Vriendschap in het peuterleeftijd - zijn het de grote?
We zijn bijna twee jaar geleden verhuisd. Naar een andere stad. Zelfs voor de verhuizing had ik als moeder grote buikpijn, omdat mijn twee jaar oude dochter het verlies van vertrouwde omgevingen en geliefden aankon. Keer op keer vertelden volwassenen me dat ze nog steeds zo klein is en dat alles snel vergeten is.
Overleeft een kleuterschoolvriendschap een verhuizing?
Natuurlijk probeerde ik wat advies te vinden om het hart van mijn moeder aan te moedigen. Op de pagina Kindergartenpaedagogik.de zeggen de experts dat vriendschappen in de kleuterschool niet tegen veel spanningen bestand zijn. Als de vriendin naar een andere locatie verhuist en de ouders geen verdere contacten ondersteunen, wordt de vriendin snel vergeten en neemt een ander kind haar plaats in.
Klinkt logisch. Toch had ik nog steeds buikpijn. Immers, deze kleine man had al een stevige kliek van kinderen, ze hadden zichzelf allemaal gekozen en bijna liefde-op-het-eerste-zicht-achtig op de hoofdspeelplaats.
Ik zal nooit vergeten hoe ze haar vriendin Dilli voor de eerste keer zag en de twee waren meteen onafscheidelijk.
Ze deelden snackbussen, het zandspeelgoed en verdedigden elkaar. Er was ook een gevecht, maar het was nog steeds haar BFF. En dus werden Dilli en deze andere kleine mensen een integraal onderdeel van hun dagelijks leven. En haar hart.
Maar zelfs daar hebben experts een heel logische verklaring: van een langdurige vriendschappen voor veel kinderen wordt een emotioneel belangrijke relatie. Zelfs als baby willen kinderen graag contact maken met kinderen. Het is duidelijk dat baby's met een blije verrassing op het gezicht van een kind over de wieg reageren, met een glimlach en gelach, met schoppen en handbewegingen.
De eerste echte kindervriendschappen worden vermoedelijk pas vanaf de leeftijd van drie gevormd.
Dus meestal met de ingang naar de kleuterschool. Vriendschappen voor kinderen zijn vaak van zeer korte duur. Ze omvatten een spelreeks of een ochtend. Kinderen maken snel vrienden en sluiten ze net zo snel. Naar verluidt omdat ze in elk opzicht nemen wat ze nu nodig hebben, dus de mening van de opvoeders.
Dus we zijn verhuisd. Anderhalf uur rijden. Niet veel voor volwassenen, maar buiten het bereik van kleine kinderen. Het eerste half jaar was verschrikkelijk.
Mijn dochter van twee en drie maanden oud had veel heimwee en had veel te lijden van het gescheiden zijn van haar vrienden.
Ze huilde veel en zei ook dat ze naar huis wilde. Ze bleef maar vragen over Dilli en haar vrienden. Natuurlijk was er een geweldige kleuterschool en ook in de buurt veel kinderen van dezelfde leeftijd. En met het een of het vuurde het net zo goed als met haar beste vrienden in het oude thuisland.
Maar tot op de dag van vandaag is ze haar eerste hartelingen niet vergeten. En zelfs als we elkaar niet vaak zien, is het verlangen naar hen en de liefde voor hen niet veranderd.
Dus mijn ervaring is: het is net als de groten met de allerkleinsten. Er is geen expertise voor het hart.
