Retoriek voor vrouwen

Nieuwsgierig observeer ik de deelnemers aan het seminar. Ze zien er allemaal erg zelfverzekerd, behendig en ervaren uit. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat ze taalkundig problemen moeten afdwingen. Ik ben nieuwsgierig, maar ook een beetje nerveus. We moeten ons even voorstellen en worden gefilmd. De laatste keer zag ik een paar felicitaties met een trouwvideo - dat was ontnuchterend.

Mijn buurman is Durdane. Ze werkt als de enige vrouw in het middenmanagement van een bedrijf dat hoorimplantaten produceert. Ze is een kleine, kleine persoon. Haar baas denkt dat ze meer kan doen in vergaderingen, zegt ze. Daarom woont ze het seminar bij. Nu ben ik aan de beurt: ik probeer mijn paar woorden te benadrukken met een paar gebaren. Lichaamstaal straalt veiligheid en zelfvertrouwen uit, legde seminarinstructeur Ute Höfer eerder uit. In de regel hebben mannen hier minder last van, ze nemen natuurlijk ruimte in beslag. Ik voel me onnatuurlijk: mijn gebaren zijn zeker overdreven en aangetrokken. De volgende video-analyse laat zien: Eigenlijk heb ik geen gebaren gemaakt. Ik houd mijn armen niet omhoog wanneer ik spreek, in plaats daarvan trek ik halfslachtig met mijn handen en maak kleine gebaren. Meestal hangen handen slap en zwak.

Geen valse bescheidenheid

Ute Höfer raadt me aan iets in de hand te nemen, dat zorgt voor veiligheid. Maar ze waarschuwt ook: een los vel papier fladdert gemakkelijk en verraadt de nervositeit van de spreker, een pen verleidt om zich om te draaien. De beste oplossing is indexkaarten waarop u een paar trefwoorden kunt schrijven - of gewoon een smiley, die u moed geeft.

De meesten van ons kunnen daar iets meer van gebruiken - met de zelfbewuste lichaamstaal worstelen de anderen ook. Sommigen rennen heen en weer, leggen hun hoofd opzij - een bescheiden houding, zoals we leren - of steken onzeker hun schouders op. Maar onze bespreking van de video-opname laat ook zien dat we niet zo slecht waren als we ons voelden tijdens de korte introductieronde. Een slip van de tong, die men als dramatisch heeft ervaren, is nauwelijks merkbaar in de herhaling. Ook is het gevoel de draad volledig kwijt te zijn bedrieglijk - niemand merkte het op. De stem trilde van opwinding - dat hoorde ook niemand.

Ute Höfer remt onze zelfkritiek, want dat is typisch vrouwelijk: we hebben grote verwachtingen, willen alles meteen perfect maken en in feite op zoek naar de fout bij ons. "Als mannen niet kunnen zwemmen, is de badkleding de schuldige!" - enthousiast gelach in de vergaderruimte. "Geen valse bescheidenheid", adviseert de coach. "Mannen creëren een natuurlijke omgeving waarin ze zich op hun gemak voelen en vrouwen maken zich te veel zorgen over de vraag of ze misschien als moeilijk worden beschouwd of andere dingen doen, zoals een flipover gebruiken in plaats van PowerPoint. gebruik het dan, zelfs als je te horen krijgt dat het niet gebruikelijk is. "

We worden altijd eerst als een vrouw gezien

Coach Ute Höfer

Ute Höfer weet waar ze het over heeft. Al meer dan vijf jaar geeft ze retorische seminars voor vrouwen aan de Haufe Akademie. De vraag is groot, de seminars zijn bijna altijd volgeboekt. Maar de afgestudeerde pedagoog traint en adviseert veelzijdig. Ze heeft zowel werknemers in de metaalindustrie als politici gecoacht. Ute Höfer straalt veiligheid en vrede uit. Na een korte tijd is de sfeer in het seminar ontspannen, worden problemen en vragen openlijk besproken.

Bijvoorbeeld het onderwerp kleding: een deelnemer heeft een Jaket met te lange mouwen. Een detail, maar belangrijk, omdat het de algehele indruk verstoorde. "We verschijnen altijd eerst als een vrouw, mannen als specialisten", zegt de coach. "Dit blijkt uit de discussie over Angela Merkel, waar we eenvoudigweg mee te maken hebben en wat we in welke situatie aantrekken."

