Vrijwilligerswerk op het werk: engagement gewenst!
De trekking had de twee vrouwen blij gemaakt - prachtig, de bergen van Nepal. Maar Susanne Volkmann en Ines von Rosenstil wilden niet alleen toeristische attracties zien tijdens hun vakantie in het Aziatische land. Ze bezochten ook een kliniek. Daarna verklaarde de medisch-technische assistent en kinderarts: "We moeten iets doen!"
De meisjes en jongens konden niet uit hun hoofd komen, hun brandwonden, grote wonden, behandeld door wanhopige ouders met inkt of tandpasta voordat ze werden verzorgd in het drukke ziekenhuis. Ongelukken gebeuren omdat gezinnen hun voedsel vaak bij het vuur of op kerosinekachels bereiden. De eerste reis van de vriendinnen is al acht jaar geleden - en ondertussen is het project "Children of Nepal" (www.creek-nepals.de) zo gegroeid dat elk jaar tot 60 actieve mensen duizenden kinderen onderzoeken en behandelen. Dat ze zo effectief kunnen helpen, zijn de twee vrouwen ook het gezelschap van Susanne Volkmann verschuldigd.
De 43-jarige werken op de dermatologische onderzoeksafdeling van de Henkel Group, en na haar reis naar Nepal, ontwikkelden de twee vrienden een concept voor elementaire medische zorg voor kinderen en dienden het in bij het Henkel Initiative MIT ("Samen werken in een team"). Het antwoord was genereuzer dan gehoopt: "In 2001 kregen we veel geld om te beginnen," zegt Susanne Volkmann.
En dat is nog niet alles: Henkel levert een magazijn voor medische benodigdheden, de exportafdeling helpt met logistiek, de medische afdeling van het bedrijf doneert verbanden - en Susanne Volkmann wordt vijf dagen per jaar vrijgelaten voor haar reguliere reizen naar Nepal. De rest van de tijd neemt ze een normale vakantie.
Verena Werner, interne trainer bij Sparkassenversicherung in Wiesbaden, heeft ook een project waar haar hart aan vasthoudt. De 31-jarige heeft gedurende drie jaar een samenwerking georganiseerd tussen de verzekeringsmaatschappij en de sociale vereniging "Carrièrepaden voor vrouwen". Afdelingshoofden thuis helpen Hartz IV-vrouwen met sollicitatiebrieven en maken businessplannen voor toekomstige startende bedrijven.
Het idee dat ze dit project organiseert kwam van haar baas. "Hij wist dat ik graag sociaal werk doe", zegt Verena Werner. Ze mag tijdens haar beroepsleven voor het initiatief zorgen en niemand heeft er moeite mee dat ze meestal meer dan de geplande vijf werkdagen neemt om de jaarlijkse actieweken in te stellen.
Erevaartkantoor: dit is een trend, er is iets gaande in de Duitse bedrijven. Volgens de huidige studie "Mensen maken het mogelijk" zijn meer dan tien miljoen werknemers naast hun werk betrokken bij sociale of ecologische projecten. En meer en meer helpers worden ondersteund door hun bedrijf. Dit levert ruimte of know-how op, biedt extra verlofdagen, schenking of verhoging van donaties. Maar in tegenstelling tot stichtingen of sponsoring, die vaak hardop worden opgepikt, zijn bedrijven meestal niet afhankelijk van deze investering voor de grote zeepbel.
En toch mist de vrij stille ondernemersverplichting het effect ervan niet. Omdat iedereen er baat bij heeft: de bedrijven, de sociale projecten en de werknemers - een win-win-win situatie. Wanneer medewerkers van een bouwbedrijf een kinderdagverblijf renoveren in plaats van op bedrijfsuitjes te gaan of medewerkers van een reclamebureau met adolescenten op sociale hotspots te schoppen, geeft dit meestal slechts een klein berichtje in de lokale krant, de winst toont op een andere manier: de teamgeest in het bedrijf is in ontwikkeling en sociale betrokkenheid is een soort fitnesstraining voor zogenaamde soft skills. Vaak ontdekken de deelnemers nieuwe vaardigheden en hebben ze het goede gevoel echt andere mensen te hebben geholpen.
