Bosse: Dat is waarom hij een verklaring aflegt met zijn muziek
Op vrijdag wordt het nieuwe album van indie-popster Axel "Aki" Bosse uitgebracht. "Everything is now" is de naam van het nieuwe record en de naam is programma. Omdat het allemaal draait om het heden, het leven in het moment en authenticiteit. Waarom hij voor het eerst de behoefte voelde om een politieke verklaring af te leggen met zijn muziek, en waarom hij de jeugd van vandaag redelijk goed vindt, verraadt Bosse in een interview met het nieuwsagentschap ter plekke.
"Alles is nu" beschrijft uw visie op het heden. Hoe definieer je jezelf nu als een kunstenaar en een muzikant?
Axel "Aki" bazen: ik probeer altijd zo kleurrijk mogelijk te zijn. Toen ik het album begon, wilde ik zo vrij zijn als je maar kunt zijn. De rode draad, die gewoon niet bestaat. Behalve misschien mijn stem en de manier waarop ik schrijf. Daarom zou ik "Everything is Now" definiëren als een erg vermakelijk en kleurrijk album.
Oorspronkelijk was een album over familie gepland. Maar toen kwam de noodzaak om de houding ertussen te laten zien. Hoe is dat gebeurd?
Bosse: Ik ben vrij snel overgestapt naar houding, politiek en samenleving. Ik had vaak een slecht gevoel in de laatste twee of drie jaar vanwege de verschuiving naar rechts in Duitsland. Ik ben een vrij politieke persoon, speel concerten voor vluchtelingen en ProAsyl en doe mee. Ook als artiest op mijn Facebook-pagina en mijn Instagram-profiel. Ik kan daar veel pushen. Maar wat ik nog nooit eerder heb gedaan, is om een statement te maken in mijn muziek.
Gelooft u dat de beste manier om politiek actief te zijn authentiek is?
Bosse: Dat is een begin. Maar ik geef er niet om iets te leven. Laten we het zo zeggen ... Als iedereen zich wat meer kon ontspannen en het een beetje beter met zichzelf kon vinden, zouden er niet veel problemen zijn. Ik denk dat fascisten en racisten niet kunnen helpen. Dit zijn gevaarlijke mensen. Maar ik geloof dat er veel mensen zijn om te helpen. Waar je dingen kunt initiëren door middel van communicatie en muziek. Communicatie is alles. Maar wat is de algemene grote oplossing, ik ben een beetje verbijsterd.
Ze waren bij het # Wirsindmehr concert in Chemnitz op het terrein. Dat was een groot mediateken tegen de rechtervleugel. Hoe kan dit met succes worden voortgezet?
Bosse: Ik weet het niet zeker. Dat was echt belangrijk voor het moment. Ik voelde dat er een hele regio was, een hele stad en mensen uit heel Duitsland, omdat ze de behoefte hadden om een kleurrijk statement te maken. Ik denk dat dat net zoveel waard is als een demonstratie in Hamburg of München. Dit zijn signalen die aangeven dat je op straat kunt lopen, jezelf kunt uiten en je houding kunt tonen. Wanneer jonge mensen denken dat ik van streek ben, raak ik meer betrokken bij de politiek en niet zozeer bij Instagram.
Waarom zijn de jonge mensen zo belangrijk in dit opzicht?
Bosse: Ik hou gewoon van deze jeugd. Ik ontmoet zoveel kinderen tussen de 16 en 25 jaar die me het gevoel geven dat er iets is veranderd. Dat ze zich zorgen gaan maken en dat er een positieve weerslag is waar niemand ooit voor ging. Iedereen zegt altijd dat de jeugd totaal onpolitiek is en in een feelgreat-bubbel leeft. Ik denk dat het tegenovergestelde het geval is.
Waarom hebben zo weinig artiesten uit de mainstream, zoals Helene Fischer of Max Giesinger, zichzelf politiek gepositioneerd?
Bosse: Ik denk dat er een algemene angst is om minder platen te verkopen of een shitstorm te krijgen. Ik kan begrijpen dat het voor een clown die een album wil verkopen dat draait om vergeving, moeilijk is om de politiek te blijven voeren. Aan de andere kant vind ik dat het eigenlijk de hoogste spoorweg is. Iedereen met een rolmodel heeft de plicht om zijn mond open te doen - en dit gaat alleen over de typen die bijvoorbeeld in "The Voice Kids" op de stoelen zitten die zo'n lange afstand hebben.
Terug naar je album: het geeft de indruk dat je in je leven bent aangekomen en precies weet waar je op dit moment bent. Heb je zelfs angst voor de toekomst?
Bosse: Eerlijk gezegd, ik heb het niet meer. Ik heb nooit enige angst gehad voor de toekomst, omdat de dingen zo slecht voor me waren. Ik begon als een kunstenaar met een zware schuldenlast die echt niet succesvol was. Ik bracht ongeveer twee jaar door in de oefenruimte omdat ik geen flat had. Wat carrière en muziek betreft, ben ik helemaal niet bang. Ik ben een vrij ongebruikelijk kunstenaarstype.
In je nieuwe lied "Hello Hometown" zing je onder andere van je tienerdromen. Welke dromen had je toen?
Bosse: Mijn dromen waren op dat moment beperkt. Sinds waar ik vandaan kom, heb je niet veel gedroomd, zoals je eerder hebt gedaan.Maar ik heb het grootste ding van die tijd vervuld. Ik wilde altijd een dochter hebben en ik wilde altijd een geweldige vrouw hebben. Ook als Lila-Haariger met veel piercings wist ik het al: op een gegeven moment zal ik mijn grote liefde vinden en dan zou ik graag een dochter hebben. En dat zou een beetje op mij moeten lijken, maar meer op mijn vrouw.
Wat gebeurt er wanneer bazen "hun ogen sluiten en naar muziek luisteren"?
Bosse: Toen ik mijn ogen opendeed en naar de muziek luisterde, was dat de belangrijkste reden waarom ik muziek begon te maken. Het beste deel van deze job is het moment waarop ik op het podium sta ... Het kan van tevoren zijn gebeurd wat ik wil als ik op het podium sta, het maakt een "klik" in het hoofd en alles is in orde. Dan ben ik tegelijkertijd vol en leeg. Dan ben ik gelukkig en op dit moment. Dan kan ik dansen en vrij zijn. Dan kan ik mijn ogen openen, maar dat zijn ze ook.
