Tatoeage voor eenjarige baby: waarom een vader zijn kind onder de naald wil geven
Normaal gesproken zou geen enkele ouder in de wereld een kleine baby willen tatoeëren. Maar in een reddit-thread, een wanhopige vader die precies dat wilde doen - en de online gemeenschap om hulp vroeg. Zijn tweeling Aäron en Adam zijn zelfs voor de ouders niet te onderscheiden, wat nu leidde tot een levensbedreigende situatie:
"De jongens zijn 12 maanden oud en zien er hetzelfde uit."
"Mijn vrouw en ik hadden een preemie-tweeling, beide jongens, er is geen verschil tussen hen, behalve dat Aaron ernstig ziek is en daarom om de vier uur medicatie moet nemen." "De jongens zijn 12 maanden oud en zien er volkomen identiek uit Vrouw en ik kunnen haar niet uit elkaar houden en schilderen elke dag een teken met een pen op Adams arm (Aaron heeft een zeer gevoelige huid die we niet willen irriteren).
"Dit is een extreme situatie"
Die ene dag mislukte toen de twee met hun oma in de badkuip waren en het merkteken was afgewassen. Oma gaf Adam per ongeluk het medicijn voor Aaron. Adam werd erg ziek en Aaron werd een week opgenomen in het ziekenhuis. Dit is een extreme situatie en ik zou nooit meer dat risico willen nemen.
We hebben andere methoden geprobeerd, maar om verschillende redenen werkte niets zo goed als de penmarkering: nagellak, armbanden, enkelbanden, de jongens elk alleen in een specifieke kleur, verschillende haarlengte ...
"Help me alsjeblieft, ik wil mijn kind niet verliezen!"
We hebben nu een permanente oplossing nodig. Ik heb op het net gelezen dat iemand zijn tweeling een punt op de voet heeft getatoeëerd en ook oorgaatjes heeft gepierced. Ik haat het om erover na te denken, maar het helpt niet. We moeten iets permanents doen. Ik verloor bijna allebei mijn kinderen afgelopen weekend en ik ben wanhopig. Ik ben gewoon op zoek naar oplossingen die eeuwig meegaan. Help me alsjeblieft! Ik wil mijn kind niet verliezen. '
Goede tips en flagrante kritiek
Zoals vaak het geval is bij online discussies, reageerden veel ouders die de suggestie "onmogelijk" vonden door te suggereren dat ouders gewoon "te comfortabel" waren om kinderen opnieuw te markeren, of alternatieven aan te bevelen die niet voor Aaron en Adam duidelijk waren had gewerkt ("Laat het haar anders lang groeien!"). Bijzonder handig was de tip, het is het beste om beide kinderen op dezelfde plek te tatoeëren ("Anders is er alleen maar strijd, je weet hoe klein de kinderen zijn!")
Maar: de overgrote meerderheid ging akkoord met de vader en had ook tal van praktische tips klaarliggen. Bijvoorbeeld de aanwijzing dat tatoeages onder de voetzool mogelijk vervagen vanwege de hoge mate van wrijving of het advies om van tevoren te controleren vanaf welke punten op het lichaam het kind later de tatoeage kan laten verwijderen (als hij niet als volwassene wil worden gemarkeerd) ).
Vooral een gebruiker bracht het dilemma perfect op het punt: "Als een fout je kind kan doden, moet je voorkomen dat de fout optreedt, dan doe je het goede!"
