Geheimen over godinnen
Manolo Blahnik: schoenen
Manolo Blahnik
Je zou je vrouwen moeten aanbidden als godinnen.
Als geen ander begrijpt Manolo Blahnik hoe hij vleugels moet geven aan vrouwen: zijn zondig mooie schoenen zijn niet alleen vederlichte filigraankunstwerken, ze zijn ook handschoenzacht en echt comfortabel. "Mannen", smeekt hij zijn leeftijdgenoten dringend, "wees blij als je vrouwen van schoenen houden, je wilt hen een plezier doen, je moet ze als godinnen aanbidden."
'S Werelds beroemdste schoenmaker werd geboren op de Canarische Eilanden in 1943. Hij studeerde internationaal recht, literatuur en talen in Parijs, voordat hij 40 jaar geleden een 40 jaar geleden zo goed opgeleide schoenontwerpen maakte. Zelfs vandaag tekent en vormt hij elk van zijn bijna 300 prototypen per seizoen met de hand. Het enige dat Blahnik meer heeft dan schoenen zijn boeken. Manolo Blahnik kent de ziel van vrouwen en houdt van hun voeten. Zijn sensationele gevoel voor haar succesvolle uitvoering bracht het beste van zijn collecties naar het museum. Manolo Blahnik woont in Londen. De ontwerper is onvermurwbaar dat het dragen van zijn schoenen de heupbeweging verandert. "Dat is gewoon sexy!" Hij zegt, "niet de schoen zelf." Hij heeft gelijk, mijnheer Blahnik.
info: naar de startpagina van Manolo Blahnik
Jacques Polge: Parfum
Jaques Polge
Als een vrouw mijn geur draagt, verleid ik haar.
"Als een vrouw mijn geur draagt, verleid ik haar", zegt de filoloog en succesvolle parfumeur uit de Provence. "Dat maakt me trots." Als een vrouw de kamer verlaat, blijft tenminste haar geur over: rose, jasmijn en een beetje bittere sinaasappel van Grasse, een snuifje ylang-ylang uit de Filipijnen, vanille uit Madagaskar en een handjevol Canadese geurende acacia. 5. Nou, niet helemaal, omdat de cruciale rust een mysterie blijft. Alleen Jacques Polge kent het exacte recept.
Sommige mensen noemen Polge de "neus van Chanel" omdat hij gedurende 30 jaar de leiding heeft gehad over het geurlaboratorium van het bedrijf in Neuilly-sur-Seine. Daar komt Chanel No. 5 in de injectieflacons. Jacques Polge noemt het "Contemporary Art of Perfume". Een van zijn voorgangers, Ernest Beaux, creëerde het in 1921 naar een idee van Coco Chanel. Sindsdien houden moeders en dochters gelijk van de elegante geur. Chanel No. 5 kent geen leeftijdsgrenzen, zoals Jacques Polge, die vindt dat een 50-jarige meer opwindend kan zijn dan een 25-jarige. Whatever. De parfumlegende moet up-to-date blijven en dat is vooral een kwestie van kwaliteit en technologie. "Om een vrouw te verleiden, heb je strategieën nodig", zegt Jacques Polge, "en een beetje technologie maakt daar natuurlijk deel van uit."
info: naar de startpagina van Chanel
Alberto Masotti: Lingerie
Alberto Masotti
Je kunt de vrouwen niet begrijpen, je kunt alleen van ze houden.
Bedankt Mama Ada! Als de vastberaden korsetnaaister 55 jaar geleden haar onopgesmukte stijve damespantser niet had geïrriteerd, zouden we vandaag de dag nauwelijks nog door deze opzichtige bustiers, kanten shirts en zijden slips van het huis van La Perla kunnen snuffelen. In 1954 richtte Ada Masotti haar eigen "Casa delle meraviglie" op. "House of Wonders"? wat een veelbelovende naam voor een naaikamer voor intieme lingerie in het mooie Bologna. "Kom uit de vuile hoek van de stoute was!", Ada Masotti. Ze was de avant-gardist onder de korsetmakers. Een baan die vandaag bijna uitgestorven is. Zoon Alberto reed snel over land met zijn kleine Fiat 500 en koffers vol met kant-bijgesneden lijfje en beha en werd met vreugde ontvangen. Maar niet alleen de Italianen waren betoverd door de intieme schatten, zelfs Alberto bezweek voor het vrouwelijke. "Ik hou van het mysterie, het vrouwelijke mysterie."