Het bedrijf kan op zijn beurt - zoals de meeste problemen in de directe omgeving worden aangepakt - zijn reputatie consolideren. Veel topmanagers verwachten echt dat hun bedrijf een sociale verantwoordelijkheid op zich neemt. Volgens een onderzoek van het in Bremen gevestigde adviesbureau "brands & values" zou 80 procent van de ondervraagden een ecologisch en sociaal geëngageerde werkgever de voorkeur geven aan een toepassing. En 40 procent zou zelfs minder betalen als de werkgever vrijwilligerswerk steunt.
Drie dagen vrij om slachtoffers van geweld te helpen
"We zouden onze limieten moeten ervaren, het zou meer moeten kosten", zegt Monika Müller, afdelingshoofd van Draco, bedrijf in medische apparatuur dat haar uitdaging beschrijft. Chief Stephan Kohorst moedigt alle leidinggevenden aan om een week in een sociale instelling door te brengen. Monika Müller besloot spontaan naar een vrouwennacht te gaan - "omdat ik altijd bedenkingen had tegen berbers," zei ze. Geen eenzijdig gevoel, zo bleek.Ook zij werd begroet met scepsis: "Wat doe je hier, je hebt alles." Na een week wist Monika Müller veel over de vrouwen, hun problemen met alcohol of anorexia, en hoe ze op straat belandden. Dit onverwachte vertrouwen tast vooral de 56-jarige werknemer aan. En er was een toekomstperspectief: "Als ik met pensioen ben, kan ik me best een vaste baan in een vergelijkbare faciliteit voorstellen."
Dat bedrijven hun mensen naar dergelijke missies sturen, komt vaker voor. Volgens een onderzoek in Berlijn, maar net zo vaak zoeken medewerkers zelf naar een vrijwilligersopdracht. "Ik wilde iets teruggeven aan het grote publiek, omdat ik tot nu toe veel geluk had in het leven", zegt Christiane Bien. Meer dan twee jaar geleden was de 31-jarige afgestudeerde in de economie daar toen er een hotline tegen huiselijk geweld en stalking werd opgezet in Hamburg. Voor het eerst bracht ze het grootste deel van haar telefoongesprekken in het weekend door: vier uur counseling, bijvoorbeeld vrouwen geslagen door haar partner of mannen die pestig waren door haar ex-vriendin.
Je eigen grenzen herkennen in daklozenopvang - begeleiders moedigen je aan om dit te doen
Lange tijd had ze de wens om zelfs meer doordeweeks deel te nemen, want toen kwamen de meeste hulpvragen en toen ze een jaar geleden een nieuwe baan kreeg bij het publiceren van Gruner + Jahr, was ze daar met het "betrokkenheidsteam" vrij onbureaucratisch hulp aanvragen. Nu krijgt ze drie extra vakantiedagen per jaar voor haar vrijwilligerswerk. De in Hamburg gevestigde uitgeverij, die ook ChroniquesDuVasteMonde publiceert, biedt financiële steun aan door vrijwilligers beheerde projecten van haar personeel en sinds 2008 moeten de meer dan 20 stagiairs die elk jaar bij Gruner + Jahr beginnen zich vijf dagen bezighouden met maatschappelijk werk. "Dit nieuwe idee werd zeer goed ontvangen," meldt Charlotte Nassauer-Kessler, die voor de trainees zorgt ", en de projectteams zijn ook enthousiast."
Christa Bücheler, die al vijftien jaar de ereplaatsen bij Henkel leidt, kent het fenomeen: "Dankzij de steun van de werkgever groeit de kwaliteit van het engagement," zegt ze. De werknemers krijgen erkenning van belangrijke bronnen, die op hun beurt hun vrijwilligerswerk versterken.
Dit was ook de ervaring van IBM-medewerker Birgit Römer, die op verzoek van de hoofdarts in een kliniek in Ludwigsburg een discussiekring voor ouders van premature baby's had georganiseerd. De 44-jarige, die vier jaar geleden in de 29e week haar zoon had gekregen, wist zich alleen te voelen als een premature moeder. Ze was het ermee eens, "maar in het begin was het een ongestructureerde rommeltje." In maart 2007 richtte ze de vereniging "Springs e.V." op met twee andere vrouwen. en zou formeel van toepassing kunnen zijn op de IBM "On Demand Community" voor financiële ondersteuning. Sindsdien kan het initiatief professioneel werken en ontwikkelt het momenteel een concept voor traumatherapie. Birgit Römer is nu nog meer overtuigd van haar gezelschap dan voorheen - daar zou ze niets van laten komen.