Protest van onze gelederen: Moet je jezelf echt dwingen in een kostuum voor belangrijke afspraken, als je liever individueel, fancy of gewoon comfortabel gekleed bent? Het advies van de trainer, die ook met stijlconsulenten werkt: niemand moet buigen, maar het effect van zijn kleding moet duidelijk zijn. En degenen die zich aanpassen aan hun omgeving, hebben het gemakkelijker. "De juiste outfit maakt deel uit van de show", vindt Kerstin. Ze is zelfstandige als consultant en presenteert regelmatig voor haar klanten. Durdane neemt ook de kwestie van kleding serieus: "Vroeger bedekte ik me in het verleden, maar ondertussen heb ik veel dingen die formeel zijn maar zijn mislukt."

Mannen praten om zichzelf te vertegenwoordigen

De volgende oefening verrast ons eerst: we moeten onszelf opnieuw voorstellen, dit keer in meer detail en met voorbereiding.Maar er is een reden voor deze herhaling: de meeste vrouwen vinden het ongemakkelijk om zichzelf in de schijnwerpers te zetten en over zichzelf te praten. Daarom moeten we bewust omgaan met deze situatie. En inderdaad, velen van de groep voor de camera vluchten in lange uitleg over het beroep - en praten niet over zichzelf.

Ik geef bijvoorbeeld een lezing over online journalistiek. Immers, de korte verschijning voor de camera kostte ik meer dan de eerste keer. De indexkaart in de hand geeft me eigenlijk meer zekerheid in lichaamstaal. Plots heb ik veel te zeggen, maar de stopwatch tikt. Ik verhoog mijn snelheid van spreken en dek nog steeds hopeloos de geplande spreektijd. In de daaropvolgende discussie prijzen anderen mijn stem en gezichtsuitdrukkingen. Maar ik was veel te snel, nam nauwelijks pauzes om de woorden te laten werken.

Zeg niet te veel over jezelf, denkt Olivia, dat is na mijn beurt. Ze beschrijft in detail de complexe processen in de luchtvaarttechnologie, die de veiligheid van passagiers waarborgen. "Ik kan mijn eigen taken heel kort samenvatten," zegt ze, alleen incidenteel vermeldend wat ze nog meer heeft meegemaakt en bereikt: ze heeft verschillende jaren in Azië gewerkt op verschillende gebieden, naast haar fulltime baan voedt ze alleen twee kinderen op , "Neem nog belangrijker, daar willen we graag meer over weten!", Zegt Durdane later

Net als Olivia zijn velen van ons in haar taal kleiner dan nodig met zinnen als "Ik heb weinig ervaring" of "Ik ken mezelf niet op die manier". En velen van ons zijn gewoon "een beetje", "misschien" of "klein" - typische beperkingen en vernierlichungen in de vrouwelijke taal. Vrouwen evalueren zichzelf, vragen om toestemming, praten rustig en zorgvuldig. Ze stellen veel vragen, luisteren en nemen hun collega's serieus. Vrouwen praten om relaties te leggen. Mannen gebruiken taal om zichzelf te vertegenwoordigen. Ze hebben de neiging om te onderbreken, anderen te negeren, van onderwerp te veranderen of een ongeremd antwoord te geven, zelfs als ze niet vertrouwd zijn. We luisteren zorgvuldig naar de opmerkingen van Utes Höfer, omdat ze veel van wat we net hebben gezien weerspiegelen.

Goed werken is niet genoeg om vooruit te komen

Maar zijn dit niet ook clichés? sommigen vragen het zich nu af. Veel is te veel ingeschreven in dit seminar om het duidelijker te maken, zoals de directeur in het begin duidelijk heeft gemaakt. Het gaat niet om evalueren of beoordelen. Individueel gezien heeft elk gedragspatroon zijn voordelen. Het doel is niet om in de toekomst als een man te communiceren. De verschillen moeten ons duidelijk worden, zodat we ons er beter aan kunnen aanpassen. Wederom doordachte gezichten, dan heeft opeens bijna iedereen iets over het onderwerp te vertellen om over een ervaring te rapporteren: er is een collega die nooit fouten toegeeft en alleen taken op zich neemt waarvoor gegarandeerd lauweren zijn. De meerdere die geen sterke vrouw tolereert. De consultant die spreekt van een "brownpaper-analyse" bij het opschrijven van iets op bruin papier. De medewerker die automatisch wordt vastgehouden voor de leidinggevende. De klant die de enige vrouw in het adviesteam het protocol laat schrijven.

