Deze zinnen willen geen dunne vrouwen meer horen
"Eet iets!"
Sta stil, calorieënpolitie! Helaas moet ik je teleurstellen, ik eet als ik wil - en niet op commando, alleen omdat iemand daar gewoon bij past.
"Je bent slanker dan ik, maar daar bovenop heb ik meer."
Sinds wanneer zijn we in de figuurwedstrijd? Hebben wij vrouwen geen betere dingen te doen dan het competitiespel spelen? Vechten voor meer gelijkheid of tegen seksisme in het dagelijks leven, dat ons alleen bepaalt door ons uiterlijk. Misschien moeten we beginnen door onszelf en anderen aardig te vinden zoals we zijn.
"Je weet inmiddels dat een paar pond gezonder is dan te weinig op de ribben."
Ondertussen is het ook bekend dat deskundigen op het gebied van hobbygezondheid die studies citeren zonder om hulp te vragen, ons stressniveau aanzienlijk verhogen. Elk contact moet worden vermeden!
"Als ik zo weinig zou eten als jij, zou ik ook slanker worden."
Waanzin, misschien moet ik me direct registreren als een dieetoctrooi: "Eet minder en verlies gewicht", de absoluut nieuwe en innovatieve manier om het gewenste gewicht te bereiken. Dat wordt een enorm succes!
"Zorg ervoor dat de wind je niet wegblaast!"
Maak je geen zorgen, ik heb een uitstekende grip.
"Mannen houden ervan iets meer aan te raken."
Ten eerste zal ik mijn gewicht niet aanpassen aan mannelijke verlangens. Ten tweede is bekend dat smaken anders zijn - gelukkig!
"Ik wil je zorgen!"
Nu opnieuw vanaf het begin: mensen hebben verschillende genetische aanleg. Sommigen hebben een levendig metabolisme, anderen gewoon niet. Groeien kan net zo moeilijk zijn als afvallen, en elke kilo op de weegschaal is niet zo zelfbewust als elke kilo. Jammer dat veel mensen het zo moeilijk vinden om zichzelf in de positie van ondergewicht te plaatsen.
"Ben je ziek?"
Verplicht tot: de barmhartige blik. Zal zeggen: heb je een probleem? Je bent van harte welkom om erover met me te praten. Maar in werkelijkheid is het gewoon aanstootgevend.
"Je moet oppassen dat je geen dunner wordt."
Blijkbaar roept mijn zicht moederlijke gevoelens op. Vervolgens komt de uitnodiging om te eten - "zodat ik eindelijk een goede maaltijd kan krijgen." Dat is zeker goed bedoeld, maar ik heb niemand nodig om me voor de gek te houden.
"Op oudere leeftijd komt het gewicht vanzelf."
Het is waar dat metabolisme en figuur veranderen met de leeftijd. Wat precies deze informatie voor mij op dit moment van nut zou moeten zijn, is nogal verkeerd voor mij.
"Dus mager is volledig anorexia."
Waarom wordt een dunne vrouw constant verdacht van een eetstoornis? Skinny is niet anorexia. Ja, ik doe veel aan sport en ja, ik eet ook een salade als lunch. Dit is niet pathologisch, maar mijn persoonlijke beslissing.
"Je kunt niet met je eten, je eet toch niets."
Wat u definieert als "niets" is een bevredigende maaltijd voor mij. Ik weiger niet om met je uit eten te gaan omdat je "grote porties" me bang maken.
"Dat is zeker psychosomatisch."
Mijn figuur is geen ziekte! In feite kunnen stress en geestelijk lijden leiden tot gewichtsverlies. Maar omgekeerd denken dat elke dunheid ongelukkig is, is absolute onzin. In elk geval wordt van Dicken vaak gezegd dat het vrolijke plezierzoekers zijn, terwijl we hem dun noemen, we pathologische zelfbeheersing beoefenden. Dit ladendenken zal niemand recht doen.
