Ik wens een keizersnede: scherpe ervaringen

Voor Corinna Markwart * was de zaak snel duidelijk. Vroeg in de zwangerschap stemde ze in met een keizersnede. Haar baby was de verkeerde kant op en ze was op alle mogelijke manieren klaar voor een gesneden versie. "Ik was blij dat het zo was gebeurd," zegt ze, "het risico voor mijn kind is geminimaliseerd en ik heb niets gemerkt over de geboorte." De procedure was onder algehele anesthesie: "Mijn man was daar, ik wist dat hij voor de baby zou zorgen totdat ik wakker werd, en de geboorte-ervaring was niet zo belangrijk voor mij." De kunstenaar uit Beieren is zeer tevreden met haar beslissing. Vooral omdat ze bang was dat de seks zou kunnen lijden aan mogelijke veranderingen in het genitale gebied.

Wat in de VS en Brazilië al gebruikelijk is, wordt in dit land steeds vaker toegepast. Niet alleen beroemdheden als Claudia Schiffer of Jenny Elvers beslissen voor de keizersnede. Al bij de vijfde kind zag het licht van de dag op de operatietafel in Duitsland, in 1980 was het nog steeds elke elfde. De redenen zijn talrijk: ten eerste is de "keizersnede" niet meer zo gevaarlijk als vroeger. Aan de andere kant maakt het een snelle, voorspelbare geboorte zonder barensweeën mogelijk. Het verlicht de angst van de zwangere vrouw voor de geboorte als een "kracht van de natuur" en mogelijke schade aan zijn eigen lichaam: de zware stress op de bekkenbodemspieren bij vijf tot tien procent van de vrouwen tot urinaire of fecale incontinentie, sommigen vrezen dat seks na De bevalling is niet meer zo intens. De geboorte met een keizersnede belooft een allround "ongebroken" moeder en maximale veiligheid voor de baby.

De zachte snit

Een geplande of gewenste keizersnede (ook Keizersnede-sectie genoemd, gewenste keizersnede of primaire keizersnede) is gepland tien tot veertien dagen vóór de berekende geboortedatum, dus lang voordat de weeën beginnen. De snit loopt langs de bikinirand, zodat deze later nauwelijks zichtbaar is. In de tegenwoordig in de praktijk gebrachte "zachte keizersnede" volgens de Misgav-Ladach-methode, wordt slechts een kortere weg ingesteld, die vervolgens wordt uitgebreid. In de meeste gevallen is de vrouw verbluft met een ruggenmergachtige injectie ("PDA") - de aanstaande moeder ervaart de operatie pijnloos, maar met volle aandacht. De procedure duurt meestal 45 minuten.

Vrijheid van keuze of uitschakeling?

Voor de gynaecoloog dr. Michael Singer is van mening dat een groot voordeel van de geplande keizersnede het vermogen is om een noodsessie met een keizersnede vanaf het begin uit te sluiten - een groeiend gevaar als de kinderen zwaarder en groter worden. Maar bovenal ziet hij de rechten van vrouwenpatiënten versterkt: de zwangere vrouwen hebben nu de keuze tussen de "natuurlijke onzekerheid" van een geboorte en de "voorspelbare zekerheid" van een keizersnede.

Echter, voor sommigen is meer keuzevrijheid en medische vooruitgang een neiging van anderen om de aanstaande moeders de stoornis te ontnemen. Critici klagen erover dat steeds meer vrouwen de meest dramatische gebeurtenis van hun leven in handen van artsen achterlaten. Vanuit de actieve positie van de bevalling, die een geweldige prestatie in de verloskamer verricht, treedt zij in de passieve rol van een patiënt.

Niet alleen om deze reden doet Prof. Heribert Kentenich, hoofdarts van de gynaecologische kliniek DRK in Berlijn, de gewenste keizersnede voor de ontwikkeling van medicijnen. "Natuurlijk heeft elke vrouw angst als het gaat om het bevallen van haar baby, dat is normaal, is mijn baby gezond, sta ik achter de pijn, hoe ervaart mijn partner de bevalling?" Volgens hem is het echter de taak van de artsen om deze angsten onder controle te krijgen - een taak die steeds minder gynaecologen aan het doen zijn. Ook Prof. Dr. Peter Husslein, hoofd van de afdeling verloskunde aan de universiteit van Wenen, benadrukt dat de counseling van de aanstaande moeders van vandaag zeer gedetailleerd en evenwichtig moet zijn. In feite worden zwangere vrouwen niet altijd aangemoedigd om een natuurlijke geboorte te hebben: losse leuzen zoals 'Houd je liefdeskanaal vast', die in sommige ziekenhuisgangen circuleren, zijn van weinig hulp bij het opleiden.