Allen is goed om te praten. Ute Höfer analyseert stil, geeft advies en moedigt aan. Sommigen willen hen zeker meenemen naar de volgende vergadering. Ze vertelt ook over haar ervaringen in andere seminars: "Vrouwen willen leren hoe ze zichzelf kunnen laten gelden zonder anderen pijn te doen." Mannen hebben veel minder een probleem met hiërarchieën. "In groepswerk maken ze eerst duidelijk wie de spreker is, maar vrouwen zijn belangrijk dat iedereen zich goed voelt, ze hebben een hoge standaard van solidariteit. " Zwijgend en feitelijk werken vrouwen alleen, ervan overtuigd dat iemand ze zal ontdekken als ze maar goed genoeg zijn. Ze zoeken naar taken die ze leuk vinden of vervullen.

Mannen waren voorzichtig dat een taak wordt geassocieerd met prestige. "Rammelaar maakt deel uit van het vak!" Veel vrouwen verzetten zich tegen het idee om constant hun eigen positie te moeten behouden, maar het is beter om over hen te zeggen: "Ze hebben haar op hun tanden", "omdat ze zo weinig horen over mevrouw XY". Maar Ute Höfer maakt ook duidelijk dat zelfs de vrouwelijke sterke punten veel opleveren, als we ze specifiek gebruiken: bijvoorbeeld als iemand opzettelijk provoceert of stoort.

Verdedig jezelf tegen aanvallers en betweters

In het seminar zijn we tot nu toe een welwillend publiek geweest. Daarom repeteren we de noodsituatie aan het einde van de twee dagen. In teams van drie verdedigen we een onzinonderwerp tegen bezwaren van het publiek. Mijn fractie zet zich nu in voor mannen die rokken dragen. De anderen komen echt op gang, er zijn geslingerde bezwaren, vragen en provocaties. We streven ernaar om aan het advies van Ute Höfer te denken: voel je niet persoonlijk aangevallen en ga in defensieve positie. Maar blijf kalm en maak je geen zorgen. Als trainer heeft ze zelf veel van dergelijke situaties meegemaakt.

Uw recept voor succes: gebruik uw eigen vaardigheden strategisch. Vrouwen zijn goed in empathie met anderen en geven hen aandacht en erkenning. Men kan hiervan profiteren: "Als je weet dat je een persoon hebt die veel of goed geïnformeerde mensen kent, rol hem dan uit de rode loper en geef hem het gevoel belangrijk te zijn - maar dan, als het jou uitkomt. Vraag hem naar zijn ervaring of mening. " Nog een belangrijk advies: het conflict als een spel begrijpen, de uitdaging aangaan. Waarom moet het zo verschrikkelijk zijn om daar te zijn? Een woordenstrijd kan ook leuk zijn. Ute Höfer heeft ons overtuigd. Als we later, op onze werkplek, maar een beetje van het plezier en de ijver van het seminar kunnen nemen - respecteer dan collega's.

Test: stelen mannen de show van mij tijdens mijn werk?

Hoe communiceer je in het professionele leven? Vrouw of man? Heb je enkele strategieën voor mannen overgenomen? Of ben je een behoorlijk vrouw als het gaat om praten, onderhandelen en lesgeven op het werk?

Hier gaat het op de proef!

checklist

Fun: Gemiddeld lachten we veel, maar het seminar is ook een zware uitdaging.

Discriminatie factor: Laag, het gaat niet om spot met mannelijke gedragsstrategieën. En het doel is niet om het vrouwtje te laten vallen.

Zou ik mijn vrienden aanbevelen: In elk geval zouden ze baat hebben bij retorische training.

Voor wie geschikt: Je had van tijd tot tijd in de situatie moeten zijn om voor mensen te spreken. Het seminar is gericht op specialisten en leidinggevenden.

Thierry Baudet - Zondag met Lubach (S06) (Mei 2024).