Documentaire "Tall Girls": hoe leeft een grote vrouw?

Michelle Buswell is 1,88 meter lang - en zelfs in de modellenindustrie een exotisch.

ChroniquesDuVasteMonde: Je hebt zeven jaar lang aan je documentaire "Tall Girls" gewerkt - behoorlijk lang geleden!

Edda Baumann-von-Broen: In het begin was dit slechts een bijproject. Ik heb veel tijd besteed aan het nadenken over wat voor soort film ik wil doen. Eerst wilde ik een wetenschappelijke draai, dan een culturele - uiteindelijk werd het een persoonlijke film. Ik ben 1,86 meter lang. En ik zou er niet zoveel moeite mee doen als anderen het niet altijd deden. Het gebeurt nog steeds dat ik op het vliegveld sta, een Aziatisch meisje najaag en me afvraag hoe lang ik ben en welke schoenmaat ik heb. Hallo? Ik vraag ook geen onbekende: "Hoeveel weeg je eigenlijk?"

Was er een belangrijke ervaring die je het idee gaf om de film te maken?

Toen mijn dochter naar de kleuterklas ging, zag ik hoeveel mensen over hun grootte praatten. Na een gevecht in de zandbak zei het: "Je dochter moet verstandiger zijn, ze is veel ouder." Ze was even oud als de anderen. Er is iets met me gebeurd als een kind. We vinden nog steeds meisjes die buiten de norm vallen. Het is raar! En zo begon ik te onderzoeken.

Over hormoonbehandelingen die de groei moeten stoppen.

Het was ongelooflijk moeilijk om cijfers te krijgen. In de jaren 50 en 60 kregen veel meisjes hoge oestrogeendoses tegen hun groei - wat heeft geleid tot miskramen en een voorbode van kanker in de baarmoeder. In het verleden was er nauwelijks sprake van hormoonbehandeling. Ondertussen hebben de artsen hun methoden een beetje veranderd. Lea, een van de protagonisten, injecteert zichzelf bijvoorbeeld met Sandostatin - een medicijn dat kankerpatiënten daadwerkelijk krijgen om te vechten tegen tumorgroei. Het is niet officieel goedgekeurd voor kinderen.

Was het moeilijk om grote meisjes en vrouwen te vinden?

Voor degenen die groeihormonen hebben gebruikt, heeft het nooit gezinnen, maar ziekenhuizen en artsen in de steek gelaten. Het is voor de medische wereld al duidelijk dat dit niet meer zo sociaal erkend is als vroeger.

Edda Baumann-von-Broen woont in Berlijn en is met haar 1,86 meter een van de "Tall Girls".

Doen artsen vandaag langer aarzelen voordat ze ingrijpen in de groei?

Je bent gesensibiliseerd. En de ouders vragen meer. Mijn huisarts vertelde mijn vader destijds: "Nou, het wordt groot, we kunnen daar iets doen!" Gelukkig weigerde mijn vader. Als ouder moet je al vroeg een attitude hebben. Omdat een hormoontherapie consequenties heeft: de meisjes zijn erg snel in de puberteit, velen worden steeds eng. Dat is waarom je voorzichtiger bent geworden.

Bij je dochter heb je zelfs de carpale botten niet gemeten, zodat ze hun groei niet zouden belemmeren.

Waarom zou ik mijn dochter hormonen geven? Ze is nu 13 jaar oud en 1,80 meter lang. Naar mijn mening is hormoontherapie niets meer dan een blik in de kristallen bol. Je weet niet of en hoeveel het zal brengen. Dit is anders bij de knieoperatie, waarbij de groeifunctie is gesloten. Daarna blijven de benen korter, althans voor dit stuk. Dat is op zijn minst meetbaar, maar ik vind het nog steeds twijfelachtig. Gelukkig zijn sommige vrouwen die zelf hormonen hebben genomen begonnen met zelfhulpgroepen om de ouders weg te houden. En zelfs de knieoperatie kan fout gaan: sommige patiënten kunnen dan niet meer sporten of zitten niet langer lang. De fundamentele vraag is: waarom moet je de groei van meisjes stoppen? Waar is het probleem?

De norm stelt dat vrouwen klein en klein zijn.

Jonge meisjes willen een vriend hebben die groter is. Maar veel van hen overtreffen de jongens in de klas om 13.14 uur. Ze hebben het idee dat de prins op het witte paard komt en hen meeneemt. Het vinden van de volwassenheid duurt een tijdje. De standaardisatie in de samenleving, de zelfoptimaliserende waan is groter geworden dan in de jaren 80. Tegenwoordig is het nog moeilijker als je het merkt zonder het te willen.

Dit is niet gemakkelijk, vooral in de puberteit.

Omdat anderen natuurlijk gemeen zijn. Zelfs leraren zijn vaak ongevoelig. Er is een tienermeisje voor haar leraar, die een stuk kleiner is, en dan zegt ze: "Nu stop je met groeien, toch?" Dit is pedagogisch niet handig, maar het glijdt soms af. Ik wens een veel natuurlijkere manier om ermee om te gaan. We hebben genoeg andere problemen in de wereld.

Welke attributies missen grote mensen?

Een van mijn protagonisten, Arianne Cohen, heeft een boek geschreven, "The Tall Book". Als gevolg hiervan trouwen lange vrouwen minder vaak dan kleinere vrouwen, maar verdienen ze een miljoen dollar per inch (2,54 cm) in het leven. Het is waar dat grote vrouwen vaak voordelen hebben in het werk. We werken competenter, redelijker, minder vrouwelijk en kunnen daarom in mannelijke domeinen bestaan. Aan de andere kant, mate keuze is een beetje moeilijker. Natuurlijk zal elke lange vrouw een vriend vinden. De selectie is gewoon kleiner - en de mannen moeten niet onzeker zijn.

Wat wil je bereiken met je film?

Als grote mensen in het gezin een rolmodel hebben, iemand die positief in grootte is, kunnen ze het goed vinden. En zodra een meisje een even goede vriendin vindt, is alles in orde. Anders kan het lang duren om een positieve houding op te bouwen om groot te zijn. Ik hoop dat veel moeders de film zullen zien. Wij zijn verantwoordelijk voor hoe onze dochters opgroeien, of we het nu leuk vinden of niet. Wat we doen heeft grote gevolgen voor de kinderen. Moeders die constant op dieet zijn, zijn ook geen goed voorbeeld. Wij zijn de heersers van cultuur binnen het gezin.

In ons forum en op de Facebook-pagina van de film praten geweldige meisjes en vrouwen. De tv-versie van "Tall Girls" wordt uitgezonden op vrijdag 24 januari om 22.30 uur op ARTE en wordt vervolgens nog zeven dagen vertoond in de mediabibliotheek.