Corinna Harfouch: wanhopen voor rimpels? Belachelijk!
Corinna Harfouch is 58 jaar oud en een van de meest prominente actrices in Duitsland. In "Giulia's verdwijning" speelt ze een vrouw die op haar vijftigste verjaardag het gevoel heeft onzichtbaar te zijn geworden voor anderen.
Als onderdeel van de themaweek "40+ - nu of nooit" op Arte en SWR, zal "Giulia's verdwijning" plaatsvinden op 26 maart 2013 om 22.30 uur in SWR. Meer informatie op www.swr.de/40plus.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: De film zegt: "Geen normale vrouw viert haar 50ste verjaardag." Hoe heb je de jouwe uitgegeven?
Corinna Harfouch: ik wilde niet eerst feesten. Niet vanwege de leeftijd - ik vind het over het algemeen vermoeiend om feestjes te houden. Maar toen nodigde ik veel vrienden uit, maar niet de droevige en de depressieve. Ik dacht dat er een behoefte was om te dansen op dit feest, iedereen zou gelukkig moeten zijn. Het was geweldig.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Als actrice word je constant geconfronteerd met beelden zoals je er vroeger uitzag. Is het moeilijk om in het openbaar ouder te worden?
Corinna Harfouch: Je hebt zoveel tijd om eraan te wennen. Voor veel mensen kan het ook een troost zijn om met hen ouder te worden. En oud worden heeft vele voordelen. Je kunt dingen goed regelen, ze zijn niet meer zo verward. In zekere zin kom je bij jezelf.
"Bruno Ganz kan heel goed kussen," zegt Corinna Harfouch. In "Giulia's verdwijning" speelt hij de mysterieuze verleider.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Giulia, het personage in de film, is zo. Ze verdwijnt op haar vijftigste verjaardag en komt dan weer terug.
Corinna Harfouch: de film is uiterst problematisch voor deze 50ste verjaardag. Je kunt dat doen in een komedie, omdat het onderwerp erg slecht is omcirkeld. Maar ik denk dat het tijd is voor een film die laat zien hoe geweldig alles is - zonder goedkoop te zijn. Dit gejammer over leeftijd is een beetje gek.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Maakt het niet uit of je 50 of 70 wordt?
Corinna Harfouch: Ik herinner me dat ik op mijn dertigste zo veel dacht aan ouder worden. Dacht ik, toen verloor ik mijn lust, mijn liefste lust. Vreselijk, hoe zou het moeten gaan zonder? Dit is allemaal onzin, je verliest niets. Ik heb veel met oudere vrouwen gepraat omdat ik daar erg in geïnteresseerd ben. Natuurlijk zijn er ook negatieve aspecten. Een vriendin van me, ze is 70 en heeft een geweldig leven, zegt dat ouder worden verschrikkelijk is. Omdat je niet langer als een vrouw wordt waargenomen, op straat of ergens anders. Daarom werkt ze ook als docent, omdat je naar haar moet kijken.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Ze lijken altijd erg aanwezig.
Corinna Harfouch: Gelukkig heb ik een baan waarin ik onvermijdelijk wordt waargenomen. Maar ouder worden gaat niet zonder pijn.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Ben je er bang voor?
Corinna Harfouch: ik kan het me nu niet allemaal voorstellen. Als de tijd daar is, zal ik ermee omgaan. Maar je kunt niet eeuwig bang zijn. Ik weet dat niet als een gevoel, ik heb zoveel te doen.
Mannen rouwen veel meer om hun jeugd.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Dat mag je zeggen. Je bent recent in veel films geweest.Corinna Harfouch: is dat zo? Ik snap het niet goed.ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Kun je nee zeggen tegen slechte of zijn er zoveel aanbiedingen die je leuk vindt?
Corinna Harfouch: ik verwerp ook veel. Maar er zijn films die ik echt wil doen. En dan zijn er situaties waarin men tegen zichzelf zegt: ik moet dit geld nu verdienen, omdat ik bepaalde verplichtingen heb.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Tot welke categorie behoort de "verdwijning van Giulia"?
Corinna Harfouch: (lacht) Het is niet dat ik geen kritiek heb op het boek. Ik vind het een beetje gemakkelijk. De mensen in de film hebben luxeproblemen. Ze zijn zo bezorgd over het externe effect dat ze zelfs de echt belangrijke vragen niet eens hoeven te stellen. Er is een moment waarop iedereen even stilstaat als ze het hebben over sterven. Ik heb bijna medelijden met dit bedrijf, op de een of andere manier hebben ze niets om zich aan vast te klampen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Men leert heel weinig over de hoofdpersoon Giulia. Heeft dat je geïrriteerd?
Corinna Harfouch: Dat was niet de hoofdreden waarom ik de rol accepteerde. Ik was geïnteresseerd om weer met Bruno Ganz te spelen, zelfs op dit gemakkelijke terrein. Hij is een prachtige acteur.
