Beroemde uitvinders

De pakket parachute (rond 1900)

Adverteren voor Paulus 'luchtacrobatiekshow

Mens en zijn eeuwige droom om te vliegen: zodra de eerste heteluchtballonnen aan het einde van de 18e eeuw door de lucht zweefden, sprongen zelfs de eerste waaghalzen met parachutes op de aarde. Maar deze waren omvangrijk, zwaar en ook onbetrouwbaar. Eerst een vrouw uit Zellhausen, Hessen Kathe Paul, uitgevonden rond 1900 een praktische variant die nog steeds wordt gebruikt vandaag: de pakket parachute. Vanaf nu was de zeef gemakkelijk op te rollen in een pakketje en comfortabel op de rug te dragen. Natuurlijk heeft de getrainde naaister ook haar uitvinding geprobeerd: Paulus, die leefde en werkte met de ballonvaarder Julius Lattemann, voer meer dan 100 keer van een hoogte van 1000 meter naar de grond. Met het begin van de Eerste Wereldoorlog werd ook het ministerie van Oorlog zich bewust van Paul's uitvinding en gebruikte het als een consultant en parachutistenproducent. Rond 7.000 parachutes naaiden Paul en haar helpers tot het einde van de oorlog, veel soldaten hadden hun leven te danken aan de kleine pakketten.

De ruitenwisser (1903)

Het idee kwam bij de Amerikaan Mary Andersontoen ze in de winter van 1903 met de tram door New York reed. Keer op keer moest de chauffeur uitstappen om de voorruit van de sneeuw schoon te maken - een probleem dat Anderson wilde oplossen. Ze bouwde een rubberen rakel die aan de voorruit kon worden bevestigd. Een spindel verbond de wisser met een hendel in het voertuig. De chauffeur draaide nu het handvat, de wisser bewoog over het glas en maakte het schoon van sneeuw en regen. Hoewel uitvinders vóór Anderson mechanische ruitenwissers hadden geprobeerd, was de bouw van de Alabama-vrouw de eerste die echt werkte.

Lichtgewicht lenzenvloeistof lenzen (1973)

De bazen van de glasfabriek Schott in Jena hebben bewezen dat ze een goed gevoel hadden voor hun zeldzame stageplaatsen in 1935 Marga Faulstich toegekend. Omdat de 20-jarige uit Weimar groot talent had. In slechts enkele jaren stond ze op van assistent tot wetenschapper. Nadat ze in 1952 naar Mainz verhuisde, leidde ze de onderzoeksafdeling voor optische brillen. Zij was de eerste vrouw in een leidende positie bij Schott-Glas. In totaal heeft ze meegewerkt aan de ontwikkeling van meer dan 300 optische brillen, maar haar belangrijkste uitvinding was in 1973, zes jaar voordat ze met pensioen ging: ze maakte de lichtgewicht "SF 64" -lens, vooral voor mensen met hoge dioptrische waarden. Vanwege het nieuwe materiaal waren de visuele hulpmiddelen veel eenvoudiger en meer filigraan. De tijd van de zogenaamde "patrijspoortbril" was voorbij.

Het koffiefilter (1908)

Hmm, Melitta, wat zou er van de koffiecultuur zijn geworden, zou je bijna 100 jaar geleden geen briljante hersenschim hebben gehad? Misschien drinken we nog steeds een kruimelig brouwsel. Het succesverhaal begon aan het begin van de 20e eeuw in Dresden. Melitta Bentz, Huisvrouw en koffieliefhebber, geruime tijd gestoord door de bittere zin die was achtergelaten in de koffiekoppen tijdens het koken van koffie. De oefenboeken van haar zonen brachten haar uiteindelijk tot een idee: ze pakte een blad met vloeipapier en vouwde het om precies in een koperen pot te passen. In deze opnieuw geboord ze gaten en zet het op een koffiepot. Nu vulde ze koffiepoeder in de zak met vloeipapier, goot ze heet water in de pot en dronk ze heerlijke ongezuurde koffie! Melitta's man Hugo was verrukt van het plezier en ruikte ook een goede deal. Samen met zijn vrouw richtte hij een bedrijf op in 1908, dat al snel internationaal bekend werd en tegenwoordig de naam van de uitvinder draagt.

Shake Champagne (rond 1805)

Slechts 27 jaar oud Nicole Cliquottoen haar man stierf en zij zijn champagnekelder erfde. Al snel moest ze ontdekken dat het gevormd was door de vorige methode om ongewenste afzettingen in de nobele druppels aan te brengen. Bij het proberen om ze te verwijderen, ontsnapte de kostbare koolstofdioxide onmiddellijk uit de flessen. Maar Cliquot gaf niet zo snel op. Ze proefde een beetje en ontdekte al snel een methode die succesvol was: als de flessen ondersteboven werden bewaard ("sur pointe") en regelmatig werden geschud ("remuage"), vestigden de afzettingen zich op de kurk. Nu kunt u ze gemakkelijk na het openen verwijderen en de flessen snel weer sluiten, zonder dat de drank zijn tinteling verliest.

Vaatwasser (1886)

Eigenlijk had Josephine Cochrane, Vrouw van een rijke Illinois-politicus, heeft geen reden om zich zorgen te maken over afwassen. Daar waren personeel voor. Maar na een van haar vele diners, brak zoveel porselein uit dat ze boos besloot zelf de afwas te doen.Haar motivatie duurde niet lang; Het werk was te vervelend en de zeep raakte ook haar zachte handen. Dacht Cochrane. Waarom laat je een machine niet vervelende spoelen? Ze ging aan het bureau zitten en ontwierp een draadhoudersrek in een grote container. Met behulp van een slinger werd het draadframe geroteerd terwijl een waterpomp en een zeepdispenser gelijktijdig werden bediend. In 1886 patenteerde ze haar uitvinding en presenteerde deze al snel op de Wereldtentoonstelling. De experts waren zeer verheugd en hebben haar de prijs toegekend voor "het beste mechanische ontwerp, de beste duurzaamheid en het doel". Samen met een vriendelijke ingenieur produceerde Cochrane al snel de "Garis-Cochrane afwasmachine" en vond enthousiaste klanten, vooral onder restauranteigenaren.

Andere ingenieuze vrouwen:

Marie Curie: Ontdekt samen met haar man in 1889 de radioactieve elementen radium en pollonium.
Ada Lovelace: De Britse wiskundige ontwikkelde in 1843 een concept voor programmeerbare rekenmachines. Na haar werd de programmeertaal ADA genoemd.
Bette Graham: De Amerikaanse secretaris bedacht in 1951 een correctievloeistof voor typemachines, ook wel Tipp-Ex genoemd. Een tijdje later was de alleenstaande moeder miljonair.
Marion Donovan: De journalist uit de VS produceerde de eerste wegwerpluier in 1951.