleeftijd zijn ontgroeid. Hoeveel tijd ouders precies uitgeven aan schriften is onduidelijk. Lange tijd weet men echter wat er gebeurt als moeder en vader ten einde raad zijn: 50 procent van alle middelbare scholieren heeft les nodig tijdens hun schooltijd - zelfs niet inclusief de zwartbetaalde uren in de gepensioneerde studieraad. Dat was al voor de introductie van G8.Ludwig Haag, hoogleraar Schoolonderwijs aan de Universiteit van Bayreuth en hoofd van verschillende studies over het onderwerp: "Zonder commercieel onderricht zou het huidige Duitse schoolsysteem waarschijnlijk niet werken."
Kinderen met ouders die niet kunnen helpen of betalen voor een tutor hebben slechte vooruitzichten: kinderen van ongeschoolde afkomst, van immigrantengezinnen, kinderen van werkende alleenstaande moeders. Een land dat de Abitur doet ontaarden in het voorrecht van academici, riskeert niet alleen zijn sociale vrede, maar ook zijn economische kracht: nu waarschuwt de economie voor ophanden zijnde tientallen academici en professionals.
Angst verlamt de geest, en wat lijkt zinloos, besef je hoogstens tot de volgende test
Iedereen die denkt dat het genoeg is om een paar ereamenten in te huren om op school voor de studenten te zorgen na het voltooien van hun huiswerk en in hun vrije tijd, heeft het mis. Het onderzoek van professor Haag heeft aangetoond dat er evenveel behoefte is aan follow-up op zogenaamde "open" scholen die de hele dag open zijn - dat wil zeggen op scholen waar de kinderen wel maar niet in de middag hoeven te blijven - zoals op alle andere middelbare scholen en veelomvattende scholen. De situatie ziet er alleen heel anders uit op 'gebonden' scholen van de hele dag, waar de reguliere onderwijstijd dagelijks en in alle stadia tot de middag duurt. Omdat er in deze scholen een veel langere tijdspanne is voor het lesgeven in materialen, kan tutoring worden geïntegreerd in de lessen - evenals de promotie van hoogbegaafde kinderen. Maar zulke scholen kosten geld als ze moeten werken. Meer geld dan we tot nu toe bereid zijn te besteden: geld voor meer opvoeders, voor hun betere opleiding en training, voor de uitrusting van de scholen. Geld dat we moeten investeren als we willen dat toekomstige generaties optimaal worden opgeleid.
Wie aan psychologen en hersenonderzoekers vraagt, leert dat de frontale lering in intervallen van 45 minuten, zoals gebruikelijk in veel middelbare scholen, geen goede basis is om kennis en vaardigheden bij te brengen - evenals de voortdurende vraag naar de prestatielimiet. Leren werkt alleen wanneer de leerling niet bang is om te falen en betekenis ziet in wat hij leert. Wanneer er ruimte is voor ontspanning en verdieping van kennis. Omdat angst de geest verlamt en wat zinloos lijkt, onthouden we hooguit tot de volgende test. "Wanneer leren plaatsvindt in omstandigheden van machteloosheid, angst en stress, wordt deze ervaring opgeslagen in de vorm van onderling verbonden netwerken, dat wil zeggen, het leer- en het negatieve gevoel worden samen verankerd in de hersenen, wat betekent dat je je later ook ongemakkelijk voelt Corresponderende lichaamsreacties als het gaat om leren, "zei Gerald Hüther, hoogleraar Neurobiologie aan de universiteit van Göttingen. "Zeker, dit zijn de slechtste voorwaarden voor de verdere ontwikkeling van openheid, interesse en creativiteit." Drie vaardigheden die vandaag nodig zijn om managers te werven voor elke veeleisende klus. De middelbare school, zoals die tegenwoordig bestaat, betekent niet alleen permanente stress voor kinderen, leraren en ouders: het is zelfs dat ze de beter opgeleide studenten niet produceren.
We hebben besloten om onze zoon niet naar een middelbare school te sturen. Hij zal een full-time school bijwonen, een geïntegreerde integrale school waar kinderen van verschillende talenten samen leren in gemengde leeftijdsgroepen. Deze mix vereist een heel ander onderwijsconcept dan in conventionele scholen: de kinderen werken volgens individuele leerplannen, de dag is verdeeld in langere werk- en ontspanningsfasen, er zijn geen cijfers of het klassieke huiswerk. De beslissing voor deze school was niet gemakkelijk voor ons, eerst waren we sceptisch. We hebben immers zelf het idee van school geïnternaliseerd dat leren iets met lijden te maken heeft, en hoe meer moeite het kost om te worstelen, hoe meer moeite het kost. Waarom hebben we dit pad nog steeds gekozen? Omdat het schoolconcept ons heeft geïnspireerd. Want als we 's avonds thuiskomen van het werk, willen we eten en praten met ons kind, reken geen wiskunde. Omdat we er vast van overtuigd zijn dat tienjarigen niet verdeeld moeten zijn in winnaars en verliezers. Omdat we ons laten overtuigen dat kinderen op deze school leren op een manier die ook de high achievers ten goede komt. Omdat we denken dat onze zoon slim genoeg is om zijn weg te vinden - zolang zijn persoonlijkheid zich maar mag ontvouwen.