Giulia mist op haar eigen verjaardagsfeestje. Haar vrienden wachten in het restaurant en lachen hun angst weg om ouder te worden.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Kan hij goed kussen?
Corinna Harfouch: Oh ja. Hij kan heel goed zoenen, ik was echt verrast.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: De andere mannen in de film zijn best grappige karakters. Ze voeden hun buiken en passen heimelijk rimpelcreme toe. Denk je dat mannen anders omgaan met veroudering dan vrouwen?
Corinna Harfouch: Ik heb het gevoel dat mannen ongelovig rouwen om hun jeugd en om hun kansen om avontuur te beleven. Er zijn de ja tot het einde. Maar aangezien veel mannen zichzelf heel veel definiëren over hun uiterlijke verschijning, nemen ze het verschrikkelijk belangrijk wanneer het uiteenvalt en instort. In mijn vriendenkring zie ik dat vrouwen meer bereid zijn om iets meer te leren, na te denken over zichzelf. Het gaat erom op de een of andere manier zijn innerlijke vreugde en zijn externaliteiten in balans te brengen. Dan hoef je niet te wanhopen vanwege een paar rimpels. Dat is belachelijk!
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: De film bevat ook twee tienermeisjes die in een compleet andere wereld lijken te leven. Heb je soms het gevoel dat je niet alles kunt krijgen?
Corinna Harfouch: constant. Er zijn zoveel dingen die ik niet begrijp. Ik heb bijvoorbeeld geen computer, ik weet niets van internet. Dat betekent natuurlijk dat ik uitgesloten ben van een bepaalde vorm van communicatie. Ik heb mezelf buitengesloten.
Ik wil niet weten wat de toekomst inhoudt.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Is dat waarom u naar het land bent verhuisd om uw leven te vertragen?
Corinna Harfouch: Ik realiseerde me dat ik moet verzamelen en vereenvoudiging nodig heb. We hebben minder en minder tijd voor vrienden, voor de kinderen, of gewoon voor een half uur uit het raam te kijken met een kopje thee in onze handen en kijken hoe de sneeuw valt. Ik kan niet beschrijven hoe mooi dat is.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Heiner Müller heeft je ooit bezet als Lady Macbeth. Later zei hij dat hij je koos omdat je zo wonderbaarlijk provinciaal was. Had hij gelijk?
Corinna Harfouch: Ja, dat had hij. Gelukkig zei hij het toen niet direct tegen mij. Ik zou het niet begrepen hebben aan het einde van 20. Deze dame heeft de kracht van de provincie. Ze wil een plek in een grotere structuur. Mensen die altijd in de stad hebben gewoond, weten misschien niet eens dat ze eruit moeten. Je draagt dat altijd altijd in je.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: U wilde uit de Saksische Großenhain komen?
Corinna Harfouch: Ja, ik wilde vertrekken. Het was onvoorstelbaar om daar te blijven. Maar je kunt zijn wortels niet snijden. Je hebt ze gewoon, of ze je irriteren of niet. Het duurde lang voor ik dit accepteerde.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Hoe zag het leven er uit als een tiener?
Corinna Harfouch: ik wilde heel vroeg actrice worden. Het idee om altijd in dezelfde stoel in hetzelfde kantoor te zitten, maakte me klaar. Dat is nog steeds het geval. Ik organiseer het werk zodat ik nergens langer kan blijven dan ik kan en wil. Al mijn vreugde, maar breng ook al mijn woede, en dan weg - andere mensen, ander onderwerp, andere taak. Dat houdt mijn energie op gang.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: gebeurt dit vanwege de angst om te comfortabel te worden?
Corinna Harfouch: ik weet niet wat het is. Ik ben ook erg comfortabel. Maar ik ben bang dat ik me kan voorstellen hoe de komende jaren eruit zullen zien. Dat maakt me rusteloos. Ik wil niet weten hoe het zal zijn.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Hoe neem je beslissingen?
Corinna Harfouch: spontaan en erg snel. Ik eet snel, ik drink snel, ik doe alles snel.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Je bent gehecht aan het beeld van de "sterke vrouw".
Corinna Harfouch: Ja, dat klopt. Ik vind dergelijke beperkingen jammer. Ik wil alles spelen - zelfs als ik niet alles kan spelen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Wat is er mis met jou?
Corinna Harfouch: een van mijn eerste films heette "Das Haus am Fluss". Voor de rol stelde ik me een dromerige vlinder voor en liet ik likken. Toen ik het zag, wist ik dat ik dat niet kon doen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Uw zoon is ook een acteur. Heb je hem ertegen afgeraden?
Corinna Harfouch: Nee, helemaal niet. Hij doet ook muziek, met zijn broer. Ik ben daar een beetje trots op. Maar ze vinden het niet leuk als ik er zo over praat ... Als moeder ben je zo blij dat de kinderen onderweg zijn. Het is fijn om te weten dat je dat op de een of andere manier hebt gelukt.