* Naam gewijzigd door de editor

Snel, lucratief en veilig voor de baby

Voor de artsen heeft de geboorte volgens schema voordelen: de baby's komen op normale kantooruren en de operatie duurt niet zo lang als een natuurlijke geboorte, waarin de weeën dagenlang kunnen aanslepen. De keizersnede is sowieso winstgevender. Voor ongeveer 3400 euro brengt het bijna twee keer zoveel als een geboorte met zich mee, en de nieuw geslagen moeders blijven tien dagen in het ziekenhuis in plaats van de gebruikelijke drie tot vijf dagen.

Voorstanders van natuurlijke geboorte klagen daarom ook dat de geplande keizersnede vanuit economisch oogpunt niet verantwoord is. Om ervoor te zorgen dat het ziekenfonds een keizersnede zonder medische indicatie overneemt, moet de arts valse informatie geven.Een praktijk die Prof. Kentenich afwijst. Integendeel, hij vindt dat "de gracieuze vrouw in dit geval moet betalen voor haar keizersnede." Prof. Husslein heeft een andere oplossing tot zijn beschikking: hij roept op om de kosten van keizersnede en natuurlijke geboorte aan te passen. Economische belangen spelen dus niet langer een rol bij counseling. Dit is al het geval in Oostenrijk.

Een andere reden waarom de baarmoederhals steeds meer goedkeuring krijgt, is het lagere risico voor de baby - schedelbreuken of collageenfracturen evenals gebrek aan zuurstof kan het gevolg zijn van vaginale bevalling. Daarom moeten de artsen voor de keizersnede ook minder wanpraktijken vrezen. Misschien ook een reden waarom zoveel prominente vrouwen bevallen door een keizersnede. "De artsen kunnen worden begraven, als de baby van Claudia Schiffers een geboorteafwijking van haar carrière draagt, zou abrupt zijn gestopt", zegt een arts van een Beierse kraamkliniek, die haar naam liever niet heeft genoemd.

Risico's en bijwerkingen

Een geplande keizersnede is de gemakkelijkere oplossing voor alle betrokkenen. Maar is zij de betere? Per slot van rekening is de moedersterfte voor een keizersnede drie keer zo hoog als bij een vaginale bevalling, zij het op een laag niveau. Zoals bij elke andere operatie, zijn embolie, narcoseproblemen, verklevingen en infecties mogelijk en kan de baarmoeder scheuren op de plek met littekens bij het volgende kind. En terwijl de weeën van de bevalling meestal plaats maken voor een allesomvattende euforie na de bevalling, begint de littekenpijn na een operatie. Het kind kan ademhalingsproblemen krijgen omdat het niet door het geboortekanaal gaat - het vruchtwater wordt slechts gedeeltelijk uit de longen geperst. Er wordt ook gedebatteerd over de vraag of de pasgeborene volwassen genoeg is als hij uit de arbeidsvrije uterus wordt gehaald en of de stressreacties bij vaginale bevalling van het kind belangrijk kunnen zijn voor de ontwikkeling ervan.

Een ongelooflijke ervaring

Voor Susana Ba zou het "de laatste geweest zijn om haar maag te laten snijden". Ze vond de geboorte van haar dochter Naissy niet slecht, maar wel heel interessant om te zien hoe haar lichaam in staat is. "Ik was trots, verrast, het was een absoluut fascinerende ervaring." Ze vond het ook heel fijn dat de baby direct na de geboorte op haar buik werd geplaatst, "met navelstreng en alles".

Voor hen is het logisch om op een natuurlijke manier te bevallen, de pijn versterkte de gehechtheid aan het kind. Birgit Pelz is daar van overtuigd. De arts en de voormalige verloskundige vinden het belangrijk dat vrouwen zelf hun kind baren. "Vrouwen die met een keizersnede bevallen, hebben vaak niet het vertrouwen in zichzelf, de kennis om iets ongelooflijks te hebben bereikt en om te zien hoe sterk ze werkelijk zijn." Ze vertelt over moeders die er nooit mee omgaan dat ze geen natuurlijke geboorte hebben meegemaakt - zoals Laura, die speciaal voor moeders een website heeft gemaakt die, zoals zij, 'er emotioneel niet overheen is gekomen'. Ze lijden hun hele leven, missen de geboorte-ervaring en hebben hun kind tot het einde niet voltooid.