Alberto trouwde met de linnenontwerper Olga en wijdde zich aan het familiebedrijf. Vastbesloten, zoals zijn moeder ooit deed, had hij een carrière als chirurg opgegeven. Het 'House of Wonders' werd al snel La Perla en het grootste luxe lingeriemaatschappij ter wereld. Alberto Masotti, die erop staat dat de prachtige items allereerst de vrouwen en vervolgens de kijker zouden moeten plezieren, is nu 73 jaar oud. "Je kunt de vrouwen niet begrijpen, je kunt alleen van ze houden", zegt hij. Dochter Anna, 35 jaar, zal het wasserij-imperium voortzetten. We kunnen meer wonderen van haar verwachten.
info: naar de startpagina van La Perla
Georg Hornemann: juwelen
Georg Hornemann
Vrouwen dromen van magie en poëzie.
Betoverende zilveren wijnbladeren. Vuurspattende diamanten en rode saffieren. Bij sieraden stopt de bevestiging.Weg ermee! Wie is ten laatste het enige werk van Georg Horne mann of zelfs overrompelt, gevallen voor de sieradenfabriek? zijn werken zijn zo waanzinnig brutaal en verbluffend mooi. In feite vaart een smaragdgroene vis over een te rijke diamanten ring. Verslavende ringen die een kwart pond kunnen wegen. Bangles, zo streng en zo rijk aan ingrediënten. Voor Georg Hornemann zijn de sieraden misschien wat overvloediger. "Hoe ouder ik word, hoe brutaler ik word en vooral meer ontspannen." Na heerlijk. Georg Hornemann werd in 1940 in Dessau geboren en verhuisde in 1958 naar de Bondsrepubliek. Aan de Düsseldorfer Königsallee is zijn atelier en ook zijn atelier. Tijdens de leertijd van de goudsmid in Dessau had Georg Hornemann de beste Bauhaus-leraren.
Van zijn moeder kwam de liefde voor de natuur. "Ze heeft me geleerd om te zien." Beide vormen zijn werk tot op de dag van vandaag en hebben hem allerlei lofbetuigingen opgeleverd: voor de vormen die zijn ontleend aan de architectuur; voor de zo naturalistische, bijna zoals in de tuin geplukt edelsteen fonkelende ringen en broches. "Mijn creaties zitten vol met poëzie en magie waar vrouwen van dromen."
info: naar de startpagina van Georg Hornemann
David Austin: Roses
David Austin
Een roos kan niet beschreven worden, alleen gevoeld.
"Een roos kan niet beschreven worden, alleen gevoeld: als een liefhebber," zegt de Engelse fokker en wacht nog steeds op de leeftijd van 80 om eindelijk de perfecte roos te maken. De rozen van David Austin zien er al uit alsof ze rechtstreeks uit een schilderij van oude Nederlandse meesters zijn gehaald. "Aaah, Engelse rozen", men denkt en is blij met de poederachtige kleuren, de dikke bloemhoofdjes en hun mooie en kruidige aroma's. Net als de Britse schrijver en tuinontwerper Vita Sackville-West, wilde David Austin de geur terugbrengen naar onze rozentuinen.
Bijna volledig verdwenen door de vele moderne rassen. In meer dan 40 jaar als rozenkweker heeft Austin niet uitgerust voordat hij erin slaagde de voordelen van moderne rozen te combineren met die van de oude variëteiten. Nu bloeien zijn Engelse rozen over de hele wereld, en niet alleen meerdere keren per jaar, ze ruiken ook. Het gepassioneerde familiebedrijf is gevestigd in Albringhton, ten noorden van Londen. David Austin Junior beheert nu het bedrijf. De opzichter, oudste maar nog steeds onderzoekend door de 300 hectare velden van zijn lievelingen.
info: naar de startpagina van David Austin
