Grootouders en kleinkinderen: onderwijs is een zaak van de ouders
ChroniquesDuVasteMonde.woman.de: De relatie van de grootouder-kleinkind is meestal heel anders dan de relatie tussen ouder en kind. Waar is precies het verschil?
Sylvia Görnert-Stuckmann: Het antwoord is vrij eenvoudig: grootouders genieten vaak beter van hun tijd met hun kleinkinderen. Ze hebben niet de drang van de ouders om pedagogisch te handelen - dat is wat de anderen doen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: gedragen grootouders zich echt anders dan hun kleinkinderen in vergelijking met hun eigen kinderen?
Sylvia Görnert-Stuckmann: Grootouders genieten vandaag van de mogelijkheid om dingen anders te doen dan vroeger. Ze nemen daarom het recht om zelfs vijf te laten staan en over het hoofd te zien, bijvoorbeeld slechte cijfers. Het is goed voor hen om het huilende kind te kunnen knuffelen zonder na te hoeven denken over wat het van deze situatie kan leren of hoe het er in de toekomst mee zou moeten omgaan.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Waarom zijn grootouders anders dan toen?
Grootouders zoeken naar meer slagroomtaarten.
Sylvia Görnert-Stuckmann: Ze zien zichzelf als een aanvulling, geen vervanging voor ouders en opvoeders, en willen bewust evenwicht zoeken tussen dingen waarvoor er vaak geen tijd of energie meer is in het dagelijks leven. En willen grootouders zich bewust focussen op de huidige gemoedstoestand van het kind en wensen ze een tijdje, in plaats van het bevorderen van toekomstige ontwikkeling? waar het de ouders betreft.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Is het juist dat grootouders vaak zo vrijgevig en meegaand zijn?
Sylvia Görnert-Stuckmann: vanuit een pedagogisch oogpunt is er niets tegen, zolang deze uitzonderingen duidelijk zijn gedefinieerd voor kinderen en ouders. Regels die de ouders hebben vastgesteld, mogen niet bewust worden verbroken of uitgerekt, anders zullen zich ongezonde concurrentiesituaties voordoen. Het is daarom belangrijk om uitzonderingen kort met ouders te bespreken, maar zich te houden aan echt belangrijke regels. Het wordt alleen moeilijk als je deze grenzen niet bewaart of als grootouders de kinderen geen grenzen stellen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Wat kunnen kleinkinderen en grootouders van elkaar leren?
Sylvia Görnert-Stuckmann: kleinzoons kunnen leren dat tijd, ervaring en flexibiliteit belangrijke waarden van onze samenleving zijn. Kinderen op hun beurt houden de oudere generatie fit en wendbaar. Grootouders kunnen bijvoorbeeld leren dat moderne media geen duivels zijn, maar belangrijke instrumenten voor communicatie kunnen zijn.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Hoe beïnvloeden conflicten tussen ouders en grootouders de relatie met het kleinkind?
Sylvia Görnert-Stuckmann: Meestal net zo erg als spanningen tussen moeder en vader. De kinderen moeten beslissen wie zij verkiezen. Dat is nooit goed. Het is beter om een rolmodel te zijn en conflicten op te lossen door middel van onderhandelingen.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: dit is een probleem in veel gezinnen Hoe conflicten tussen grootouders en ouders voorkomen?
Sylvia Görnert-Stuckmann: door duidelijke afspraken te maken. Definieert grijze gebieden waarin ruimte voor actie en uitzonderingen kunnen worden geaccepteerd. En er worden absolute limieten bepaald waarin er geen vrije ruimte meer is om de grootouders te geven.
ChroniquesDuVasteMonde-woman.de: Welke concessies moeten ouders doen? En welke grootouders?
Sylvia Görnert-Stuckmann: Grootouders moeten accepteren dat zij niet langer degenen zijn die de educatieve doelen bepalen. Bovendien moeten ze leren om te stoppen met het behandelen van hun eigen kinderen als kinderen, maar ze te vertrouwen hun eigen kinderen te kennen en te begeleiden. Ouders hebben op hun beurt te maken met het feit dat grootouders minder regels stellen dan zijzelf en nog een paar stukjes crème kunnen uitkiezen.
Lees meer: Sylvia Görnert-Stuckmann: "Oma is de beste: waarom grootouders belangrijk zijn." Herder, 157 pagina's, 9,90 Euro.
